بذر دانش يکي از مهم ترين سرمايه هايي است که مي توان در دل جوان کاشت و آن را بارور نمود. امام جواد(عليه السلام) در پيامي اهميت علم و دانش را اين گونه بيان مي کند: «عليکم بطلب العلم فانّ طلبه فريضةٌ و البحث عنه نافلةٌ و هو صلةٌ بين الاخوان و دليلٌ علي المروّة و تحفةٌ في المجالس و صاحبٌ في السّقر و انسٌ في الغربة(8)؛ بر شما باد کسب دانش! چرا که آن براي همه لازم است و سخن از علم و بررسي آن امري مطلوب(و دوست داشتني) است. برادران (ديني) را به هم پيوند مي دهد و نشانه (شخصيت والا و) جوانمردي، تحفه مناسبي براي مجالس، دوست و همراه در سفر و مونس غربت و تنهائي است.»
از منظر امام جواد(عليه السلام) شايسته است که يک جوان مسلمان به علم و دانش روي آورد و آن را به عنوان مونس و يار مناسب براي خود برگزيند، دوستان خود را بر اساس بينش و دانش انتخاب کند و شخصيت اجتماعي خود را به وسيله دانش و علم مشخص سازد، براي مجالس و ديدار ديگران علم هديه برد و در تنهايي و غربت و سفر، علم و دانش را بهترين همسفر و مونس خود بداند، چرا که علم و دانش، سرچشمه تمام کمالات و ريشه همه پيشرفت هاست.
حضرت جوادالائمه عليه السلام، علم را دو قسمت کرده و مي فرمود: علم و دانش دو نوع است: علمي که در وجود خود انسان ريشه دارد و علمي که از ديگران مي شنود و ياد مي گيرد. اگر علم اکتسابي با علم فطري هماهنگ نباشد، سودي نخواهد داشت. هر کس لذت حکمت را بشناسد و طعم شيرين آن را بچشد، از پيگيري آن آرام نخواهد نشست. زيبايي واقعي در زبان (و گفتار نيک) است و کمال راستين در داشتن عقل.»(9)
امام محمد تقي(عليه السلام) علم و دانش را يکي از مهمترين عوامل پيروزي و رسيدن به کمالات معرفي مي کرد و به انسان هاي کمال خواه و حقيقت طلب توصيه مي نمود که در راه رسيدن به آرزوهاي مشروع و موقعيت هاي عالي دنيوي و اخروي از اين نيروي کارآمد بهره لازم را بگيرند. آن گرامي مي فرمود: «أربع خصالٍ تعين المرء علي العمل: الصّحة والغني و العلم و التّوفيقٌ(10)؛ چهار عامل موجب دستيابي انسان به اعمال (صالح و نيک) است: سلامتي، توانگري، دانش و توفيق(خداوندي)».
با توجه به سخنان آموزنده امام جواد(عليه السلام) در عرصه علم و دانش بر همگان و از جمله جوانان لازم است از فرصت جواني بهره گرفته و خود را به اين خصلت زيباي انساني بيارايند و کسب معرفت و علم را سرلوحه برنامه هاي زندگي خود قرار دهند.
اینگونه میشود که حجاب مادرم زهرا(سلام الله) و مردانگی برای عده ای نشانه عقب ماندگی هست!
وقتی الگوها تغییر پیدا کنند
!ارزشها بی ارزش شوند!بازیگران شوند الگو جوانان عزیزمان
و
الگوهای ما در حاشیه بمانند دیگر همین میشود…
که روزی بازیگری مریم مقدس شود وروز دیگر(سانسورشد!!)
شهدا شرمنده ایم شرمنده که نتوانستیم واسه جوانان نسل سومیان الگوی مناسبی پیدا کنیم
ویادمان نرود مسئولی که واسه این جوونا هیچ کاری نکردی!با تو هستم هیس هیچی نگو
بزار تمام انتقاد ها از این جوانان باشد وشمای مسئول فقط نظاره گرکه انتقاد از شمای مسئول میشود گناه کبیره
شهدا شرمنده ایم شرمنده
نه این قرارمان نبود
این قرار من وتو با شهدا این نبود!!!
قرارمان برای نسل نوجوان وجوان این نبود
من آن روز یک عشق داشتم وآن هم شهادت وپیروزی بود
ولی امروزهر ساعت هر دقیقه عاشق ومعشوق ادم های غریبه میشوند
وبه سادگی دل میدهند ودل ربایی میکنند
من آن روز در گرمای سوزان جنوب چفیه بر سر میکردم که نسوزم
ولی
بعضی ها امروزه روسری از سر انداخته اند که موی سر به نامحرم نشان داده وبسوزند ودیگران را هم بسوزانند!
من آن روز در وصیت نامه خود مینوشتم خواهرم حجاب تو بر علیه دشمن از خون من موثر تر است
ولی…
امروزه بعضی ها در پروفایلشان مینویسند:همیشه به روز هستم عشق من مدگرایی وتقلید از غرب است
من ان روز اوقات فراغتم را در چاله های قبر مانند قران میخواندم استغفار میکردم ولذت میبردم
ولی…
بعضی ها امروز در چت روم به دنیال عشق ناشناس وگمشده ساعت ها به بطالت پرسه میزنند وچت روم عوض میکنند
فقط میدانم این قرار من وتو با شهدا نبود
شهدا رفتند که ما اینگونه باشیم؟؟؟!!!!
آخر الدنیا نوشت:
به روم نیار که من کی ام ..چیکاره ام….
پشت به زانو در میام که بدونی بیچاره ام
گاهی اگر بهونه شکست بالی میکنم
به روم نیار که روز وشب قلبتو میشکنم آقا جان
رسول خدا(ص) می فرمایند:
«هنگامی که زن ها را دیدید که بر سرشان چون کوهان شتر هاست،
بدانید که نمازشان پذیرفته نمی شود.»
«قیامت برپا نمی شود جز هنگامی که لباسی ساخته شود و زنها آن را بپوشند
که در عین لباس پوشیدن لخت و عور باشند
و اراذل و اوباش بر مردم شریف و آزاده برتری پیدا کنند.»
هم چنین امیر مومنان، علی(ع) در وصف زنان آخرالزمان می فرمایند:
«زنها لخت و عور می باشند، زینتهای خود را آشکار می سازند،
و از دین بیرون می روند، به فتنه ها می گرایند، به سوی شهوتها و لذتها می شتابند،
محرمات الهی را حلال می شمارند و در جهنم جاویدانند .»
كميل نوشت:
خدايا به راستي اينان نميدانند؟؟؟؟ :
وَ لا یُمکِنُ الفِرارُ مِن حُکومَتِک: فرار از سیطره فرمانرواییات غیر ممکن است.
(فرازی از دعای کمیل)
سیاستمدار اسرائیلی:
زنان ایرانی را به خیابان ها بیاورید تا نتوانند فرزندانی تربیت کنند که داوطلبانه روی مین بروند…
قرارمون این نبود….
به گزارش جام نیوز، انسانی که به قدر رجب و شعبان و رمضان پی برده است میتواند شبهای قدر را درک کند چراکه میداند که مقدرات خداوند درباره بندگانش جز به امضای جانشین او یعنی امام زمان (عجل الله فرجه) تقدیر نخواهد شد.
پس باید حجت خدا را بشناسد و با یاد خداوند بیاد او هم خواهد افتاد تا با توسل به حضرتش بتواند مهر قبولی به اعمال عبادی اش بزند و همانگونه که با دعاهای روزهای ماه رجب که از طریق امام زمانش وارد شده است به یاد او بوده و با زیارت رجبیه حضرتش با خداوند راز و نیاز کرده است
در شبهای ماه مبارک رمضان با دعای افتتاح او همواره به یاد آن عزیز پرده نشین خواهد بود و برای ظهورش دعا میکند و در غربتش اشک میریزد و با زیارت آل یاسین با او ارتباط برقرار میکند.
و میداند که عنایت امام معصوم دوران به شیعیانش همانند توجه پدر است به فرزندان خود همانگونه که جدش فرمود (انا و علی ابا هذه الامة)ائمه معصومین جانشینان خالق متعال و برای امت خویش پدری مهربانند لذاست که یک مسلمان واقعی نمیتواند بدون عنایت و توجه امام زمانش در این ماه مبارک به عبادت حقتعالی بپردازد و بدون یاد حضرت مهدی عجل الله فرجه نخواهد توانست عملش را به درجه قبولی برساند.
پس همواره در ماه رجب بیاد امام زمان (عج)باید بود و برای شناخت او باید از خود خداوند استمداد طلبید که اگر حجت خدا را نشناسد از دین خود گمراه خواهد شد.
اللهم الرزقنا توفیق الطاعه
منبع:
پایگاه خبری تحلیلی جام نیوز
زمین تنها 41 سال توانست از وجود حضرت امام هادی علیه السلام بهرمند باشد و از این مدت 33 سال آن را دوران امامت ایشان تشکیل می دهد. این دوران مصادف با حکومت شش سلطان از سلاطین عباسی است. معتصم (حدود 5سال)، واثق (5سال و 7ماه)، متوکل (14سال)، منتصر (6ماه)، مستعین(2سال و 9 ماه) و معتزّ (8 سال و نیم). دوران طولانی حکومت متوکل، دشمنی بسیار شدید او نسبت به سایر عباسیان با اهل بیت علیهم السلام و شیعیان، شهوترانی بی حد او در مقایسه با باقی حکام، اسراف گسترده ی بیت المال و تشویق بیش از حد شاعران درباری ویژگیهایی است که دوران حکومت این حاکم ظالم عباسی را از سایرین ممتاز کرده است.
1- یکی از ترفندهای متوکل برای فشار بر امام و جلوگیری از گسترش روزافزون جایگاه ایشان حتی در بین درباریان تحقیر امام است این برخورد بیانگر این واقعیت است که متوکل تلاش دارد جایگاه اجتماعی امام را در بین اطرافیان ایشان مخدوش کرده، حتی به گمان خود ضربه ای روحی به شخص امام نیز وارد کند
متوکل برای تسلط بیشتر بر تحرکات امام هادی (علیه السلام) باید ایشان را به مرکز حکومت می آورد. اما جایگاه امام در بین شیعیان و قدرت اجتماعی ای که شیعه در طی سالیان بعد از عاشورا با تلاش های سازمان یافته ی ائمه (علیهم السلام) به دست آورده بودند او را مجبور می کرد برای این کار از راههای به ظاهر مسالمت آمیز استفاده کند!
2- از دیگر اعمالی که متوکل برای خراب کردن موقعیت امام و تحقیر ایشان انجام داد، دعوت امام به مجلس شراب است.
تعارف کردن جام شراب به امام با اینکه شراب نوشیدن از گناهان کبیره و مسلم است، تلاشی برای شکستن حرمت امام هادی (علیه السلام) است.
این نشان می دهد تلاش و مبازره امام هادی (علیه السلام) در برابر حکومت غاصب در عین اینکه همراه با دقت و ظرافت بوده و بهانه های آشکار به دست دشمنان نمی داده است آنقدر تاثیرگذار بوده که حکومت ظلم را وادار به انواع آزارها و فشارها بر ایشان می کرد تا شاید بتوانند جلوی فعالیت های آن بزرگوار را بگیرند.به عنوان مثال در نامه ای به امام نوشت:
«امیر المۆمنین (علیه السلام) دلتنگ شماست. اگر دوست دارید که به دیدن او و ماندن نزد او بیایید، هر زمان که خواستید با هر کس از خاندان و دوستان و از هر راهی که میل خودتان بود به سمت ما حرکت کنید
هر چند این نامه ظاهری آراسته دارد اما منظور متوکل از دعوت امام به نزد خود، اکرام ایشان یا رفع دلتنگی خود نسبت به او نبوده است. متوکل از قدرت گرفتن و تثبیت شدن موقعیت اجتماعی امام در بین مردم خصوصا اهل مدینه بیم دارد زیرا می داند این خاندان، حکومت بنی العباس را غاصبانه دانسته، از تلاش برای بازگرداندن جامعه به مسیر صحیح کوتاهی نمی کنند. با این حال موقعیت امام به متوکل اجازه درگیری آشکار با امام را نیز نمی دهد….
( امروز هم الگوی همیشگی دشمن بر تحقیر مقام والای امامت و ولایت ریشه درامثال متوکل های عباسی دارد….مراقب باشیم!)