ابن شهرآشوب در کتاب مناقب خود می‌گوید: «وقتی در بصره نزد یکی از بلغاء از فصاحت صحیفه کامله سخن به میان آمد، او گفت: من هم می‌توانم مانند آن را بر شما املاء و بیان کنم. آنگاه قلم برداشت و سربه‌زیر افکند [و هیچ جمله‌ای نتوانست به زبان آورد] و در همان حال سرافکندگی از دنیا رفت.»
البته از علمای اهل تسنن نیز کسانی هستند که به تعریف از این کتاب پرداخته باشند؛ ابن جوزی در خصائص الائمه، ابن ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه و حافظ سلیمان بن ابراهیم القندوزی در ینابیع المودة از صحیفه سجادیه نام‌برده، بخش‌هایی از دعاهای آن را نقل نموده‌اند. شیخ سبط بن جوزی پس از مطالعه و دقت نظر در صحیفه سجادیه می‌نویسد: «اگر زین‌العابدین و صحیفه او نبود، مسلمانان راه و روش مخاطبه با خدا و مکالمه و رازگویی با او را در مقام عرض حاجت به بارگاه ربوبی را نمی‌دانستند و او بود که شیوه گفتگو با آفریدگار بزرگ و شکوه بردن در سختی‌ها و گرفتاری‌ها به پیشگاه او را به ما آدمیان آموخت. «بنابراین، او نسبت به مردم تا روز رستاخیز، حق آموختن و آگاهاندن را دارد.»
ماجرای اهدای صحیفه سجادیه توسط آیت‌الله مرعشی نجفی به یک عالم سنی
در سال ۱۳۵۳ هـ. ق آیت‌الله مرعشی نجفی نسخه‌ای از صحیفه سجادیه را برای علّامه جوهری طنطاوی (دانشمند اهل سنت و مفتی اسکندریه و مؤلف تفسیر معروف «الجواهر فی تفسیر القرآن») به قاهره فرستاد. وی پس از دریافت و تشکر از چنان هدیه‌ای گران‌بها و ستایش فراوان در پاسخ نوشت: «نامه گرامی، مدتی پیش به‌ضمیمه کتاب صحیفه از سخنان امام زاهد اسلام، علی زین‌العابدین بن امام حسین شهید (ع) ریحانه مصطفی (ص) رسید. کتاب را با دست تکریم گرفتم و آن را کتابی یگانه یافتم که مشتمل بر علوم و معارف و حکمت‌هایی است که در غیر آن یافت نمی‌شود. به‌راستی‌که این از بدبختی ماست که تاکنون بر این اثر گران‌بهای جاوید که از میراث‌های نبوّت و اهل‌بیت است، دست نیافته بودیم، من هر چه در آن مطالعه و دقّت می‌کنم، آن را از گفتار مخلوق برتر و از کلام خالق پایین‌تر می‌یابم. راستی چه کتاب کریمی است! خدای شما را در برابر این پیشکش عالی، بهترین پاداش را ببخشد و به نشر علم و هدایت موفّق و مؤیّد بدارد. دیگر آنکه آیا کسی از علمای اسلام این کتاب را شرح کرده است؟ و آیا چیزی از آن شروح نزد شما یافت می‌شود یا نه؟»
آیه الله مرعشی در پاسخ به نامه‌ی علامه طنطاوی تعدادی از شروح صحیفه‌ی سجادیه را نام‌برده و به همراه آن کتاب «ریاض السالکین» و برخی کتب دیگر را برای وی ارسال می‌دارد که این بار نیز علامه طنطاوی از این نامه خوشحال شده، می‌نویسد: «نامه شریف به‌ضمیمه کتاب «ریاض السّالکین» در شرح صحیفه امام زین‌العابدین علی بن الحسین السِّبط و کتاب‌های دیگر که در باب خود از کتب بی‌نظیر بود رسید و من آن را به دانشمند فاضل سید محمّد حسن أعظمی هندی منشی کلّ جماعت اخوت اسلامی تسلیم کردم و او آن را به‌عنوان هدیه شما به من و هدیه من به جمعیت، در کتابخانه جمعیت گذاشته تا نفعش دائم‌تر و شامل‌تر و عمومی‌تر باشد؛ و من به حول و قوّه خدای تعالی آماده و مجهّزم که انشاء الله شرحی بر این صحیفه گرامی بنویسم.»
منبع:
http://www.qomefarda.ir/news/116406
صفحات: 1· 2
