✍️ امام رضا علیه‌السلام، خطاب به اباصلت هروی فرمود: ای اباصلت، ماه شعبان گذشت و این آخرین هفته آن است. آنچه را از این ماه کوتاهی نموده‌ای، در باقی ‌مانده‌ی این ماه جبران کن و بر تو باد که به نیازهای اصلی خود توجه کنی و دعا و استغفار بسیار کن و قرآن را بسیار بخوان و از گناهان نزد خدا توبه نما تا وقتی که ماه خدا به تو رو می‌کند، خود را برای خدا خالص کرده باشی،هر امانتی را به گردن داری بپرداز و هر کینه از مومنی به دل داری، از دل خارج کن و هر گناهی را بدان آلوده بودی، دست‌بردار و از خدا بترس و در پنهان و آشکار امور خویش را به او واگذار کن و هر که به خدا توکل کند خدا او را بس است. و این دعا را بسیار بخوان:

*«اَلّلهُمَ اِن لَم تَکُن غَفَرتَ لَنا فیما مَضی مِن شَعبان فَاغفِر لَنا فیما بَقیَّ مِنهُ»*

(پروردگارا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشت ما را آمرزیده ای در در این روزهای پایانی ماه شعبان ما را بیامرز)

*✅چه خوب است که ما این دعا را در این چند روز از ماه شعبان که باقی مانده در قنوت نماز هایمان در سجده نماز هایمان بخوانیم چون دعای بسیار مهمی است*

متن کامل روایت؛

عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِيِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع فِي آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ لِي يَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَكْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْهُ فَتَدَارَكْ فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ تَقْصِيرَكَ فِيمَا مَضَى مِنْهُ وَ عَلَيْكَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا يَعْنِيكَ وَ تَرْكِ مَا لَا يَعْنِيكَ وَ أَكْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِكَ لِيُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَيْكَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِي عُنُقِكَ إِلَّا أَدَّيْتَهَا وَ لَا فِي قَلْبِكَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَكِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ فِي سِرِّ أَمْرِكَ وَ عَلَانِيَتِكَ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْراً وَ أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يُعْتِقُ فِي هَذَا الشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ النَّارِ لِحُرْمَةِ شَهْرِ رَمَضَان‏.

منبع: عیون اخبار الرضا، جلد2، صفحه 51

?روزے رسول خدا صلے اللہ علیہ و آلہ و سلم نشستہ بود ، عزرائیل بہ زیارت آن حضرت آمد ، پیامبر صلے اللہ علیہ و آلہ و سلم از او پرسید: اے برادر! چندین هزار سال است ڪہ تو مأمور قبض روح انسان‏ها هستے ، آیا در هنگام جان ڪندن آن‏ها دلت براے ڪسے رحم آمد؟

عزرائیل گفت: در این مدت دلم براے دو نفر سوخت:

اولی روزے دریا ?طوفانے شد و امواج سهمگین دریا یڪ ڪشتے را در هم شڪست، همہ سرنشینان ڪشتی⛵️ غرق شدند، تنها یڪ زن حاملہ نجات یافت، او سوار بر پارہ تختہ ڪشتے شد و امواج ملایم دریا او را بہ ساحل آورد و در جزیره‏ اے افڪند ، در این میان فرزند پسرے از او متولد شد ، من مأمور شدم جان آن زن را قبض ڪنم ، دلم بہ حال آن پسر سوخت.

دومی هنگامے ڪہ شداد بن عاد ، سالها بہ ساختن باغ بزرگ و بهشت بے نظیر خود پرداخت ، و همہ توان و امڪانات و? ثروت خود را در ساختن آن صرف ڪرد، و خروارها طلا و گوهرهاے دیگر براے ستون‏ها و سایر زرق و برق آن خرج نمود تا تڪمیل شد

وقتے ڪہ خواست از آن دیدار ڪند، همین ڪہ خواست از اسب? پیادہ شود و پاے راست از رڪاب بر زمین نهاد، هنوز پاے چپش بر رڪاب بود ڪہ فرمان از سوے خدا آمد ڪہ جان او را قبض ڪنم

آن تیرہ بخت از پشت اسب بین زمین و رڪاب اسب گیر ڪرد و مرد، دلم بہ حال او سوخت از این رو ڪہ او عمرے را بہ امید دیدار بهشتے ڪہ ساختہ بود بہ سر برد، سرانجام هنوز چشمش بر آن نیفتادہ بود ، اسیر مرگ شد.

?در این هنگام جبرئیل بہ محضر پیامبر صلے اللہ علیہ و آلہ و سلم رسید و گفت: اے محمد! خدایت سلام می‏رساند و می‏فرماید:

بہ عظمت و جلالم سوگند ڪہ آن ڪودڪ همان شداد بن عاد بود، او را از دریاے بے ڪران بہ لطف خود گرفتیم ، بے مادر تربیت ڪردیم و بہ پادشاهے رساندیم ،

⚫️در عین حال ڪفران نعمت ڪرد ، و خودبینے و تڪبر نمود ، و پرچم مخالفت با ما برافراشت ، سرانجام عذاب سخت ما او را فرا گرفت ، تا جهانیان بدانند ڪہ ما بہ ڪافران مهلت می‏دهیم ولے آن‏ها را رها نمی‏ڪنیم ‼️

?[جوامع الحڪایات ، ترجمہ محمد محمدے اشتهاردے ، صفحہ ۳۳۰]

? از رسول خدا پرسیدند:
خدا چه کسی را بیشتر دوست دارد؟
فرمودند:
آنکه نفع بیشتری به مردم برساند.

?بحارالانوار،ج 73،ص339

? پيامبر خدا ﷺ :
?⇦هيچ مؤمنى نيست كه به نماز ايستد، مگر آن كه در فاصله بين او تا عرش، نيكى بر او فرو ريزد و فرشته اى بر وى گماشته شود كه آواز دهد: اى فرزند آدم! اگر بدانى از نمازت چه بهره اى مى برى و با چه كسى راز و نياز مى كنى هرگز خسته و روي گردان نمى شدى.
?(بحار الأنوار)

?⇦تا زمانى كه در نماز هستى دَرِ خانه ی پادشاهى مقتدر را مى كوبى و هر كه دَرِ خانه پادشاه را بسيار بكوبد سرانجام آن در به رويش باز مى شود.
?( مكارم الأخلاق )

?⇦حضرت امام على عليه السلام:
هرگاه آدمى به نماز ايستد ابليس از اين كه مى بيند رحمت خدا او را فرو پوشانده است حسودانه به وى مى نگرد.
?( الخصال )

?⇦انسان هرگاه در نماز باشد بدن و جامه ی او و هر آنچه پيرامونش مى باشد تسبيح مى گويند.
?(علل الشرائع)

?⇦اگر نمازگزار بداند كه چه هاله اى از جلال خدا او را فرو مى پوشاند هرگز دوست ندارد كه سر خود را از سجده اش بر دارد.
?الخصال : ۱۰/۶۲۳
♥️?

?روزی از عارفی سؤال شد: چرا ما امام زمان را نمی‌بینیم؟

♦️عارف گفت: لطفا برگردید و پشت به من بنشینید. شاگرد این کار را انجام داد.
⭐️آیا الان می‌توانید مرا ببینید؟

♦️شاگرد عرض کرد خیر، نمی‌توانم ببینم.
عارف فرمود: چرا نمی‌توانی من را ببینی؟
شاگرد گفت: چون پشت من به شماست.

♦️عارف فرمود: حالا متوجه شدید چرا نمی‌توانید امام زمان را بینید؟!

? چون شما پشتتان به امام زمان است، با گناه کردنها و نافرمانی‌ها به امام زمان پشت کرده‌ایم و در عین حال تقاضای دیدار امام زمان را داریم

❤️أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفرج❤️