دوستي بنما تو با آن صنما كه تو را ميبردت نزد خدا
تو بشو دور از آن كس كه تو را مي نشاند سر بيهودگي و قبح وگناه
آفتاب دوستي چهره گشاد كه غم و شاديشان يكسان شد
دلشان راه خدا رفت وبماند قلبشان ذكر خدا گفت و بخواند
آنكسي كه هم درون و باطنش با تو باشد نه فقط در ظاهرش
عيب نو نزدت بگويد پنهان نكند فاش شود عيب نهان
اين شود نابترين دوستي ها كه رساند دوست را عرش خدا
طلبه پايه چهارم خانم عاطفه بزي
فكر من خواب،و تو در فكر مني،آقايم!
من ز تو دورم و تو همين جايي،آقايم!
ترس دارم كه به چشمم نظري،نندازي!
چون كه من غرق گنه،آمده ام آقايم!
تو چنان منتظري،تا كه بيايم از در
ولي من گمشده ام ،كدام در را بزنم،آقايم !
من دعا نكردم تا تو بيايي از در
ولي تو دست به دعايي برايم،آقايم!
اشك چشمم كه مثل سيل شد و جاري شد؛
كاش در سيل جنونم،تو نجاتم بدهي؛آقايم!!
طلبه پايه ششم:خانم سحرفرشادمراد
مهديا هر طرفي در طلبت رو كرديم،
هر چه گل بود به عشق رخ تو بو كرديم
آفتابا!به سر شيعه دل خسته بتاب
تا نگويند كه بيهوده هياهو كرديم.
منبع:مجله نسم وحي/ش32/ص48
جناب شيخ رجبعلي خياط فرمودند:
تلاوت صبح گاهي سوره صافات وتلاوت شبانگاهي سوره حشر را براي دست يافتن به صفاي باطن،مفيد مي دانست.
منبع:مجله نسيم وحي/ش32/ص12