خداوند در پی حرکت به سمت رزق حلال، مقوله «برکت» را قرار داده و وجود این دو در زندگی، ما را به سوی «اقتصاد اسلامی» سوق میدهد، به عبارت دیگر، اقتصاد اسلامی چیزی است که محصول آن «رزق حلال» و «برکت» باشد.
خداوند در آیه 69 سوره اعراف میفرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهلَ القُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ اْلأَرْضِ؛ اگر اهل شهرها مؤمن و فراتر از ایمان، با تقوا میشدند، درهای خیرات آسمان و زمین را به رویشان باز میکردیم».
کسب رزق حلال آن قدر اهمیت دارد که اهل بیت (ع) 9 جزء از 10 جزء عبادت را کسب رزق حلال برشمردند. رفتن به سوی رزق حلال، برکت را در پی دارد و این، آن چیزی است که همه ما مسلمانان در این برهه از زمان با توجه به فشارهای اقتصادی به آن نیاز مبرم داریم.
اقتصاد اسلامی، محصول رزق حلال و برکت
خداوند در پی حرکت ما به سمت رزق حلال، مقوله «برکت» را قرار داده است و وجود این دو در زندگی، ما را به سوی «اقتصاد اسلامی» سوق میدهد، به عبارت دیگر، اقتصاد اسلامی چیزی است که محصول آن «رزق حلال» و «برکت» باشد.
رزق حلال و برکت دو عاملی است که در رشد ما انسانها نقش قابل توجهی دارد، اما فراتر از رزق حلال، مقوله «برکت» است. آیا در این مقطع از زمان در جامعهمان برکت را میبینیم؟ اگر میبینیم انسانها زحمات زیادی میکشند و منفعت کمی برداشت میکنند، اگر برکت را در اموال و داراییمان نمیبینیم، اگر فشارهای روانی زیادی را شاهد هستیم، باید یقین پیدا کنیم که مشکلی وجود دارد. اگر ما مدعی اسلام هستیم و جامعهمان را جامعه اسلامی میدانیم، آیا پایههای اقتصادمان هم اسلامی است؟
از مهمترین پایههای اقتصاد اسلامی، تقواست
قرآن کریم گنجینهای است که خداوند در آن هر آن چیزی را که در حیات قرآنیمان به آن نیاز داریم، جای داده است. با مراجعه به قرآن و با اندک تأملی میتوان به این نتیجه رسید که یکی از مهمترین پایههای اقتصاد اسلامی تقواست و این برگرفته از کلام قرآن است، اگر اهل شهرها مؤمن بودند و فراتر از ایمان، با تقوا میشدند، درهای خیرات و برکات آسمان و زمین را به رویشان باز میکردیم.
لازمه برکت در اموال، ایمان و تقواست
همه ما انسانها در پی نعمت هستیم، اما چطور نعمتی؟ خدا در این آیه وعده داده نعمتی را به آدمی عطا میکند که توأم با برکت است، پس ما هم باید در پی همین باشیم نه نعمت صرف. اگر انسان به دنبال نعمت صرف باشد، پس از مدتی بهرهمندی از آن، تمام میشود، اما نعمتی که توأم با برکت باشد، تمام شدنی نیست و هر چه انسان از آن برداشت کند، هیچ چیز از آن کم نمیشود. پس برکت در اموال و دارایی به دویدن نیست، چراکه لازمه آن ایمان و تقواست.
این آیه چقدر زیباست، چقدر خدا زیبا در قرآن هنرنمایی کرده، او کارگردان این عالم است و بهترین تعابیر را برای فهم و رشد در معرضمان قرار داده است؛ «ایمان، تقوا، فتح، برکات و آسمان و زمین»، این آیه بیانگر یک سیر صعودی است، ایمان و تقوا همان چیزی است که راه را برای بهرهمندی از برکات آسمان و زمین باز میکند، خدا سرنخ را به ما داده است، اما تا ما چطور از آن استفاده کنیم؟
پس طبق همین یک آیه از قرآن، باید تقوا را از ارکان رشد اقتصادی و ازدیاد رزق حلال و برکت در جوامع بدانیم، در غیر این صورت است که جامعه اسلامی با مشکلات اقتصادی روبرو خواهد شد و این همان چیزی است که امروزه جامعه به آن مبتلاست.
سرنخ الهی برای بهره از برکات آسمان و زمین
حال که خدا سرنخ بهرهمندی از برکات آسمان و زمین و رهایی از مشکلات اقتصادی را به ما داده است، چرا از این منّت الهی استفاده نکنیم و در اقتصاد کشورمان، فرهنگ ایمان و تقوا را رواج ندهیم؟ آیا ایمان و تقوا را نباید یکی از ارکان مهم و شاید مهمترین رکن اقتصادی لازم در کشورمان بدانیم؟ این وعده خدا در قرآن است که اگر ایمان به خدا داشته و اهل فرهنگ تقوا باشیم، با اندک فعالیتی برای کسب رزق حلال، این خداست که برکات آسمان و زمین به آدمی میچشاند.
تقوا، فرمولی در رشد اقتصادی کشور
در این میان میبینیم که دشمنان از هر فرصتی برای ضربه زدن به اسلام استفاده میکنند، یکی از موقعیتهایی که مدتهاست دشمنان اسلام ـ با سرکردگی ابلیس ـ از طریق آن بسیاری از مسلمانان و به ویژه جوانان را مورد آزار و اذیت قرار داده و مشکلاتی را برای آنان ایجاد کردهاند، مانعتراشی در راه کسب رزق حلال و حرکت به سمت حرام است. در این راه، اگر دشمن شیطنت میکند، ما نیز باید با تقوا محافظت کنیم و این ابزاری است که خدا برای مقابله با شیطنت دشمنان و قرار گرفتن در حصن الهی عطا کرده است. این یک فرمول در رشد اقتصاد جوامع اسلامی است.
اگر میخواهیم اقتصاد اسلامی در جامعه رواج داشته باشد، اگر میخواهیم در اموال و کسبمان برکت موجود باشد، راهش این است که باید علاوه بر اینکه خود اهل ایمان و تقوا هستیم، ایمان و تقوا را در جامعه نیز تقویت کنیم «وَ لَوْ أَنَّ أَهلَ القُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا»؛ یعنی فراگیری ایمان و تقوا در «قریه».
خدا در آیه 69 سوره اعراف میفرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهلَ القُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا …»، واژهای که توجهات را به خود جلب میکند، «أَهلَ القُری» است، به این معنا که اگر میخواهیم خدا آسمان و زمین را به خدمت ما در آورد و برکاتش را بر ما نازل کند، باید به «ایمان و تقوای جمعی» توجه داشته باشیم، خداوند در اهمیت جمع بودن و فوائدش میفرماید: «یدالله مع الجماعه» حال این جمع بودن در دعا و مناجات یا مباحثه علمی یا ذکر خدا و اهلبیت (ع) باشد، پس اگر واجد این مهم شویم، نتیجه آن «لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ اْلأَرْضِ» خواهد بود.
مقام معظم رهبری درباره پشتیبانیهای الهی در هنگام حضور مردم در صحنه میفرماید: (از ویژگیهای سیاستهای اقتصاد مقاومتی) مردممحوری است که در این سیاستها ملاحظه شده، تجربه به ما نشان میدهد و بیانات و معارف اسلامی هم تأکید میکند که هرجا مردم میآیند، دست خدا هم هست. «یَدُ اللهِ مَعَ الجَماعَة» هرجا مردم هستند، عنایت و کمک الهی و پشتیبانی الهی هم هست؛ نشانه و نمونه آن، دفاع هشت ساله، نمونه آن خود انقلاب و نمونه آن گذر از گردنههای دشوار این 35 سال [است]، چون مردم در میدان بودند، کارها پیش رفته است.
آیتالله مکارم شیرازی در جمع زائران و مجاوران بارگاه ملکوتی امام هشتم (ع) پس از اقامه نماز جماعت گفت: اگر حجاب در جای خود و ازدواج در جای خود باشد، نوامیس مردم سالم میماند.
به گزارش ایسنا، این مرجع تقلید با اشاره به هفته حجاب و عفاف گفت: در وهله اول از کسانی که این دو ابتکار را به عمل آوردهاند که هم خاطره مسجد گوهرشاد را زنده کردهاند و هم هفته حجاب و عفاف را تشکر میکنم، مبادا عدهای خیال کنند بیحجابی کمکم در حال عادی شدن است و مسأله حجاب و عفاف به فراموشی سپرده می شود.
آیتالله مکارم شیرازی اظهار کرد: هر سال انشاءالله خون تازهای در این مسأله مهم اسلامی جریان پیدا میکند و افرادی که خیالاتی نسبت به حجاب در سر دارند، از خیالاتشان پشیمان میشوند و میدانند این ملّت مسلمان بیدار، مسأله حجاب را فراموش نکرده است.
بیحجابی، ابزاری برای حذف اسلام
ایشان خاطرنشان کرد: ممکن است نسلهای جدید خبر نداشته باشند که 81 سال قبل رضاخان دستور کشف حجاب را صادر کرد، انگلیس رضاخان را به مقام سلطنت رساند و به او دستور داد که باید اسلام را از این مملکت حذف کنیم، زیرا دشمنِ من و تو، اسلام است که باید از مسأله حجاب شروع شود. حجاب مسأله مهمی است که اگر بتوانیم حذفش کنیم، مقدمات حذف اسلام که دشمن ما است حاصل میشود.
آیتالله مکارم شیرازی افزود: بنابراین پس از صدور دستور آن، با شدت خشونت دنبال شد که از جمله کارهای عجیب آن ها دستور به عالمان تمام شهرها بود که باید همسرانتان را سربرهنه همراه خود به استانداری و فرمانداری بیاورید و در مجلس شرکت کنید.
وی ادامه داد: با مخالفت عالمان، آنها عکسالعمل نشان دادند؛ به زندان افکندند و تبعیدشان کردند با این وجود کسی تسلیم برنامه آنها نشد
وی بیان کرد: خشونت در حد اعلاء بود، پاسبانهای خشن به دنبال زنان راه میافتادند و موی سر آنها را با مقنعهشان میکندند و گاهی زنان را به زمین پرتاب میکردند.
آیتالله مکارم شیرازی افزود: مردمِ مسلمان و عالمان دیدند مسأله بسیار وخیم است، عکسالعملی نشان دادند و جمعیتی در مسجدگوهرشاد متحصّن شدند، هزاران نفر تمام مسجد را پرکردند و شبها و روزها آنجا متحصن شدند، خطیبان که در میان آنان مرحوم شیخ بهلول بیشتر میدرخشید، مردم را درباره فلسفه حجاب و مبارزه با بیحجابی توجیه میکردند.
ایشان ادامه داد: رضاخان متوجه شد که خبر تحصن مسجدگوهرشاد در حال پخش شدن در کل مملکت است و ممکن است به دنبال این خبررسانیها شورشی عمومی برپا شود، بنابراین باید مسجد گوهرشاد را در هم کوبد. قداست مکان تحصن که یک مسجد بود، علاوه بر این در جوار حرم امامرضا علیه السلام بود نادیده گرفته شد و مأموران خشن و بیدینشان را به پشت بامها فرستادند و درهای مسجد را بستند که نتوانند فرار کنند، سپس رگبار را به جمعیت بستند.
بیانات مقام معظم رهبری درمورد حجاب
چادر یک حجاب ایرانی و اسلامی است
زن در اینجا حجاب خودش را حفظ می کند. مردم ما چادر را انتخاب کردهاند. البته ما هیچ وقت نگفتیم که «حتماً چادر باشد، و غیرچادر نباشد.» گفتیم که «چادر بهتر از حجابهای دیگر است.» ولی زنان ما میخواهند حجاب خودشان را حفظ کنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملی ماست. چادر، پیش از آنکه یک حجاب اسلامی باشد، یک حجاب ایرانی است. مال مردم ما و لباس ملی ماست.
۱۳۷۳/۰۷/۲۰ بیانات در دیدار جمعی از پرستاران
آثار ماندگار حجاب و بدحجابی
وضع حجاب را، وضع عفاف را، وضع تقیدات و پایبندی را خانمها باید مراقبت کنند؛ این وظیفه است. خودنمائی و جلوهفروشی، یک لحظه است و آثار سوء آن برای کشور، برای جامعه، برای اخلاق، حتّی برای سیاست، آثار مخرب و ماندگار است؛ در حالی که ملاحظهی عفاف، ملاحظهی حدود شرعی در رفتار و حرکات بانوان، اگر چنانچه سختیای داشته باشد، سختیِ کوتاهی است، اما آثارش، آثار عمیق و ماندگاری است. خود خانمها خیلی باید مراقبت کنند مسئلهی حجاب را، مسئلهی عفاف را؛ وظیفهی آنهاست، افتخار آنهاست، شخصیت آنهاست.
حجاب مایهی تشخص و آزادی زن است؛ برخلاف تبلیغات ابلهانه و ظاهربینانهی مادیگرایان، مایهی اسارت زن نیست. زن با برداشتن حجابهای خود، با عریان کردن آن چیزی که خدای متعال و طبیعت پنهان بودن آن را از او خواسته، خودش را کوچک می کند، خودش را سبک می کند، خودش را کمارزش می کند. حجاب وقار است، متانت است، ارزشگذاری زن است، سنگین شدن کفهی آبرو و احترام اوست؛ این را باید خیلی قدر دانست و از اسلام باید به خاطر مسئلهی حجاب تشکر کرد؛ این جزو نعمتهای الهی است.
۱۳۹۱/۰۲/۲۳ بیانات در دیدار جمعی از مداحان سراسر کشور
غرب باید پاسخگو باشد نه طلبکار
ما زن را به عفّت، به عصمت، به حجاب، به عدم اختلاط و آمیزش بیحد و مرز میان زن و مرد، به حفظ کرامت انسانی، به آرایش نکردن در مقابل مرد بیگانه – برای آنکه چشم او لذّت نبرد – دعوت میکنیم. این بد است؟ این کرامت زن مسلمان است. این کرامت زن است. آنهایی که زن را تشویق میکنند که خود را به گونهای آرایش دهد که مردان کوچه و بازار به او نگاه کنند و غرایز شهوانی خودشان را ارضا کنند، باید از خودشان دفاع کنند که چرا زن را تا این حد پایین میآورند و تذلیل میکنند!؟
۱۳۷۱/۰۹/۲۵ بیانات در دیدار جمعی از زنان
حجاب، یک مسألهی ارزشی است
باید مسائل ارزشی اسلام در جامعهی ما احیاء بشود. مثلاً مسألهی حجاب، یک مسألهی ارزشی است. مسألهی حجاب، مسألهیی است که اگرچه مقدمهیی است برای چیزهای بالاتر، اما خود یک مسألهی ارزشی است. ما که روی حجاب اینقدر مقیدیم، به خاطر این است که حفظ حجاب به زن کمک میکند تا بتواند به آن رتبهی معنوی عالی خود برسد و دچار آن لغزشگاههای بسیار لغزندهیی که سر راهش قرار دادهاند، نشود.
بحث از حجاب تحت تاثیر تهاجم تبلیغاتی غرب نباشد
به نظر ما، بحثهایی که درباب پوشش زن می شود، بحثهای خوبی است که انجام می گیرد؛ منتها باید توجه کنید که هیچ بحثی در این زمینههای مربوط به پوشش زن، از هجوم تبلیغاتی غرب متأثر نباشد؛ اگر متأثر از آن شد، خراب خواهد شد. مثلاً بیاییم با خودمان فکر کنیم که حجاب داشته باشیم، اما چادر نباشد؛ این فکر غلطی است. نه اینکه من بخواهم بگویم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من می گویم چادر بهترین نوع حجاب است؛ یک نشانهی ملی ماست؛ هیچ اشکالی هم ندارد؛ هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرکی هم در زن ندارد. اگر واقعاً بنای تحرک و کار اجتماعی و کار سیاسی و کار فکری باشد، لباس رسمی زن میتواند چادر باشد و – همانطور که عرض کردم – چادر بهترین نوع حجاب است.البته می توان محجبه بود و چادر هم نداشت؛ منتها همینجا هم بایستی آن مرز را پیدا کرد. بعضیها از چادر فرار میکنند، به خاطر اینکه هجوم تبلیغاتی غرب دامنگیرشان نشود؛ منتها از چادر که فرار میکنند، به آن حجاب واقعی بدون چادر هم رو نمیآورند؛ چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار میدهد!
۱۳۷۰/۱۰/۰۴ بیانات در دیدار اعضای شورای فرهنگی، اجتماعی زنان
ابراهیم رییسی به گزارش ایسنابا اشاره به آموزههای دینی ماه مبارک رمضان، عنوان کرد: اراده، تصمیم و تلاش برای رفع مشکلات و بازکردن گره از زندگی مردم از آموزههای این ماه و از مفاهیم شبهای قدر و سیره پیشوایان دین اسلام است.
وی با تاکید بر اینکه اگر دگرخواهی همراه با خداخواهی و ظرفیتسازی در پرتو عبادت و بندگی خدا نباشد موثر نخواهد بود، اظهار کرد: همانطور که شاهد هستید، امروز ادعای دفاع از حقوق بشر برخی کشورها گوش فلک را کر کرده، اما چون برای تحکیم موقعیت، جلب توجه دیگران یا جلب منافع بیشتر است، تاثیر واقعی ندارد.
تولیت آستان قدس رضوی ادامه داد: هیچ کشوری به دست غربیها و بهخصوص آمریکاییها عزت نیافته و مشکلات آن حل نشده است، این اقدام تنها باید به دست جوانان توانمند، برومند و جهادگر انجام شود. «رئیسی» به محورهای اصلی رفع مشکلات اقتصادی اشاره و تصریح کرد: تحقق اقتصاد مقاومتی، اصلاح نظامهای پولی و بانکی، دریافت، پرداخت و اصلاح تخصیص اعتبارات و اصلاح نظام واردات و صادرات محورهای اصلی رفع مشکلات اقتصادی هستند.
وی با بیان اینکه جوانان ما باید امروز به طور جدی وارد عرصه شوند، گفت: تلاش و مجاهدت در این عرصه باید با روحیه و فرهنگ بسیجی که در زمان جنگ و تنگناهای مالی و نظامی رمز خروج ما از شرایط دشوار بود، محقق شود.
تولیت آستان قدس رضوی یادآور شد: فرهنگ و روحیه بسیحی نشان داده است که با اتکا به دین در عرصههای تصمیمساز، اقدام و عمل میتوان در تمام حوزهها از رفع تحریمها تا حل مشکل بخش صنعت موثر بود.
آیتالله سیدمحمدمهدی میرباقری (رییس فرهنگستان علوم اسلامی قم و عضو مجلس خبرگان رهبری): در ماههای مختلف سال به ویژه ماه مبارک رمضان مؤمنین میتوانند در مقامی قرار بگیرند که محبت الهی در وجودشان رسوخ کرده و بنابراین رفتار و سکناتشان بر این مدار قرار گرفته و از این طریق به آرامش دست یابند، نخستین قدم قرار گرفتن در مدار محبت الهی و سپس محبت اولیا معصوم(ع) و در نهایت محبت به دیگر مؤمنین است.
بنابراین همه روابط در جامعه مؤمنان از روابط خانوادگی گرفته تا ارتباط با اقشار مختلف جامعه و گروهها بر مدار محبت الهی و معصومین(ع) است به طور مثال روابط مالی در این جامعه براساس انفاق، ایثار، محبت و کمک به هم نوع و … است.
در مقابل این جامعه مؤمنین که براساس دستگاه پاک پرستش خداوند و محبت الهی شکل گرفته، جامعهای نیز وجود دارد که مبتنی بر حب نفس و شیطان و اولیا طاغوت شکل گرفته است.
روز قیامت ندا میآید که خلیفه الهی بر زمین چه کسی است، داود(ع) بر میخیزد اما به او گفته میشود که منظور وی نیست، دوباره ندا میآید و سپس وجود مقدس علی(ع) بر میخیزد سپس ندا میآید که هر کس در دنیا بر پرتو نور علی(ع) حرکت کرده به دنبال او به راه بیافتد چرا که همه مؤمنان از اولین تا آخرینشان مؤمن به علی(ع) هستند.
در مقدمات تفسیر صافی دیدم که آمده بود محبت امیرالمومنین (ع) از ایمان است و امم گذشته هم مؤمنینشان مؤمن به علی (ع) بودهاند.
بنابراین همه امتهای گذشته مؤمن به وجود مقدس علی(ع) هستند و زمانی که در روز قیامت منادی میآید و علی (ع) برمیخیزد هر کس که به ایشان پناه برده به دنبالشان حرکت میکند حضرت همه مؤمنان را در مقامات خود قرار میدهند و شفاعت آنها را میکنند.
در آن لحظه درهای بهشت باز میشود و یک درب که باب الرحمن نام دارد امام علی(ع) آنجا به سجده میافتند و منادی ندا میدهد که برخیز و هر کس که به تو مؤمن بوده را از این درب به بهشت وارد کن.
خداوند متعال از زمانی که حضرت آدم را بر زمین هبوط داد هدایتی را به دلیل مکر شیطان با ایشان همراه فرستاد تا نسلشان در زمین گسترش پیدا کند اگر این هدایت الهی نبود مردم همه گمراه میشدند بنابراین خداوند فرمود که این هدایت را فرستاده که دنبال رو مسیر او باشیم و اگر از این مسیر هدایت الهی تبعیت نکنیم گمراه شده و شقاوتمند خواهیم شد.
بنابراین در همه اعصار دشمنان تلاش کردند تا رشتههای ارتباط با انبیا را قطع کنند درحالیکه انبیا(ع) آمدند تا بین ما و پروردگار حلقه وصل باشند، تنها در صورتی از این مسیر غفلت نکردهاین که ذکر خداوند را بگوییم، همه معاملات و کارهای ما باید از سر بندگی خداوند باشد، از تجارت ما گرفته تا تحصیل، تعلیم و تعلم و خلاصه همه کارها در این صورت خانه و زندگی ما مساجد میشود و ما وارد وای ولایت پیغمبر و علی (ع) شدهایم.
«أَلاَ بِذِکْرِ اللَهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» سه نوع تفسیر شده است یک نوع یاد ما از خداوند است که باعث آرامشمان میشود، دوم یاد خدا از ما و سوم باطن و یاد حضرت محمد(ص) است. بنابراین خانهای که در آن نور نبی اکرم(ص) باشد آن خانه، خانه ذکر و الهی است در این صورت زندگی و تجارت و کار خدایی میشود در غیر این صورت حتی مساجد ما هم خدایی نیست حتی اگر در آن نماز هم خوانده باشیم.
منبع:سایت قدس