حضرت محمد(صل الله علیه و آله) درباره کسی که حرمت خدایی دارد می فرمایند:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صل الله علیه و اله): مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ.
احترام به پیرمرد مسلمان همچون احترام به خداوند است.
منبع:کافی، ج2، ص165
«امام علي (علیه السلام)»- مسلماني بود كه حقيقت دين را مي دانست و مي خواست اصحاب او هم چون او اين حقيقت را بدانند. او مي ديد كه زيان سركش داخلي در تهدید قدرت خليفه و به هم زدن امنيت مسلمانان از زيان مهاجم خارجي كمتر نيست.
اما مردم او اين حقيقت را نمي دانستند، چرا چون بيشتر نسلي كه از علي(علیه السلام) فرمان مي برد تا ديده تميز را گشوده بود؛ مي ديد وقتي پدرش به ميدان جنگ مي رود با بيگانه و غير بيگانه و غير عرب مي جنگد، وقتي هم كه از جنگ بازمي گردد با خود غنيمت مي آورد. او از جنگ جز بيگانه كشي و غنيمت يابي چيزي نمي دانست، او از درك معني قدرت مركزي و وحدت قدرت عاجز بود. چرا؟! چون در اين روزگار، او پيش از آنكه به اسلام متعلق باشد به قبيله تعلق يافته بود.
البته در سپاهيان علي كساني بودند كه مي توانستند آنچه را مي گذرد به خوبي دريابند و اگر قدرت تشخيصي چنين نداشتند باز مي دانستند كه بايد از امام خود پيروي كنند، اما شمار آنان در مقابل دسته ي ديگر اندك بود. ناچار آنان هم مانند پيشواي خود رنج مي بردند.
منبع:
قيام حسين (عليه السلام)سيدجعفرشهيدي ص40
آنچه بیان شد، نشان از اهمیت و بلکه ضرورت توبه و استغفار دارد، ولی نباید فراموش شود که «أَفضَلُ مِنْ طَلَبِ التَّوبَةِ تَرْکُ الذَّنْبِ؛ ترک گناه بهتر از طلب توبه است». بنا بر فرمایش امام صادق(ع)هر گناهی نقطه‌ای سیاه در قلب انسان ایجاد می‌کند و چه‌بسا این تیرگی‌ها به حدی برسد که انسان در زمره اهل شقاوت قرار گیرد و حتی از لحاظ اعتقادی نیز دچار گمراهی شود و دیگر توبه و بازگشتی برایش میسر نشود. آیا کسی که همه رفتارهایش مطابق خواسته‌های نفسانی است، به‌راحتی حالی برای توبه حقیقی برایش میسر می‌شود؟! قرآن کریم در این‌باره چنین هشدار داده است: « سپس سرانجام کسانی که مرتکب بدی‌ها شدند، بدتر بود؛ [زیرا] به آنجا رسید که آیات الهی را تکذیب کردند و آن را به سخره می‌گرفتند». (روم/ 10)
حضرت آیت‌الله بهجت که راهنمایی‌های وی گشاینده راه طالبان مسیر کمال بود، از تذکر این نکته نیز غافل نبود و می‌فرمود: «هرکدام از ما تا هدف و مقصد اعلی مسافتی داریم و این مسافت در افراد، متفاوت است …؛ لذا باید سعی کنیم این مسافت را زیاد و بار خود را سنگین‌تر نکنیم. گناهان موجب ازدیاد بار و بُعد مسافت ما تا مقصد است، وگرنه بسیار باید استغفار و تلاش نمود تا به جای اول و مسافت اولی برگردیم».
قرآن کریم از قول حضرت نوح(ع) چنین می‌فرماید: «به درگاه پروردگارتان استغفار کنید، او بسیار آمرزنده است. [استغفار کنید] تا باران را پی‌درپی بر شما فرو فرستد و شما را با اموال و فرزندان یاری نماید و برایتان باغ‌هایی قرار دهد و برایتان نهرهایی فراهم آورد». حضرت آیت‌الله بهجت با یاد‌آوری این مطلب، توصیه به کثرتِ استغفار داشت، تا آنجاکه به کسی که در پی رهایی از گرفتاری‌هایی در زمینه اشتغال و ازدواج بود، چنین فرموده بود: «زیاد از روی اعتقاد کامل بگوئید: «أستغفرالله». هیچ چیز شما را منصرف نکند غیراز ضروریات و واجبات تا کلیه ابتلائات رفع شود، بلکه بعد از رفع آنها هم بگوئید، برای اینکه امثال آنها پیش نیاید و اگر دیدید رفع نشد، بدانید یا ادامه نداده‌اید یا آنکه با اعتقاد کامل نگفته‌اید».
منبع:
(روم/ 10)
