یکی از سنتهای حسنه ایرانیان، زیارت اهل قبور و رفتگان است؛ امری که از دوران کودکی از سوی والدینمان با همراهی پدربزرگها و مادربزرگها در روزهای پنجشنبه آخر هفته با جدیت پیگیری میشد و امروز به علت درگیر شدن با زندگی ماشینی و دغدغههای روزمره مانند گذشته از رونق خاصی برقرار نیست. البته شاید به بهانه درگذشت عضوی از خانوادهمان در طول سال پایمان به محل آرامیدن درگذشتگان باز شود و با حضور تنها در پنجشنبه آخر سال سعی کنیم دینمان را به آنها ادا کنیم!
خیرات تنها کافی نیست؛ بر مزار خفتگان در آرامستان برویم
البته امام صادق (ع) در ذیل روایتی زیارت قبور مؤمنان را به عنوان حق یاد میکنند و میفرمایند: «ان حَقُّ اَلْمُؤْمِنِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ …إِذَا مَاتَ اَلزِّیَارَةَ إِلَى قَبْرِهِ…»؛ از حقوق مؤمن آن است که پس از مرگ به زیارت قبر او روند.
مطابق روایات رسیده از معصومین، زیارت از راه دور با اهدای خیرات کافی نیست و حضور در آرامستان دارای موضوعیت است. این مهم را محمد بن مسلم از شاگردان امام صادق (ع) از حضرت پرسیده است که: «قلت لأبی عبدالله علیه السلام: الموتی نزورهم؟ فقال: نعم. قلت: فیعلمون بنا إذا أتیناهم؟ فقال: إی و الله إنهم لیعلمون بکم و یفرحون بکم و یستأنسون إلیکم. قال: قلت: فأیّ شیء نقول إذا أتیناهم؟ قال: قل: اللهم جاف الأرض عن جنوبهم و صاعد إلیک أرواحهم، و لقّهم منک رضواناً، و أسکن إلیهم من رحمتک ما تصل به وحدتهم، و تؤنس به وحشتهم، إنک علی کل شیء قدیر»؛
چرا باید مردگان را زیارت کنیم؟
به امام صادق (ع) عرض کردم: آیا خوب است مردگان را زیارت کنیم؟ آن حضرت فرمرد: آری. عرض کردم: وقتی نزد ایشان میرویم، آنان متوجه ما میشوند؟ فرمود: آری به خدا قسم، ایشان متوجه آمدن شما میشوند و از عمل شما خوشحال میشوند و به شما انس میگیرند و از تنهایی بیرون میآیند. محمد بن مسلم میگوید: عرض کردم: هنگامی که نزد آنان میرویم چه بگوییم؟ حضرت فرمود: این دعا را بخوان: «بار خدایا زمین را از پهلوی ایشان دور ساز و روانهایشان را به سوی خود بالا ببر و از جانب خویش خوشنودیات را پیشوازشان بفرست و از رحمتت همنشینی برای آنان بگمار که دلتنگی و تنهایی آنان را مبدل به انس و آرامی و وحشتشان را به مبدل به امن سازی، که تو بر هر چیزی توانایی».
مرحوم آیتالله سیدمحمد حسین طهرانی از اساتید عرفان در این رابطه میگوید: روح متوفا به قبر خود ارتباط بیشتری دارد و لذا زیارت ارواح در سر قبورشان اثر بیشتری دارد و مؤمن زائر به واسطه دریچه قبر، خود را به روح معصوم و مقرب درگاه خدا مرتبط کرده و بدین وسیله با تمام فسحت عالم معنی و ارواح ارتباط پیدا میکند و بهره میگیرد.
بین الطلوعین فاصله زمانی از طلوع فجر و اذان صبح تا طلوع آفتاب است که حدود یک ساعت و نیم طول میکشد. در روایات از این زمان به ساعتی از ساعات بهشت یاد شده و آثار و برکاتی برای آن بیان شده که انسان به این نتیجه میرسد که اگر میخواهد خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت را داشته باشد و از بدبختیها رهایی یابد میبایست در این ساعات بهشتی بیدار بماند؛ چراکه فرشتگان در حال تقسیم روزی هستند و اگر خواب بمانی از همه چیز باز ماندی.
رسول گرامی اسلام (ص) در اهمیت این امر فرمود:
«مَن جَلَسَ فی مُصَلّاهُ مِن صَلاةِ الفَجرِ إلى طُلوعِ الشَّمسِ سَتَرَهُ اللَّهُ مِنَ النّارِ؛ هر کس از نماز صبح تا طلوع خورشید در مصلّی خود بنشیند، خداوند او را از آتش حفظ مىکند».
منبع:
تهذیب الأحکام/ ج 2 ص 139 ح 542 ـ کتاب من لا یحضره الفقیه/ ج 1 ص 504 ح 1452
قدرت و توانایی مدیریّت و احراز مناصب مدیریّتی یک نعمت است؛ یک روزی بود که ما و شما باید همینطور در جریان تصمیم مدیران جامعه -که به دشمنان دین و دشمنان کشور وابسته بودند- حرکت میکردیم، بدون اینکه اختیاری داشته باشیم؛ امروز، بسیاری از خود ما جزو مدیران کشور هستیم -در هر بخشی که هستیم، در هر حدّی که هستیم- و قدرت ایجاد مسیر، تغییر مسیر، تصحیح مسیر را خدای متعال به ما داده است؛ خب این یک نعمت است. این نعمت را چهجور مصرف میکنیم؟ اگر در جهت خدمت به مردم و هدایت جامعه به آن سمتی که مطلوب دین خدا است این مدیریّت بهکار رفت، خب این شکر نعمت است؛ اگر چنانچه در این جهت بهکار نرفت، معطّل ماند یا عکسش بهکار رفت، این کفر نعمت است. گاهی این کفران نعمتها، بهحدّی است که قابل جبران هم نیست…
منبع:
شرح حدیث در ابتدای جلسه درس خارج فقه مقام معظم رهبری (دام عزه)96/2/10
بندگان خدا که در بهترین ساعات روز در بهترین مکانها، برای انجام بهترین وظیفه حضور پیدا کردهاید، جا دارد که از او بخواهید که شما را به رضای خود برساند. اوّل ظهر درهای آسمان باز است. فرشتههایی نازل و فرشتههایی صاعد، عدّهای اعمال بندگان را بالا میبرند، نمازها، روزهها، عبادتها، تقلّبها، دزدیها، جنایتها، تا چه چیزی بفرستید، تا چه چیزی به طرف بالا ارسال دارید و عدّهای فرود میآیند. کتابها و قلمها و دفترهای سفید در دست که نامههای شما، عملهای شما را بنگارند و ببرند. از خداوند بخواهید از شما جز خیر و نیکی و عبادت و خوشی و ثواب و طاعت به سوی او نرود. بپرهیزید از اینکه به بهترین فرشتههای الهی، کرام کاتبین، دستور بدهید گناه بنویسند، جنایت بنویسند و نزد خدا ببرند. خدایا! ما را از بندگان شایستهی خود قرار بده.
منبع:سخنان ایت الله مشکینی (ره) درنماز جمعه 1370
در مبارزه با فرهنگ بیگانه، همیشه عنصر بیگانه از کشور های غربی یا شرقی وارد نمی شود: چه بسا، عناصر بیگانه از اسلام در داخل کشور و جامعه خودی وجود داشته باشد !!!! ومیراث و آداب و رسوم نسلهای قبل از اسلام به عنوان اسلام وارد فرهنگ کشور شده باشد وهیچ ارتباطی با اسلام نداشته باشد.
ابتدا باید فرهنگ اسلامی را بشناسیم وبفهمیم که فرهنگ واقعی چیست وآنچه را غیر اسلامی یا ضد اسلامی است، از آن جدا کنیم تا بدانیم که با چه مبارزه میکنیم و ناخواسته به عناصر اصلی اسلام ضربه نزنیم.
گاهی ممکن است شیوه و ابزار مبارزه با فرهنگ بیگانه نادرست باشد و از این ابزار به نتیجه مطلوب نرسیم ودر عمل به دشمن کمک کنیم.
در دو سه دهه اخیرف نمونه هایی وجود داشته که برخی به نام مبارزه با غرب زدگی به ترویج فرهنگ غرب کمک کرده اند ، خواسته اند با سلاحی که دشمن به دست آنها داده به جنگ با او بروند!! در حالیکه به نفع دشمن عمل کرده اند.
تهاجم فرهنگی/ استاد محمد تقی مصباح یزدی / ص43