رسول الله صلی الله علیه و آله :

لایَکُونُ الرَّجُلُ مِنَ المُتَّقینَ حَتَّی یُحاسِبُ نَفسَهُ أشَدُّ مِن مُحاسَبَةِ الشَّریکِ شَریکَه

آدمی از پرهیزگاران نمی شود مگر اینکه حسابرسی او از نفسش سخت تر از حساب کشیدن او از شریکش باشد.

وسایل الشیعه ج16 ص96

?امام محمد باقر علیه‌السلام:
وَ مَا كَانُوا يُعْرَفُونَ يَا جَابِرُ إِلَّا بِالتَّوَاضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ الْأَمَانَةِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ اللَّهِ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوَالِدَيْنِ وَ التَّعَاهُدِ لِلْجِيرَانِ مِنَ الْفُقَرَاءِ وَ أَهْلِ الْمَسْكَنَةِ وَ الْغَارِمِينَ وَ الْأَيْتَامِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ كَفِّ الْأَلْسُنِ عَنِ النَّاسِ إِلَّا مِنْ خَيْرٍ وَ كَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِی الْأَشْيَاءِ

❗️ای جابر؛
◽️شيعيان ما شناخته نمى‏شدند، مگر به
◽️تواضع، خشوع (فروتنى در عبادت)،
◽️اداى امانت،
◽️بسيارى ذكر خدا،
◽️روزه گرفتن،
◽️نماز به پا داشتن،
◽️نيكى به والدين و
◽️رسيدگى به همسايگانى كه فقير و نيازمندند.
◽️همچنين رسيدگى به قرض داران و يتيمان،
◽️راستى در گفتار،
◽️تلاوت قرآن و بازداشتن زبان، از اين كه، جز نيكى مردم را نگويند،
◽️[نيز] شيعيان ما [همواره‏] در بين اقوام خويش امين بودند.

? بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۹۷، ص ۱۹۴، ح ۱۱

? وقتی مرجع عالم فیلسوف حکیم مفسر و عارف، حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی در وصف تو چنین کلماتی را
با اشک بر زبان می آورد…

? چه کردی با دلهامان قاسم؟

شخصی خدمت آیت الله العظمی اراکی(ره) آمد و گفت :
آقا مرا یک نصیحتی بفرمایید.
آقا فرمودند : شغلت چیست؟
گفت : نجار هستم.
آقا فرمودند :
آیا بلدی در بسازی؟
عرض کرد: بله.
آقا فرمودند:
پس یک در بساز. بگذار جلوی قلبت و هیچ کس را جز خدا راه نده ?

??
کاشکی از غیر تو اگه نبودی جان من

خود ندانستی به غیر از تو جان معنی دان من

غیر رویت هر چه بینم نور چشمم کم شود

هر کسی را ره مده ای پرده مژگان من

✍️ استاد پناهیان: عبادت یعنی تمنا؛ تمنای ملاقات. الله‌اکبر، یعنی خدایا کِی خودت را به من نشان می‌دهی؟ کِی جلوه می‌کنی؟ ببین من با ادب ایستاده‌ام. تا کی باید مقابل تو ادا در بیاورم و با اراده خودم خم و راست شوم، نمی‌شود رؤیت عظمت تو مرا به سجده و رکوع بکشاند؟ سجده‌ها را تکرار می‌کنم اما کِی تو در را باز خواهی کرد؟ مدام این الفاظ را تکرار می‌کنم، ولی هنوز تو را نچشیده‌ام. و هنگامی که نماز به پایان می‌رسد، بنده صدا می‌زند: باشد راضی هستم… سلام بر همه خوبان عالم «السلام علیکم و رحمة الله و برکاتة.» این بار هم نشد ولی سجدۀ شکر به‌جا می‌آورم؛ خدایا ممنونت هستم که مرا در این تمنّا قرار دادی.

?بخشی از کتاب “رابطه عبد و مولا”
اثر علیرضا پناهیان