رفتن به بلندی و زیارت حضرت
سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: اى سدیر، آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می کنی؟ عرض کردم: خیر، فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: در هر جمعه زیارت می کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر ماه زیارت می کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر سال زیارت می کنید؟ عرض کردم: گاهى زیارت می کنیم. فرمود: ای سدیر، چقدر به حسین علیه السّلام جفا مىکنید! آیا نمی دانى خداوند دو میلیون فرشته ژولیده موى و خاک آلود دارد که به طور مداوم بر حسین بن علی علیه السلام گریه میکنند و قبر او را زیارت می کنند و خسته نمی شوند؟ ای سَدیر، چرا خود را مقیّد نمی سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی؟ عرض کردم: بین ما و قبر او فرسخ ها فاصله است! فرمود: به بلندی برو، به سمت راست و چپ خود توجه کن، سرت را سوی آسمان کن و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو:
«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».
اگر چنین کنی، برای تو یک زیارت نوشته می شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره می باشد. سدیر گفت: گاهی می شد که در یک ماه بیش از بیست بار این کار را انجام می دادم.
غسل کردن و رفتن به بلندی و زیارت امام حسین (ع)
سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر، آیا زیاد به زیارت قبر حسین بن علی علیه السلام می روی؟ عرض کردم: راه من دور است. فرمود: آیا می خواهی عملی به تو بیاموزم که اگر آن را انجام دهی، برای تو آن زیارت نوشته شود؟ عرض کردم: بله. فرمود: در منزلت غسل کن، به بام منزلت برو و با سلام به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن، برای تو آن زیارت نوشته می شود.
سه مرتبه گفتن «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»
حسین بن ثُوَیر نقل می کند: من، یونس بن ظَبیان، مُفَضَّل بن عمر و ابو سَلَمَۀ نزد حضرت صادق علیه السلام نشسته بودیم. در بین ما یونس که مسن تر از همه ما بود سخن می گفت. عرض کرد: فدایت شوم، من زیاد به یاد حسین بن علی علیه السلام هستم، در این حالت چه بگویم؟
فرمود: سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»، همانا سلام از دور و نزدیک به حسین بن علی علیه السلام می رسد.
رو به قبله کردن و خواندن دعای زیر
حَنَان بن سَدیر گفت:(به ادامه مطلب رجوع شود)
علامه مصباح یزدی در دیدار شورای علمی همایش ملی اربعین با اشاره به این که راز عقلانی روضه کمتر مورد توجه قرار گرفته است، گفت: درباره راز عقلانی روضه کمتر حرف زده شده و کمتر کتاب نوشته شده است، این راز مهمتر از توسعه آداب سینهزنی است.
علامه مصباح یزدی در دیدار شورای علمی همایش ملی اربعین با اشاره به این که مراسم ظاهری و آداب و رسوم عزاداری از سوی تودههای مردمی گسترش مییابد، گفت: طی این سالها هم جمعیت و هم کیفیت عزاداری و هم مضامین نوحهها بهتر شده است، اینها امیدبخش است، اما اینکه مبانی علمی این موضوع بررسی شود نعمتی فراتر است که نصیب شما شده است.
وی افزود: راز عقلانی روضه مهمتر از توسعه آداب و رسوم و محکم سینه زدن است، در این زمینه کم کتاب نوشته شده و کم حرف زده شده است؛ شهید مطهری(ره) جزو معدود کسانی است که در این باره سخن گفته و حق تقدم دارد.
همایشهای علمی باید هم از حیث روانشناسی فردی و اجتماعی و هم از حیث عینیت تاریخی و عوامل فکری و عقلانی این احساسات و عواطف نسبت به حضرت اباعبدالله(ع) بپردازند.
موتور حرکت ما به سمت کمال، احساسات و عواطف هستند و حدود آن را عقل و دین معین میکنند، ما فطرتاً کمال طلبیم و متعلق دین که اولیای خدا هستند را بیش از همه چیز دوست داریم؛ چون کمال طلب هستیم و اولیای دین زمینهساز این رشد و کمالاند.
منبع:http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/08/06/1223192/%D8%AA%D9%88%D8%AC%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%82%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B6%D9%87-%D9%85%D9%87%D9%85%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B4-%D8%A2%D8%AF%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B2%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA?ref=shahrekhabar
زنده نگه داشتن ياد و خاطره مردان بزرگ (همانند امام حسين(ع)) چه تاثيري در اجتماع دارد؟
امامان معصوم(عليهم السلام) در زنده نگهداشتن ياد و نام شهيدان كربلا، به عنوان كامل ترين
الگوهاى فداكارى و ايثار در راه نجات امّت، به خصوص سالار شهيدان اباعبدالله الحسين(عليه
السلام) در مناسبت هاى مختلف سعى و تلاش فراوانى نمودند و هيچ فرصتى را در زنده
نگهداشتن يادشان فروگذار نكردند.
بى ترديد، احياى نام و ياد اين مردان بزرگ، الهام بخش بوده و به زندگى انسان ها جهت مى
دهد و روح فداكارى و ايثار را زنده كرده و آدمى را در برابر مشكلات و حوادث سخت، مقاوم و
استوار مى سازد. ذكر اين صالحان و طرح فضايل اخلاقى و روح حماسى شان باعث مى شود
كه هر قوم و ملّتى ـ به خصوص مسلمين ـ از آنها الگو گرفته و به آنان تأسّى و اقتدا كنند.
منبع:
كتاب عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها، زير نظر آيت الله العظمي مكارم شيرازي، ص49.
نظر چند تن از علما و مراجع درباره صحیفه سجادیه
امام خمینی (ره) در جلد اول مکاسب المحرمه مضمون عالی و فصاحت و بلاغت و مقبولیت این کتاب در نزد اصحاب امامیه را، موجب وثوق آن شمرده است؛ همچنین در وصیتنامه خود، صحیفه سجادیه را از افتخارات شیعه خوانده است.
آیتالله صافی گلپایگانی: «در درجه اول باید اذعان و اعتراف داشته باشیم که زبان ما الکن و ناتوان است از اینکه درباره این کتاب بزرگ تربیتی، علمی و معرفتی – که آن را بهحق، زبور آل محمد (ع) نامیدهاند- سخنی عرض کنیم … کتاب صحیفه سجادیه که از لسان مبارک امام زینالعابدین سید الساجدین و نور العارفین حضرت علی بن الحسین علیه السلام در مقام عبودیت، خضوع و خشوع به درگاه ذات لایزال الهی باحالت ابتهال و تضرّع و زاری عرض شده است همهاش برای انسانهای تشنهی معارف زلال توحیدی، درس و حکمت و دانش است؛ درس خداشناسی، پیامبر شناسی و امام شناسی؛ درس مکارم بزرگ اخلاقی، درس سخنگفتن انسان نیازمند با خالق هستی، درس عبودیت و بندگینمودن، درس عزت و شرف انسانی، درس خدمت به بندگان، درس حریت و فداکاری، درس مبارزه با ظلم و ستمگری، درس رهایی از تعلّقات نفسانی و مبارزه با هوای نفس، درس حقوق انسانها بر یکدیگر؛ حقوق پدر و مادر به فرزندان و حقوق فرزندان بر والدین و بالاخره درس بندهی راستین خدا بودن و انسانزیستن است. امروز ما میتوانیم با سربلندی تمام به دنیا اعلام کنیم عالیترین دانشگاه علم، معرفت و اخلاق در دین مقدس اسلام و آنهم در پناه کتاب شریف «صحیفه سجادیه» به روی همه شیفتگان اخلاق و معرفت گشوده شده و همه میتوانند در این دانشگاه به فراخور حال خود، کسب فیض نموده و معنای واقعی انسانبودن و راه درست و صحیح سعادت و تکامل را درک نمایند. دعاهای صحیفه سجادیه همه بهخصوص دعای مکارم الاخلاق، منشور بلند زندگی و سند چشمانداز قرون و اعصار مردم دنیا میباشد».
شهید آیتالله صدر: صحیفه سجادیه مجموعهای از دعاهای منقول از امام زینالعابدین علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب از ائمه اهلبیت علیهم السلام میباشد… صحیفه سجادیه نمایانگر یک کار و تلاش اجتماعی بوده که شرایط آن مرحله، آن را بر امام (ع) تحمیل نموده بود، مضافاً بر اینکه این دعاها خود بسان یک میراث ربانی است که طی اعصار مختلف برای انسانها منشأ خیروبرکت و مشعل هدایت و مدرسه اخلاق و تهذیب نفس بوده و انسانیت همواره نیازمند این میراث محمدی و علوی باقی خواهد ماند و هر زمان که وسوسههای شیطانی و فتنهانگیزی دنیا فزونی یابد نیاز انسانها به این گنجینه فرهنگی، شدیدتر خواهد شد.(لطفا به صفحه بعد رجوع شود)
صفحات: 1· 2
امام خمینی بنیانگذار انقلاب اسلامی
می نویسد :صحیفه سجادیه نمونه كامل قرآن صاعد است و از بزرگترین مناجات عرفانی در خلوتگاه انس است كه دست ما كوتاه از نیل به بركات ان است . ان كتابی است الهی كه از سرچشمه نور الهی نشات گرفته و طریقه سلوك اولیای بزرگ و اوصیای عظیم الشان را به اصحاب خلوت گاه الهی می اموزد . كتاب شریفی است كه سبك بیان معارف الهیه اصحاب معرفت را چون سبك قران كریم بدون تكلف الفاظ در شیوه دعا و مناجات برای تشنگان معارف الهیه بیان می كند . این كتاب مقدس چون قران كریم سفره الهی است كه در ان همه گونه نعمت موجود است و هر كس به مقدار اشتهای معنوی خود ان استفاده می كند . این كتاب همچون قران الهی ادق معارف غیبی كه از تجلیات الهی در ملك و ملكوت و جبروت و لا هوت و ما فوق ان حاصل می شود در ذهن من و تو نیاید و دست طلبكاران را از حقایق ان كوتاه است . به شیوه خاص خود قطراتی كه از دریای بی كران عرفان خود می چشاند و انان را محو و نابود می كند .
پس عدم گردم عدم چون ارغنون گویدم انا الیه راجعون
می نویسد : و در كلمات ائمه اطهار خصوصاً در صحیفه سجادیه همان صحیفه نورانیه كه از سماء عرفان عارف بالله و عقل نورانی سید ساجدین نازل شده برای خلاص بندگان خدا از سجن ظبیعت و فهماندن ادب عبودیت و قیامت در خدمت ربوبیت این لطیفه الهیه بسیار ذكر شده است .
ادعیه امام سجاد و سایر ائمه مشحون است از اینکه مردم را بسازند برای یک امر بالاتر. دعوت به تهذیب نفس و خلوت با خدای تبارک و تعالی، معنی اش این نبوده است که مردم توی خانه هایشان بنشینند و از مصالح مسلمین غفلت کنند و مشغول ذکر و دعا باشند.چنانچه خود آنها این طور نبودند.(صحیفه امام-جلد18-صفحه422)
منبع: