حجتالاسلام والملسمین محمد رضا نصوری ، با تبریک ولادت امام سجاد (ع) اظهار کرد: امام سجاد (ع) در زمانی که بحرانیترین شرایط زندگی خود را پشت سر میگذاشت به دعا و نیایش روی آورده بود. هر چقدر انسان در بحران قرار بگیرد و دچار یک اضطراب، نگرانی و حالت آشفتگی باشد دعا میتواند باعث آرامش فرد شود چرا که از طریق دعاست که انسان میداند معبودی وجود دارد که همواره به انسان توجه میکند و از طریق دعاست که میتوانیم خود را به خداوند نزدیک تر کنیم.
وی در ادامه با توضیح این مطلب که اگر انسان در زندگی روزمره خود نگاه توحیدی و الهی بیشتری داشته باشد راحتتر میتواند خود را به خداوند متصل کند گفت: علاوه بر صحیفه سجادیه امام سجاد (ع) میبینیم که آن حضرت، مناجاتهای شخصی نیز دارند که در آنها به مسائل اعتقادی و مناجات میپردازند.
نصوری در ادامه با اشاره به شرایط امروز گفت: این ویروس کوچک به بشر نشان داد که چقدر عاجز و ناتوان است. تمام انسانها چه روشنفکر چه سنتی در این زمان بیشتر از همیشه دست به دامن خداوند شده و به دنبال یک نگاه توحیدی هستند. دعا در جامعه امروز ما میتواند آرامش بیشتری به ارمغان بیاورد.دعا آثار معنوی و مادی بسیار زیادی دارد و می توانیم بگویم که دعا یکی از حلقههای مفقودی بشر است.
پیامبر (ص) در حدیثی میفرمایند: «دعا اسلحه مومن است.» یعنی مومن اگر نگرانی مادی و معنوی دارد با دعا میتواند آن را حل کند. نه این که به مسائل فیزیکی و کوشش و تلاش و یا حتی در زمان امروز به مسائل پزشکی بی اهمیت باشیم؛ نه این گونه نیست. علاوه بر رعایت مسائل و سعی و کوشش در زمینه رفع مشکلات و گرفتاریها باید از دعا نیز بهره ببریم.
نصوری تاکید کرد: حضرت علی (ع) میفرمایند:«دعا کلید پیروزی و رستگاری است.» برای مصونیت باید دعا کنیم. دعا کردن انسان را در برابر خداوند ارزشمند میکنند. نه فقط در مواقع گرفتاری، بلکه در تمام زمانها باید از دعا بهره ببریم. دعا از بعد مادی برای انسان اخلاق نیک را به همراه میآورد و آثار و برکاتش در زندگی همواره دیده میشود.
این کارشناس مسائل دینی افزود:دعا کردن در سرنوشت انسانها همواره اثرگذار است و به نوعی با دعا میتوانیم انرژی مثبت را به خود برگردانیم. هر چقدر بیشتر با دعا مانوس شویم با آرامش بیشتری میتوانیم زندگی کنیم. در مفاتیح الجنان برای ثانیه ثانیه زندگی انسان دعا وارد شده است و این دعا کردن نشان از آن دارد که انسان از این طریق است که میتواند به تکامل برسد و خلاهای زندگی خود را پر کند.
رحیم قمیشی رزمنده و آزاده دوران دفاع مقدس با اشاره به حال و هوای این روزهای جامعه در مقابله با بیماری کرونا و تشابه آن با روزهای اسارت نوشت: «میپرسد وقتی اسیر بودی چهکار میکردی که آنجا حوصلهات سر نرود؟ میگوید واقعا ناامید نمیشدی؟ اصلا میخندیدید؟! میگویم معلوم است عزیزم، ما آنجا هم زندگی شیرینی برای خودمان تعریف کرده بودیم، و از هر لحظهاش لذت میبردیم. نمیتواند قبول کند. میگوید میدانم نمیخواهی بگویی که خیلی هم سخت بوده. قسم میخورم اینطور نیست. ول کن نیست!
حوصلهاش سر رفته، از همین سه هفته خانهنشینی کرونا خیلی خسته شده. دلش گرفته، لحظه شماری میکند بشود کمی پرسه بزند توی خیابانها، دوستانش را ببیند. کافهای برود، مسافرتی برود. قول میدهم برایش از آن روزها بگویم و قول میگیرم باورش کند.
میدانی عزیزم، ما زنده ماندن برایمان یک هدف بود آنجا، خجالت نمیکشیدیم بگوییم «میخواهیم زنده بمانیم»، همینکه یک روز میگذشت و زنده بودیم، همان اردوگاه، در همان غربت و تنهایی، جشنی داشتیم، آواز میخواندیم، میدانستیم بعد از هر سختی حتما یک گشایشی هست، هر چقدر سختی بیشتر، راحتیاش هم بیشتر. میدانستیم انتهای هر دالان دراز تاریک، منظرهای دلنواز منتظر ماست. برکه آبی با پرندههایی عاشق. آسمانی آبی و قشنگ و درختانی جوانهزده و پر از غنچههای گل.
میدانی، آنجا تنهایی که مینشستیم، میشمردیم کارهای نکردهمان را، میشمردیم جاهای نرفتهمان را، و قول میدادیم به خودمان، بابت کارهایی که با رهاییمان باید میکردیم. باید میرفتیم کلاس آموزش موسیقی، باید میرفتیم جهانگردی، میرفتیم یادگیری آشپزی، کیکپزی، میرفتیم کوهنوردی. میرفتیم کویر و شب آنجا آتش روشن میکردیم دور هم، میدانستیم چقدر به ما حتما خوش میگذرد. ما همه آن جاهای زیبا را، قبلتر یادمان رفته بود.
میدانی، زیارت بعد از آن وقتهایی که نمیشود رفت، چه مزهای میدهد، میدانی دیدن دوباره دوستان قدیمی، چه لذتی دارد؟ میدانی پیدا کردن گمشدههایت، اصلا «پیدا کردن خودت»، چقدر هیجان انگیز است!
اگر اسارت و زندان نبود، من هیچکدام را نداشتم. اصلا حقیقتاش را بگویم؟ خدا وقتی میخواهد عمر دوبارهای به آدمها بدهد، همینجوری میکند. یک وقت از او دلگیر نشوی. تقصیر خودمان است که خیلی فراموشکاریم.
مجبور میشود وسط طوفان، ببردمان لبه قایق، خوب تکانمان بدهد، دلمان را حسابی بریزد؛ و برمان گرداند. میخواهد بیدارمان کند، چشمهایمان را باز کند، ما هم آن روزها محکم میچسبیدیم به آغوشاش، غرق بوسهاش میکردیم، با خدا میخندیدیم که این همه فکرمان هست.
میگویم حالا تو هم قبول کن این یک دوره است. برای پیدا کردن خود گمشدهات، تا از تکرار بیایی بیرون، خدا میخواهد یادت بیاورد «تو آزاد بودی» و ندانستی، تو انسانی بزرگ بودی و ندانستی، تو محبوب بودی و ندانستی، تو زندگی داشتی، دوستت داشتند، دلتنگت میشدند، منتظرت مینشستند، خیلیها آرزوی دیدنت را داشتند، و تو ندانستی.
میدانی عزیزم، اصلا خدا که دوستت داشته باشد سربهسرت میگذارد. ناگهان نقشه زندگیات را عوض میکند، چشمهایت را به زور باز میکند، ناگهان عاشقت میکند. این دلتنگیها، این خستگیها، این بیحوصلگیها، همهاش نشانههای همان عشق است.»
دکتر عبدالله عباسی متخصص عفونی و رئیس اسبق دانشگاه علوم پزشکی گلستان به دلیل ابتلا به کرونا در حین انجام مسئولیت به جمع شهدای خدمت پیوست.
دکتر عباسی از همان روزهای نخست شیوع بیماری کووید ۱۹ در استان گلستان در کنار دیگر کادر پزشکی و پرستاری در خط مقدم مقابله با این ویروس حضور داشت.
بعد از مدتی وی نیز به ویروس کرونا مبتلا شد و خود نیز به این بیماری مبتلا شد و صبح روز شنبه ۹ فروردین ماه به دلیل وخامت حالش در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید صیاد شیرازی گرگان به شهادت رسید.
پیج سایت بانک پزشکان شهادت دکتر عباسی را به خادمان عرصه سلامت و خانواده آن مرحوم تسلیت گفته و علو درجات از درگاه قادر متعال برای ایشان مسالت دارد.
با شیوع ویروس کرونا علاوه بر آنکه عدهای از مردم درگیر بیماری شدند و عده زیادی هم درگیر رعایت شدید مسائل بهداشتی اما بخشی از جامعه که خردهفروشها باشند از خالیشدن بازار از مردم ضرر مالی قابل توجهی کردند. در چنین وضعیتی به نظر میرسد که دولت باید با اِعمال سیاستهای فوقالعاده اقتصادی در کنار مهار کرونا جلوی ادامه ضرر کاسبان را بگیرد.
ابراهیم رزاقی، اقتصاددان باور دارد که سیاستهای دولت حسن روحانی در سالهای اخیر عملا اقتصاد ایران را به خارج از مرزها وابسته کرده است. او در تحلیل شرایط اقتصادی این ایام گفت: «اولین نکتهای درباره وضعیت نابسمان اقتصادی این روزهای ایران میتوان گفت این است که چرا در ایران 4میلیون واسطه و در مقابل 20 مصرفکننده وجود دارند؟ واقعیت این است که در ایران سود تولید بسیار اندک است و کالای مشابه را میتوان از خارج از کشور با هزینه بسیار کم وارد کرد و میدانید که در این چرخه عملا تولیدکننده نابود میشود. وارد کردن جنس در ایران برای دولت بسیار سودآور است زیرا با دلار 4هزار تومانی جنس را وارد میکند و با دلار 15هزار تومانی آن را به مصرفکننده تحویل میدهد. با نوع سیاستهای اقتصادی که دولت در پیش گرفته است عملا اقتصاد ایران وابطه به خارج از مرزهاست. موضوع آسیبزننده دیگر سود بالای موارد غیرتولیدی است. یعنی در ایران خرید مسکن میتواند بسیار سودآور باشد و وقتی عمده مغازهدارها از مغازه را از مالک اجاره کردهاند سودی برایشان وجود ندارد».
او در انتقاد به سیاستهای راستگرای دولت حسن روحانی ادامه داد: «در چنین شرایطی قربانیان فقط جانباختگان ویروس کرونا نیستند بلکه مردم فقیر هم قربانی هستند. اکنون باید سیاستهای فوقالعاده در نظر گرفته شود. یک سیاستی از دوران آقای هاشمی رفسنجانی در پیش گرفته شده بود که نفت را بفروشیم و همهچیز وارد کنیم که هنوز هم در دولت آقای روحانی عینا رعایت میشود. چنین سیاستی نهتنها زمینه تولید را فراهم نکرد که همه را دلال کرد و ظرفیتهای تولید همه نابود شد. نفت روزی تمام میشود که آن روز اصلا دور هم نیست؛ بنابراین دولت باید مالیات بالا بگیرد تا همه را به سمت تولید سوق دهد».
رزاقی ادامه داد: «من نمیگویم که آن چهارمیلیون واسطه باید نابود شوند، خیر سخنم این نیست همانطور که آن 30میلیون بیکار، هفت میلیون خانواده بیمسکن و کارگرانی که با حقوق دو میلیون و خوردهای زندگی میگذرانند، نباید نابود شوند. رنج اخیر ایران نتیجه سیاستهای لیبرالی آقای روحانی است. او باید در چنین شرایطی سیاستهای فوقالعادده اتخاذ کند».
این استاد پیشین دانشگاه تهران درباره نوع نگاه دولت به مردم اظهار کرد: «دولت مردم را دو شکل میبیند؛ یا پولدارند و باید به بهترین شکل زندگی کنند یا فقیرند که میتوانند تحمل کنند و اگر از گرسنگی هم مُردند، چندان مهم نیست. واقعیت این است که اتفاقا افراد پولدار کمتر کرونا میگیرند زیرا با تغذیه مناسب سیستم ایمنی بدنشان قویتر فقرایی است که غذای چندانی برای خوردن ندارند».
رزاقی در پایان در پاسخ به این پرسش که در مقطع کنونی دولت مشخصا باید چه اقدامی برای کاهش ضرر خردهفروشها انجام دهد، گفت: «باید به آنها یارانه داده شود و از ثروتمندان کلان بگیرند و به تهیدستان بدهند. در مقطع کنونی مشخصا میتوان به همان سیاست دولت جنگ رجوع کرد. این مشکل در دوران دفاع مقدس حل شده بود و به مردم کالابرگ داده میشد. به یاد داریم که در آن زمان تولیدات با قیمت ارزانتر به وزارت بازرگانی و تعاونیها داده میشد که به توزیعکنندگان با قیمت کم بدهند تا در این چرخه هم کالا با قیمت کم به دست مردم برسد هم توزیعکنندگان که همان مغازهدارها باشند، متضرر نشوند. اما چه کسی میخواهد این سیاست اقتصادی را اجرا کند؟ دولت باید خودش دلار را وارد کند و به قیمت واقعی هم در جامعه پخش کند. دولت میتواند خودش برود از کشاروزان محصولات را بخرد تا دست دلالان کوتاه شود. علاوه بر تجربه دولت جنگ به کشورهای موفق دنیا نگاه کند. ما میتوانیم تعاونیهای تولید و توزیع را راه بیندازیم تا قدری از این شرایط عبور کنیم »
صفحه اینستاگرام منتسب به دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله خامنهای، در جدیدترین پست خود، پوستری از وقایع سال ۹۸ را طراحی و منتشر کرد.
در این صفحه بخشی از بیانات حضرت آیت الله خامنهای، رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره وقایع سال ۹۸ آمده که فرمودند:
«ملت ایران؛ دردمند، اما سربلند
سال ۹۸ برای ملّت ایران یک سال پُرتلاطم بود. مهم این است که در کنار سختیها، سربلندیهایی هم وجود داشت. غلبه بر دشواریها، موجب قدرتمند شدن یک ملّت است.»