*آیا اگر از گناه اجتناب کنیم و منتظر واقعی باشیم، امام زمان(عج) به ما سر می‌زند؟
قطعا گناه کردن، مهم‌ترین علت محرومیت از عنایات امام زمان(عج) است، امام مهدی (عج) نیز در توقیع شریفشان به شیخ مفید می‌فرماید: «ما را از ایشان(شیعیان) چیزی محبوس نکرده است، مگر گناهان و خطاهایی که از ایشان به ما می‌رسد و ما آن را ناخوش می‌داریم و از ایشان نمی‌پسندیم».
آیت‌آلله بهجت نیز بیان فرموده‌اند: اگر بفرمایید چرا به آن حضرت دسترس نداریم، جواب شما این است که چرا به انجام واجبات و ترک محرمات ملتزم نیستند؟ او به همین از ما راضی است؛ زیرا «اورع الناس من تورّع عن المحرمات»؛ پرهیزکارترین مردم کسی است که از کارهای حرام بپرهیزد، ترک واجبات و ارتکاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.
بنابراین اگر ما از گناه اجتناب کنیم و منتظر واقعی باشیم، به مقامی می‌رسیم که غیبت و حضور برایمان فرقی ندارد، امام سجاد(علیه السلام) به ابوخالد کابلی می‌فرماید: «ای ابوخالد! به درستی که مردم زمان غیبت حضرت مهدی(عج) آنان که معتقد به امامت هستند و در انتظار ظهور او به سر می‌برند، با فضیلت‌ترین مردم همه زمان‌ها هستند؛ به دلیل اینکه خداوند متعالی عقل و فهمی به آنان عنایت کرده که غیبت در نزد آنان به منزله ظهور و مشاهده گشته است».
از این رو، در حدیث دیگری امام جعفر صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «هر کس دوست دارد که از یاران حضرت قائم(عج) شود؛ باید که منتظر باشد و در عین حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو مشغول شود».
بنابراین اگر کسی ترک گناه کند و منتظر امامش باشد، از یاران واقعی حضرت به شمار می‌آید، آن‌گاه اگر بزرگترین توفیق الهی او را دریابد، غیبت و و ظهور حضرت برایش تفاوت نخواهد داشت.
ویدیو فرمایشات مرحوم آیت الله بهجت در مورد امام عصر عجل الله
منبع:
انتظار به معناى این است که ما باید خود را براى سربازى امام زمان آماده کنیم.. سربازى منجى بزرگى که مى‌خواهد با تمام مراکز قدرت و فساد بین‌المللى مبارزه کند، احتیاج به خودسازى و آگاهى و روشن‌بینى دارد… ما نباید فکر کنیم که چون امام زمان خواهد آمد و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد، امروز وظیفه‌اى نداریم؛ نه، بعکس، ما امروز وظیفه داریم در آن جهت حرکت کنیم تا براى ظهور آن بزرگوار آماده شویم. اعتقاد به امام زمان به معناى گوشه‌گیرى نیست. …امروز اگر ما مى‌بینیم در هر نقطه‌ى دنیا ظلم و بى‌عدالتى و تبعیض و زورگویى وجود دارد، اینها همان چیزهایى است که امام زمان براى مبارزه با آنها مى‌آید.
اگر ما سرباز امام زمانیم، باید خود را براى مبارزه با اینها آماده کنیم…
منبع:
…انتظار فرج، انتظار دست قاهر قدرتمند الهى ملکوتى است که باید بیاید و با کمک همین انسانها سیطره‌ى ظلم را از بین ببرد و حق را غالب کند و عدل را در زندگى مردم حاکم کند و پرچم توحید را بلند کند؛ انسانها را بنده‌ى واقعى خدا بکند. باید براى این کار آماده بود… انتظار معنایش این است. انتظار حرکت است؛ انتظار سکون نیست؛ انتظار رها کردن و نشستن براى اینکه کار به خودى خود صورت بگیرد، نیست. انتظار حرکت است. انتظار آمادگى است. …انتظار فرج یعنى کمر بسته بودن، آماده بودن، خود را از همه جهت براى آن هدفى که امام زمان (علیه الصلاة والسلام) براى آن هدف قیام خواهد کرد، آماده کردن. آن انقلاب بزرگ تاریخى براى آن هدف انجام خواهد گرفت. و او عبارت است از ایجاد عدل و داد، زندگى انسانى، زندگى الهى، عبودیت خدا؛ این معناى انتظار فرج است. 27.5.87
منبع:
در صحیفه عسکریه از امام حسن عسکری(علیه السلام) در جهت افزایش روزی این دعا نقل شده است:
ﮐﺘﺐَ ﺇﻟﯽ ﺃﺑﯽ ﻣﺤﻤّﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻌﺾ ﻣﻮﺍﻟﻴﻪ ﻳﺴﺄﻟﻪ ﺃﻥ ﻳﻌﻠّﻤﻪ ﺩﻋﺎﺀ، ﻓﮑﺘﺐ ﺇﻟﻴﻪ ﺃﻥ ﺍﺩﻉُ ﺑﻬﺬﺍ ﺍﻟﺪﻋﺎﺀ :
ﻳﺎ ﺍَﺳْﻤَﻊَ ﺍﻟﺴّﺎﻣِﻌﻴﻦَ، ﻭَﻳﺎ ﺍَﺑْﺼَﺮَ ﺍﻟْﻤُﺒْﺼِﺮﻳﻦَ، ﻭَﻳﺎ ﺍَﻋَﺰﱠﱠ ﺍﻟﻨّﺎﻇِﺮﻳﻦَ ﻭَﻳﺎ ﺍَﺳْﺮَﻉَ ﺍﻟْﺤﺎﺳِﺒﻴﻦَ، ﻭَﻳﺎ ﺍَﺭْﺣَﻢَ ﺍﻟﺮّﺍﺣِﻤﻴﻦَ، ﻭَﻳﺎ ﺍَﺣْﮑَﻢَ ﺍﻟْﺤﺎﮐِﻤﻴﻦَ ﺻَﻞﱢﱢ ﻋَﻠﯽ ﻣُﺤَﻤﱠﱠﺪٍ ﻭَﺍﻝِ ﻣُﺤَﻤﱠﱠﺪٍ، ﻭَﺍَﻭْﺳِﻊْ ﻟﯽ ﻓﯽ ﺭِﺯْﻗﯽ، ﻭَﻣُﺪﱠﱠ ﻟﯽ ﻓﯽ ﻋُﻤْﺮﯼ، ﻭَﺍﻣْﻨُﻦْ ﻋَﻠَﯽﱠﱠ ﺑِﺮَﺣْﻤَﺘِﮏَ، ﻭَﺍﺟْﻌَﻠْﻨﯽ ﻣِﻤﱠﱠﻦْ ﺗَﻨْﺘَﺼِﺮُ ﺑِﻪ ﻟِﺪﻳﻨِﮏَ ﻭَﻟﺎ ﺗَﺴْﺘَﺒْﺪِﻝْ ﺑﯽ ﻏَﻴْﺮﯼ.
ای شنوا تراز همه شنوندگان، و ای بیناتر از همه بینایان، ای آنکه بیشتر از همه مراقبی و سریعتر از همه حساب می کنی، ای مهربانترین مهربانها.
و ای کسی که در حکومت از همه قوی تر هستی بر محمد وآل محمد درود فرست و روزی مرا فراخ گردان، و بر عمر من بیفزا ، و به رحمت خود بر من منت بگذار، مرا از کسانی قرار بده که دین تو را یاری کند، و غیر از مرا جای من قرار مده.
منبع:
ﺻﻔﺤﻪ340-الصحیفه العسکریه الجامعه
برگرفته از سایت
و كان مِن دعائِهِ عليهالسلام بعدَ هذا التحميد فى الصَّلوة عَلى رَسول اللّه صلىاللّه عليه و آله:
دعای حضرت زین العابدین (علیه السلام)، پس از این ستایش در درود فرستادن بر رسول خدا(صلی الله علیه و اله و سلم):
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى مَنَّ عَلَيْنا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ - دُونَ الْاُمَمِ الْماضِيَةِ، وَالْقُرُونِ السَّالِفَةِ، بِقُدْرَتِهِ الَّتى لاتَعْجِزُ عَنْ شَىْءٍ وَ اِنْ عَظُمَ، وَ لايَفُوتُها شَىْءٌ وَ اِنْ لَطُفَ، فَخَتَمَ بِنا عَلى جَميعِ مَنْ ذَرَأَ، وَ جَعَلَنا شُهَدآءَ عَلى مَنْ جَحَدَ، وَ كَثَّرَنا بِمَنِّهِ عَلى مَنْ قَلَّ.
سپاس خدايى را كه بر ما منّت نهاد به وجود محمّد (صلی الله علیه و اله و سلم) در ميان امّتهاى گذشته و قرون سپرى شده، به قدرت و توانى كه از هيچ چيز هر چند بزرگ، ناتوان نباشد، و هيچ چيز هر چند كوچك از نظرش نهان نماند. و ما را خاتم همه امّتها قرار داد، و بر منكران حق و حقيقت گواه گرفت. و ما را از باب ايثار نعمت بر آنان كه اندك بودند فزونى بخشيد.
اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ اَمينِكَ عَلى وَحْيِكَ، وَ نَجيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَصَفِيِّكَ مِنْ عِبادِكَ، اِمامِ الرَّحْمَةِ، وَ قائِدِ الْخَيْرِ، وَ مِفْتاحِ الْبَرَكَةِ، كَما نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ،
بارالها، پس درود فرست بر محمد(صلی الله علیه و اله و سلم) كه امين وحى تو، و بزرگوارتر از تمام خلق تو، و بنده پسنديده در ميان عبادِ توست، آن پيشواى رحمت، و قافلهسالار خوبى، و كليد بركت، چنان كه او جان خويش را براى اجراى فرمان تو به زحمت انداخت.
وَ عَرَّضَ فيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ، وَكاشَفَ فِى الدُّعآءِ اِلَيْكَ حآمَّتَهُ، وَ حارَبَ فى رِضاكَ اُسْرَتَهُ، وَ قَطَعَ فى اِحْيآءِ دينِكَ رَحِمَهُ، وَاَقْصَى الْاَدْنَيْنَ عَلى جُحُودِهِمْ،
و در راه تو بدنش را هدف ناراحتى قرار داد، و در دعوت به سوى تو با نزديكانش درافتاد، و براى خشنودى تو با قبيله خود جنگيد، و در راه احياء دينت رشته خويشاوندى خود را گسيخت، و نزديكترين بستگان خود را به علّت انكار حق از خويش دور كرد.
وَقَرَّبَ الْاَقْصَيْنَ عَلَىاسْتِجابَتِهِمْ لَكَ، وَ والى فيكَ الْاَبْعَدينَ، وَ عادى فيكَ الْاَقْرَبينَ، وَ اَدْاَبَ نَفْسَهُ فى تَبْليغِ رِسالَتِكَ،
و دورترين مردم را بهخاطر قبول دين توبه خود نزديك فرمود، و محضتو با دورترين مردم دوستى كرد، و با نزديكترين آنان دشمنى نمود، و جانش را در رساندن پيام تو خسته كرد.
وَاَتْعَبَها بِالدُّعآءِ اِلى مِلَّتِكَ، وَ شَغَلَها بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ، وَ هاجَرَ اِلى بِلادِ الْغُرْبَةِ وَ مَحَلِّ النَّاْىِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ، وَ مَاْنَسِ نَفْسِهِ،
و به جهت فراخواندن مردم به آئين تو به زحمت افكند، و به نصيحت کردن، پذيرندگان دعوتت مشغول شد، تا آنجا كه به ديار غربت و محل دور از اهل و عشيره و مركز سكونت و نما و تولّد و آرامگاه جانش هجرت کرد.
اِرادَةً مِنْهُ لِاِعْزازِ دينِكَ، وَاسْتِنْصاراً عَلى اَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ، حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ ما حاوَلَ فى اَعْدآئِكَ، وَاسْتَتَمَّ لَهُ ما دَبَّرَ فى اَوْلِيآئِكَ،
خواست او اين بود كه دين تو را عزيز كند، و بر عليه كافران يارى جويد، تا جايى كه هر چه درباره دشمنانت اراده كرده بود با پايدارى به دست آورد، و آنچه در مورد عاشقانت تدبير نموده بود، انجام گرفت.
فَنَهَدَ اِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ، وَمُتَقَوِّياً عَلى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ، فَغَزاهُمْ فى عُقْرِ دِيارِهِمْ، وَ هَجَمَ عَلَيْهِمْ فى بُحْبُوحَةِ قَرارِهِمْ، حَتّى ظَهَرَ اَمْرُكَ، وَ عَلَتْ كَلِمَتُكَ، وَ لَوْكَرِهَ الْمُشْرِكُونَ.
پس در حالى كه از تو كمك مىخواست، ودر ضعف خود ازتو نيرو مىگرفت بهجنگ كافران
برخاست، و تا پايان برنامه در پايگاه ديارشان مبارزه نمود، و در ميان قرارگاهشان بر آنان
هجوم برد، تا فرمانت آشكار، و كلمهات برترى يافت، گرچه مشركانرا خوشايند نبود.
اَللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِما كَدَحَ فيكَ اِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيا مِنْ جَنَّتِكَ، حَتّى لايُساوى فى مَنْزِلَةٍ، وَ لايُكافَأَ فى مَرْتَبَةٍ، وَ لايُوازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَ لانَبِىٌّ مُرْسَلٌ،
بارالها، مرتبهاو رابهسبب زحماتىكه در راه تو كشيد به بالاترين درجات بهشت بالا بر، تا اندازهاى كه هيچ كس در هيچ مقام و منزلت با او يكسان نباشد، و در هيچ مرتبه با حضرتش
برابر نگردد، و در آستانت هيچ ملك مقرب و پيامبر مرسل با او برابرى نكند.
وَ عَرِّفْهُ فى اَهْلِهِ الطّاهِرينَ وَ اُمَّتِهِ الْمُؤْمِنينَ مِنْ حُسْنِ الشَّفاعَةِ اَجَلَّ ما وَعَدْتَهُ، يا نافِذَ الْعِدَةِ، يا وافِىَ الْقَوْلِ، يا مُبَدِّلَ السَّيِّئاتِ بِاَضْعافِها مِنَ الْحَسَناتِ، اِنَّكَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ.
و قبول شفاعتش را در اهل بيت پاكيزهاش و مؤمنان از امّتش بيش از آنچه بهاو وعده فرمودهاى به او اعلام فرما، اى خدايى كه وعدهات نافذ است، اى آن كه عهدت وفا است، اى مولايى كه بديها را به چندين برابر به خوبيها تبديل مىكنى، همانا كه تو صاحب فضل عظیمی.
منبع:
