صدقه از طرف امام زمان(علیه السلام): انسان به نيابت از آن حضرت صدقه مي‌دهد تا به اين وسيله براي آن حضرت ثواب و پاداشی حاصل شود، همانطور كه به نيابت از آن حضرت حج انجام داده می شود و یا به نیابت از آن حضرت قرآن خوانده می شود.درروایات آمده:

* موسي بن قاسم مي‌گويد: به امام جواد(علیه السلام) عرض كردم تصميم داشتم كه به نيابت از شما و پدرتان ـ علي بن موسي الرضا(علیه السلام) ـ طواف نمايم، اما مردم مي‌گويند به نيابت از امامان و اوصيا نمي‌توان طواف كرد؟

حضرت فرمودند: «هر مقدار كه برايت ممكن است به نيابت از ما طواف كن و اين امر جايز است». سپس از آن حضرت سؤال كردم كه آيا مي‌توانم از طرف مادرتان حضرت فاطمه(سلام الله علیها) طواف كنم؟ حضرت فرمودند: «اين كار را بسيار انجام بده همانا اين بهترين چيزي است كه انجام خواهي داد».(وسايل الشيعه، ج 5، ص 367، ح 7)

*- امام صادق(علیه السلام) مي‌فرمايد: «چه چيز باز مي‌دارد شما را كه نسبت به والدين خود در حال زنده بودن و پس از مرگشان نيكي نمايد، از سوي آنان نماز بگزارد، از طرف ايشان صدقه بدهد، حج بجاي آورد و روزه بگيرد، پس آنچه انجام داده براي آنان خواهد بود و مثل آن ثواب براي او است. پس خداوند عزّوجلّ به خاطر نيكي و صله‌اش، خير بسياري براي او خواهد افزود».( اصول كافي، ج 2‌، ص 159، باب والدين، حديث 1)

از مشاهده اين دو روايت و روایت های مشابه آنها که در کتاب های حدیث نقل شده است معلوم مي‌شود كه صدقه دادن، نماز خواندن و به جای آوردن حج و انجام کارهای خير به نيابت از افراد زنده و مرده نه تنها جايز، بلكه مستحب است و به این کار سفارش شده ایم، و چه کسی عزيزتر و گرامي تر از امام زمان(علیه السلام) كه اصلاح بسيارى از امور دنیا و آخرتمان وابسته به وجود و سلامتى آن حضرت است و اين مطلب به دليل عقل و نقل تایید می شود و حتی باید ایشان از جان خودمان هم عزیزتر باشند و از حضرت پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم) نقل شده است كه «هیچ بنده‏ ای ایمان نیاورد، مگر آن كه من نزد او از خودش محبوب‏تر باشم وفرزندانم از فرزندانش نزد او محبوب‏تر باشند….(علل الشرایع، ج1، 140

پس بجاست كه در صدقه دادن هم مانند دعا كردن، آن حضرت را بر خود و خانواده مان مقدم بدانیم، حالا فرقی نمي‌كند كه اين صدقه را براي سلامتي آن وجود مقدس بدهیم و یا به خاطر ثوابش به نيابت از آن بزرگوار به ايشان هديه كنیم که هر دو حالت در سيره و روش بزرگان و سفارشات آنها وجود داشته است.

بدون شک آن حضرت نیازی به صدقه و دعاى ما ندارد و اصلا مقدارش هم مهم نیست بلكه ابراز ارادت به آن بزرگوار و اعلام تبعیت از آن حضرت، نشانه‏ها و علایمی دارد كه از آن جمله می‏توان علاقه به سلامتی حضرت‏ را عنوان كرد و انجام این کارها از شؤون اظهار بندگى و ادای بعضی از حق های آن حضرت است و راهی ‏براى جلب رضایت خدا و عنايات حضرت حق و حضرت بقيةالله الاعظم (عليه السلام) نسبت به شخص پرداخت كننده خواهد شد.

پس آثار صدقه به انفاق كنندگان آن مى‏رسد مخصوصا اگر انفاق براى اظهار محبت و دعا براى وجود مقدس امام عليه السلام باشد و بي‌ترديد وقتي با اهداي صدقه و قرباني به نيت سلامتي مولا از آن حضرت دفع بلا شد، از آن‌جا كه امام محبوب‌ترين و عزيزترين عبد صالح نزد خداوند است، خداوند و خود حضرت مارا مشمول عنايات و الطاف بيش‌تري قرار خواهند داد. پس اين فرصت راه‌يابي به درگاه خداوند و امام عصر روحي فداه را نبايد از دست داد.

منبع

http://aftabmehrabani.ir/post-45.aspx