سخنان ایت الله جوادی آملی به مناسبت بزرگداشت شهيد نواب صفوي و شهداي فدائيان اسلام
آيتالله جوادي اظهار داشت: شهيد نواب صفوي از شهداي بزرگي است كه بنيانگذار اين راه است و ميتوان از زحمات او يادآوري كرد.
وي با بيان اينكه ويژگي نواب صفوي و يارانش كه موردعنايت ذات اقدس هست به دو مورد تقسيم ميشود، افزود: نخست جريان شهادت اين شهيد والامقام و يارانش و پاسخ مثبت به دعوت ذات اقدس كه اين مايه زنده شدن آنها است كه در آيه قرآن ميفرمايد كسي كه دعوت انبيا را لبيك گويد اينها زنده هستند.
استاد درس خارج حوزه با اشاره به عظمت شهادت و مقام شهيد تصريح كرد: زندگي دنيايي انسان با موت به برزخ منتقل ميشود ولي كساني كه خود دانسته درراه خدا جان خود را تقديم ميكنند، به مقام شهادت ميرسد نميميرند، زنده وارد برزخ ميشود و ميتواند باخدا صحبت كند چون در اين راه تلاش كردند، انتظار دارند راهشان ادامه پيدا كند از خداوند ميپرسد كساني كه راه را ادامه دادهاند در كدام مسير هستند.
در اين پيام آمده است زماني در صور دميده ميشود همه ميميرند تا وارد صحنه قيامت شوند؛ اما با توجه به برخي از روايات شهدا هم مانند رسولان اين فاصله را زنده ميگذراند چون شهيد حياتي پيداكرده كه مرگ ندارد.
مفسر قرآن كريم شجاعت را يكي ديگر از ويژگيهاي شهيد نواب صفوي و شهداي فدائيان اسلام بيان كرد و اظهار داشت: برخي خصوصياتي كه انسان دارد اكتسابي نيست بلكه موهبت خداوند است و شجاعت ممتاز نواب صفوي كسبي نبوده و اين شجاعت موهبتي از جانب خداوند بود كه به شهيد نواب صفوي عنايت شد.
وي به زمان محاكمه شهيد نواب صفوي و شهداي فدائيان اسلام اشاره كرد و افزود: كسي كه در محاكمه نواب صفوي حاضر بود اعجاز را ديدند چون با توجه به اينكه شهيد وضعيت و نتيجه محاكمه را ميدانست حتي ذرهاي به خود ترس راه نميداد و ميتوان گفت ترس ميترسيد به سراغ او بيايد و اين موهبتي بود كه خداوند به نواب صفوي دادهشده بود.
آيتالله جوادي آملي با اشاره به ويژگي قرآني انقلاب ايران خاطرنشان كرد: خداوند ميفرمايد پيروزي مسلمانان صورت ميگيرد درصورتيكه نه مردمباور دارند و نه دشمنان آنها باور ميكنند انقلاب ايران نمونه اين آيه است و شهيد نواب صفوي از اولين كساني بود كه پيروزي مسلمانان را متوجه شد و اينيك ويژگي مهم او بود.
منبع:
رسول الله صلي الله عليه و آله: ما مِن امرَأةٍ رَفَعَت مِن بَيتِ زَوجِها شَيئا مِن مَوضِعٍ إلى
مَوضِعٍ تُريدُ بِهِ صَلاحا إلاّ نَظَرَ اللّه ُ إلَيها و مَن نَظَرَ اللّه ُ إلَيهِ لَم يُعَذِّبه.
پيامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلي الله عليه و آله فرمودند: هر زنى كه در خانه شوهر خود به
قصد سامان دادن كارهاى خانه چيزى را جابه جا كند خداوند به او نظر مىكند و هر كه خداوند به او نظر
كند عذابش نمىدهد.
منبع:
«بحارالانوار، ج103، صفحه 253»
صدقه از طرف امام زمان(علیه السلام): انسان به نيابت از آن حضرت صدقه ميدهد تا به اين وسيله براي آن حضرت ثواب و پاداشی حاصل شود، همانطور كه به نيابت از آن حضرت حج انجام داده می شود و یا به نیابت از آن حضرت قرآن خوانده می شود.درروایات آمده:
* موسي بن قاسم ميگويد: به امام جواد(علیه السلام) عرض كردم تصميم داشتم كه به نيابت از شما و پدرتان ـ علي بن موسي الرضا(علیه السلام) ـ طواف نمايم، اما مردم ميگويند به نيابت از امامان و اوصيا نميتوان طواف كرد؟
حجت الاسلام قرائتی در برنامه ای با موضوع بیماری حسادت و راههای درمان که 23 دی ماه 95 پخش شد، در سخنانی اظهار داشت:
گاهی آدم یک بیماریهایی دارد که خودش هم نمیفهمد.از بیماری خودم میگویم. حدود بیست سی سال پیش بود. جوان بودم. در حرم آمدم. ولی در تلویزیون بودم. مشهور شده بودم ولی جوان بودم.
مفاتیح دستم بود و به قول امروزیها سیم وصل شد و حالی به من دست داده بود. سلمٌ لمَن سالمکم، حرب لمن حاربکم! مثلاً زیات جامعه. یک کسی آمد و کنار من نشست و یک پول آبی را به اندازه یک فندق و پسته تا کرده بود، گفت: حاج آقا! گفتم: بله! گفت: این پول را به فقیر بده. گفتم: من غریب هستم. زوار هستم. خودتان بدهید. دوباره سیم وصل شد. مقداری دعا خواندم.
گفت: حاج آقا! گفتم: بله! گفت: این پول را به فقیر بده. گفتم: شما یک بار دیگر هم گفتی، من غریب هستم، زوار هستم، خودتان بدهید. دومرتبه سیم وصل شد. دفعهی سوم گفت: حاج آقا! گفتم: بله! گفت: این پول را به فقیر بده. گفتم: پدرجان ولم کن. یک بیست تومانی… آخر پول آبی بود و کوچک بود، قد فندق و پسته من فکر کردم بیست تومان است.
گفتم: یک بیست تومانی دست گرفتهای، سه بار حواس من را امشب پرت کردی، خوب ولم کن. گفت: حاج آقا بیست تومان نیست، هزار تومان است. هزار تومان بیست و پنج سال پیش پولی بود. من تا دیدم هزار تومان است آرام شدم. گفتم که اینجا یک مؤسسهای برای ایتام هست. گرفتم گفت به هر کس میخواهی بده. وقتی رفت گفتم چه شد؟ سر بیست تومان غیض کردی و سر هزار تومان آرام شدی.
مفاتیح را کنار گذاشتم، گفتم: یا امام رضا(علیهالسلام) دریافت شد. میخواستی بگویی قرائتی! دو لیتر هم گریه کنی، پوکی! تو بیماری!
«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب» (رعد/28) تو «أَلا بِذِكْرِ هزار تومان تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب»
هزار تومان که شد دلت آرام شد. پس برو که مریضی! گاهی آدم یک مرضهایی دارد که نمیفهمد. من به این سلام کنم؟ من به دیدن او بروم؟ او باید به دین من بیاید. من از او عذرخواهی کنم، او باید باز من عذرخواهی کند.
آیا خواهد شد که یک زمانی همهی قلبها سلیم باشد؟ در دلمان کینه نباشد؟ تکبر و حسادت نباشد.
منبع:
http://www.shahrekhabar.com/cultural/148446456018574
حاج اسماعیل دولابی مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود:احکام الهی اینگونه است. خیلی بزرگ است و شأن خود است که برای ما احکام کرده است. خود او این کاره است و ائمه(ع) و خوبان خدا. شغل خودش را برای من و شما عبادت قرار داده است. مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: پس خدای مهربان، مستقیم آفریده است. لذا به عبادتش تحمیل نکرده است که نماز بخوانید و روزه بگیرید و خمس بدهید، بلکه وجدانِ آنها را این کاره آفریده است. چقدر نمازی که حمدِ خدایش را بکند لذیذ و پاک است، آیا این بابّ مزاج نیست؟ به هنگام نماز با صاحبش تماس میگیرد، ایا جا دارد که از بابت آن مزد بخواهد؟ آیا هیچ مزدی بهتر از نماز میشود تصوّر کرد؟ از الان تا پنجاه روز