? اميرالمومنين علی (ع):

اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ، يَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ يَتَكَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ يَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ يَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ

از این انسان تعجب کنید که با یک قطعه پیه مى بیند، با قطعه گوشتى سخن مى گوید، با استخوانى مى شنود و از شکافى تنفس مى کند!

?حکمت ۸ نهج البلاغه

در تقویم رسمی کشور روز ۱۳ فروردین به عنوان روز طبیعت نامگذاری شده است هر چند در بین عموم مردم با عنوان «سیزده‌به‌در» شناخته می‌شود که بخشی از آیین و سنت نوروز به شمار می‌آید. ایرانی‌ها بعد از دو هفته جشن و تعطیلی نوروز، در سیزدهمین روز فروردین به دل دشت و صحرا می‌زنند و در کنار خانواده و فامیل، دوستان و آشنایان اوقات خوشی را می‌گذرانند. 

البته امسال به دلیل گستردگی ویروس کرونا، برگزاری سنت سیزده‌به‌در ممنوع و به همه شهروندان ایرانی توصیه شده است که به منظور مراقبت از جان خود و دیگران در خانه بمانند. شاید این قرنطینه‌های خانگی روشی برای زیر سئوال بردن خرافات درباره نحسی روز ۱۳ فروردین باشد. 

 بنابر معتقدات عامیانه ایرانیان در اثر قاجار، در روز سیزدهم فروردین احتمال داشت؛ خانه‌ها ویران شود بنابراین برای در امان ماندن از خطرات این روز و برای محافظت از خود در برابر اتفاقات شوم احتمالی در سال جدید، نخستین سیزدهم هر سال را از خانه بیرون می‌رفتند و به گردش و نشاط می گذراند تا آن نحسی و بلا را از خود، خانه و شهرشان به در کنند. 

به گفته سجاد آیدنلو نویسنده مقاله « سابقه و سبب برگزاری سیزده بدر و سنت های ایرانی»، احتمالاً در اعتقاد به نحس بودن عدد ۱۳ و روز سیزدهم، ۱۲ تایی بودن شمار برج‌های فلکی در نجوم قدیم و برخی اخبار و احادیث دینی به ویژه در عصر قاجار که روز سیزدهم ماه های ایرانی را شوم و بد دانسته؛ تاثیر داشته است. 

البته باید به این نکته توجه کرد که در باورهای زرتشتی، روز سیزدهم فروردین، نماد هزاره سیزدهم بوده که در باورهای ایرانی زمان پایان عمر ۱۲ هزار ساله جهان و آغاز ویرانی و نابودی است، بنابراین رو سیزدهم فروردین، نگران‌کننده و منحوس دانسته می‌شد. 
البته این باور وجود دارد که سابقه سیزده‌به‌در به ایران باستان می‌رسد و علت اصلی چنین روزی آن است که مردم نه برای جشن و سرور بلکه برای برگزاری مراسم‌ دینی و خواندن دعا و نیایش به بیرون از شهر می رفتند. 

البته روز ۱۳ فروردین، روز نبرد ایزد باران با دیو خشکسالی نیز دانسته می‌شود. می‌دانیم در ایران باستان تمامی روزهای ماه نام مخصوص خود را داشتند. ۱۳ فروردین ماه، «تیشتَر» یا ایزد باران نامیده می‌شد. برای همین هم ایرانیان باستان که عادت داشتند برای نوروز، هفت نوع قلعه شامل گندم، جو، نخود، لوبیا، ارزن، عدس و ماش را در سینی‌های بزرگ سبز می‌کردند؛ در روز سیزدهم فروردین، سبزه‌ها را به آب روان می‌سپردند. 
در مقاله «سیزده‌به‌در؛ پیروزی اسب سفید بر اسب سیاه» نوشته علی جلالی آمده است: تیشتر در منابع زرتشتی ایزد باران دانسته شده است که پدید آورنده آب‌‎ها، رودها، دریاچه‌ها و دریاها، درهم شکننده جادوگران و پاسدار آریایی‌هاست که بیشتر به صورت اسبی سفید و زیبا با گوشه‌های طلایی وارد دریا می‌شود و در آنجا با «اپوشه» دیو خشکسالی که در قالب اسبی سیاه و ترسناک تجلی می‌یابد؛ روبه‌رو می‌شود. این دو سه روز می جنگند که بر اساس باور ایرانیان باستان، باید برای تیشتر قربانی می‌دادند او پیروز شود تا آنها دچار خشکسالی نشوند. 

سابقه سیزده‌به‌در از جمله مباحثی است که اتفاق نظر درباره آن وجود ندارد اما به گفته سجاد آیدنلو اخیرترین متنی که به سیزده‌به‌در اشاره کرده به دوره قاجار برمی‌گردد و تا قبل از این دوره متن مکتوبی وجود ندارد که به به طور مستقیم به سنت سیزده‌به‌در اشاره کرده باشد. 

نکته پراهمیت آن است که در دوره قاجار علاوه بر خاطرات ناصرالدین‌شاه در سفرنامه‌های نویسندگان ایرانی و خارجی اشاره شده است که سیزده‌به‌در با جدیت و اهتمام بالا از سوی مردم و دربار اجرا می‌شده و مردم در این روز حتما برای گردش و تفریح به باغ‌ها و تفرجگاه‌ها می‌رفتند و بر این باور بودند که باید برای دور شدن از نحسی این روز، حتما باید خانه خود را ترک کنند و با حضور در طبیعت از شومی سال جدید در امان بمانند. 

در دهه‌ها و سال‌های اخیر به دنبال رواج عقل‌گرایی در جوامع از جمله ایران، این تفکر که روز ۱۳ فروردین نحس است؛ تغییر کرده و گروه‌های مختلف جامعه بیشتر برای خوشگذرانی و تفریح سنت سیزده‌به‌در را اجرا می‌کنند تا بهانه‌ای باشد برای دورهمی، خوردن آش رشته و کاهو و سکنجبین و بازی‌های گروهی و رقص‌های محلی. 

امسال کرونا فرصت دورهمی و تفریح سیزده‌به‌در را از ایرانی‌ها گرفت اما بستری برای زیر سئوال بردن خرافه نحس بودن ۱۳ فروردین فراهم کرد. چون این روز زمانی نحس می‌شود که بدون توجه به توصیه‌های پزشکی وارد طبیعت شویم و دورهمی تشکیل بدهیم و جان خود و دیگران را به خطر بیاندازیم. کرونا فرصتی را فراهم کرد تا شعر ابوالقاسم حالت را تکرار کنیم که 
«سیزده نحسی ندارد/نحسی از رفتار توست 
هر زیان کاید به بار/از زشتی رفتار توست»

نویسنده :زینب رحیمی

⭕️⭕️⭕️چقدر جریان «سید صادق شیرازی» و ارتباط او وبعضی از نزدیکانش باروباه پیر واستعمارکهن( انگلیس خبیث ) میشناسید؟؟?

✍️آیت الله شیرازی مرجع مشهوری که فتوای تحریم تنباکو را دادند پسری داشتند به نام سید هادی. ایشان ۴ پسر داشتند حسن، محمد، صادق و مجتبی.

?حسن بعداز انقلاب در لبنان کشته شدند.

?محمد درنجف ادعای مرجعیت کردند که چند تن از علما از جمله آیت الله خویی مرجعیت ایشان را تایید نکردند. ایشان در زمان اقامت امام خمینی واکنش هایی را داشتند.

از جمله در نجف مردم تمایل داشتند امام خمینی ، امام جماعت نماز حرم امام علی علیه السلام باشند اما ایشان مخالفت هایی داشت. در زمان انقلاب قرار بود شخصیت های زیر یعنی سید محمد صدر در عراق،ایت الله خمینی در ایران، سید موسی صدر در لبنان قیام کنند.

محمد صدر را شهید کردند و آیت الله موسی صدر را نیز ربودند. لذا ایشان توقع داشت امام ایشان را مرجع عراق معرفی کرده و از ایشان حمایت کنند که این طور نشد. لذا به کویت رفتند.

بعد از انقلاب و بعد از ارتحال امام خمینی به ایران آمدند ودر قم ساکن شدند. در این حال دست به تفرقه زدند که سبب شد تا سال 80 در حبس خانگی باشند و سپس از دنیا رفتند و بنا به مصلحت در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها دفن شدند.

?بعد از ایشان برادرش سید صادق جای ایشان را گرفت و اتاق فکری در انگلیس شکل گرفت. یکی از تئوریسین ها پیشنهاد داد برای مقابله با حکومت شیعه در ایران باید یک حکومت شیعه را علم و شیعه توسط شیعه از بین رود.
در این حال جریان مزبور انتخاب شد.
اینگونه شد که سید صادق در ایران و برادرش مجتبی در کویت با حمایت مالی دولت بریتانیا فعال شدند. بیش از 15 سایت در اینترنت،وبیش از15 شبکه ماهواره ای در خدمت ایشان است.

✅جریان شیرازی تخم نفاق را بین مذاهب اسلامی پاشیدند و با توهین به مقدسات اهل سنت توهین به عایشه ، خلفا و … آتش کدورت بین سنی و شیعه را شعله ور کردند.

✅ توهین‌های این جریان به ویژه توهین‌های آشکار یاسر الحبیب مانند نگارش و انتشار کتاب الفاحشه وجه آخر للعائشه، سبب شیعه کشی بسیاری در مناطق مختلف دنیا شدند.
این توهین ها در شبکه‌های ماهواره ای مختلف جریان شیرازی به صورت مستقیم و در تندترین عبارات هیجان اهل سنت را علیه شیعه بر
می انگیزد.
✅یکی از ویژگی‌های جریان شیرازی تکفیر است. علما و مراجع بسیاری مانند آیت الله بهجت ره توسط این افراد تکفیر شده اند.

?بنابراین به دلیل ممنوعیت فعالیت این جریان در ایران و سخنان مقام معظم رهبری علیه تشیع انگلیسی،‌ حملات بسیاری را علیه ایشان آغاز کرده اند.

✅از ادعاهای این جریان این است که رهبر ایران در امر احیای محرم وصفر کوتاهی کرده است. در حالی که حمایت های فراوانی توسط امام خامنه ای از این برنامه ها صورت گرفته و ایشان با برپایی مراسم در ایام محرم، صفر،
فاطمیه و سایر مناسبت ها ، و نیز نشست های مختلف با مداحان ، شاعران اهل بیت و هیئت ها، به احیای یاد اهل بیت در کشور می پردازند.
✅جریان شیرازی در مقابل مقام معظم رهبری، هفته وحدت را به هفته برائت نام گذاری کردند.

✅همچنین در تقابل با دیدگاه ایشان در مخالفت با قمه زنی به ترویج قمه زنی با تمام توان می پردازند. قمه زنی وجهه و تصویر بسیار نامناسبی را از شیعیان در رسانه های غربی ایجاد کرده است.

شبکه های شیرازی نیز با پخش مستقیم این تصاویر، در راستای برنامه های هدایت شده انگلیس علیه تشیع حرکت می کنند.

?1- صادق شیرازی
?2- سید مجتبی شیرازی
?3- حسن اللهیاری
?4- یاسرالحبیب
?5- محمد هدایتی

شبکه ها:
1- امام حسین1
2- امام حسین2
3- امام حسین3
4- اباالفضل العباس
5- بقیع
6- الانوار 1
7- الانوار 2
8- سلام
9- چهارده معصوم
10- شبكه اينترتي حضرت خديجه
11- الزهرا
12- المهدی
13- مرجعیت
14- امام صادق
15- اهل بیت
16- فدک

 نکته تکمیلی: در جریان شهادت حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس صفحه رسمی امام حسین علیه السلام و حضرت اباالفضل علیه السلام که توسط این جریان اداره می شود از انتشار هرگونه عکس یا فیلم مربوط به مراسم تشییع این شهیدان در نجف، کربلا و کاظمین؛ حتی در حد یک قطعه عکس یا باز نشر یک فیلم سی ثانیه ای شدیدا خودداری کرد! این در حالیست که تظاهرات مردمی عراق بر ضد دولت را در قالب پست های مختلف پوشش می داد!

شیخ صدوق در کتاب امالی در حدیثی از امام صادق(ع) نقل می کند:
فطرُس، یکی از فرشتگان حامل عرش در انجام وظیفه اش سُستی کرد، بالهایش شکسته و به جزیره ای در زمین تبعید شد. وی ۷۰۰ سال به عبادت خدا مشغول بود تا امام حسین(ع) به دنیا آمد. جبرئیل با هفتاد هزار فرشته جهت تبریک این میلاد به زمین نازل شدند، وقتی از کنار فطرس گذشتند او از علت نزول آنان جویا شد و از آنان خواست تا وی را با خود ببرند. جبرئیل نزد پیامبر(ع) برای وی میانجیگری کرد. با پیشنهاد پیامبر(ص)، فطرس خود را به قنداقه امام حسین(ع) مالید و خداوند بال هایش را بهبود بخشیده و او را به جایگاه اولیه اش بازگرداند.

فطرس پس از بهبودی و عروج به آسمان به رسول خدا خبر از شهادت فرزندش حسین داده و می گوید به جبران این شفاعت، زیارت هر زائر و سلام و صلوات هر سلام دهنده ای را به امام حسین(ع) برساند.[۱]

در برخی روایات از فطرس به نام «عَتیقُ الحسین» یعنی آزاد شده حسین یاد شده است.[۲] گویا این لقب را خودش گذاشته است زیرا در دعایی می گوید:
«مَنْ مِثْلی وَ اَنا عَتیقُ الْحُسَینِ وَ اَبوهُ عَلِی بْنُ اَبی طالبٍ(ع) وَ اُمُّهُ فاطمةُ وَ جَدُّهُ رسول الله صلّی اللّه علیه و آله و سلّم.»[۳] (ترجمه: چه کسی مثل من است، من آزاد شده حسینیم، حسینی که پدرش علی بن ابی طالب و مادرش فاطمه و پدربزرگش رسول خداست.)

پ.ن :

نقد و بررسی

داستان فطرس با ابهاماتی روبروست، از جمله نظریه عصمت فرشتگان با این جریان ناسازگاری دارد، آیت الله جوادی آملی این داستان را نپذیرفته و معتقد است: جریان فطرس به اثبات نیاز دارد؛ زیرا فطرس واژه­ای یونانی است و در دعای سوم شعبان هم فرشته خوانده نشده است. بلکه به این صورت آمده “و عاذَ فُطرُسُ بِمَهدِهِ"؛ یعنی فطرس به گهوارۀ امام حسین(ع) پناه برد. از سوی دیگر سند این دعا هم باید تحقیق شود و میزان اعتبارش به دست آید…[۹]

عصمت فرشتگان
با توجه به آیه ۶ سوره تحریم بعضی قائل به عصمت فرشتگان هستند: یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَکمْ وَأَهْلِیکمْ نَارً ا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَ ةُ عَلَیهَا مَلَائِکةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّا یعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَ هُمْ وَیفْعَلُونَ مَا یؤْمَرُ ونَ (ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده اید، خودتان و کسانتان را از آتشی که سوخت آن، مردم و سنگهاست حفظ کنید: بر آن [آتش ] فرشتگانی خشن [و] سختگیر [گمارده شده ] اند. از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپیچی نمی کنند و آنچه را که مأمورند انجام می دهند.)[ تحریم–۶]
برخی این نظریه را نپذیرفته و معتقدند ظاهر آیه، «یفْعَلُونَ ما یؤْمَرُونَ» نشان می دهد که فرشتگان قدرت بر گناه دارند، اما گناه نمی کنند.[۱۰]
علامه طباطبایی تکلیف فرشتگان را تکوینی می داند نه تشریعی. بنا بر گفتۀ وی، در این قبیل تکالیف تمرد معنا ندارد.[۱۱]
شهید مرتضی مطهری بین فرشتگان تفکیک قائل شده و بعضی از آنان را زمینی می دانسته که تکلیف پذیرند.[۱۲] آیت الله جوادی آملی نیز با پذیرفتن این نظریه، احتمال می دهد فطرس از نوع زمینی فرشتگان باشد که با فرشتگان آسمانی یا اخروی تفاوت دارند.[۱۳]

ترک اولی
برخی نیز نافرمانی فطرس را ترک اولی دانسته اند، بدین معنا که آنان در اجرای دستورات الهی عملی را که دارای اولویت بود رها کرده و به سوی عمل کم اولویت رفته اند، یا انجام عملی را در وقتی و شرایطی که اولویت بیشتری داشته، رها کرده و در شرایط و وقت دیگری به جای آورده اند. بدین جهت مجازات و تنبیه شده اند.[۱۴]

به گفته شهید مطهری داستان فطرس رمزی است از برکت وجود سیدالشهدا که بال شکسته ها با تماس به او صاحب بال و پر می شوند. افراد و ملتها اگر به راستی خود را به گهواره حسینی بمالند از جزایر دور افتاده رهایی می یابند و آزاد می شوند.[۱۵]

پانویس

1) ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۶۶.
2) مسعودی، اثبات الوصیة، ۱۴۲۶ق، ص۱۶۴؛ طبری، دلائل الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۹۰
3) الحسینی المدنی، تحفة الأزهار، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۳۲
9) جوادی آملی، پرسش و پاسخ ها در محضر آیت الله جوادی آملی، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۸۸
10) قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۲۸۳.
11) طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج ۱۹، ص۵۶۲.
12) مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۵۸ش، ج۴، ص۲۸۰.
13) جوادی آملی، پرسش و پاسخ ها در محضر آیت الله جوادی آملی، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۸۸ -۷۸
14) طیب، اطیب القرآن ج۱، ص۵۱۱
15) مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۵۸ش، ج۱۷، ص۵۶۴
16) دانشنامۀ شعر عاشورایی، محمد زاده،ج۱، ص:۱۸۵
17) دانشنامۀ شعر عاشورایی، محمد زاده،ج۲، ص:۱۱۳۱
ویکی شیعه /پایگاه حوزه نت

حجت الاسلام والمسلمین  محمد حسین مختاری- رییس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم- در یادداشتی که به صورت اختصاصی به مناسبت سوم شعبان میلاد امام حسین (ع) در اختیار ایسنا قرار داده، آورده است:

ظلم‌ستیزی در نهضت حسینی، داستان پیوند امت و امامت است

میلاد با سعادت امام حسین(ع)، بهانهای است برای بازشناسی حماسۀ عاشورا که به علت بهره گیری از ماهیت ظلم ستیزانه در معنا بخشی مبارزات جوامع بشری علیه ظلم و ستم نقش به سزایی ایفا کرده است.

حصول این مهم، در بستر عدالت و اخلاق شکل میگیرد؛ یعنی واقع شدن هر چیزی در جای خود، اما به راستی معیار شناخت عدالت چیست؟ اینگونه است که عقلانیت و بهره گیری از حکمت، به عنوان پیش نیاز اجرای عدالت مورد توجه قرار می گیرد و از این رهگذر عقل سلیم و قلب سلیم امام، امت را به سوی اهداف روشن هدایت می‌کند و اینچنین عقلانیت دینی با محوریت عدالت، کار را به کاردان (انسان کامل) میسپرد زیرا انتخاب غیر کاردان، اولین و آخرین ظلم در تحقق مدینه فاضله محسوب میشود. همانگونه که معاویه بر خلاف پیمان صلح، یزید را به جانشینی برگزید که با مخالفت و عدم بیعت امام با حکومت ظالمانۀ یزید همراه شد.

البته ریشۀ ساختاری این مسأله از امتزاج عرفان متحجر، خشک و مناسکی اسلام اشرافی با عرفان اباحه گری اسلام اموی پدید آمد که در واقعۀ عاشورا در مقابل اسلام نبوی قد علم کرد و در نهایت ظالمانه ترین و خشن ترین تصاویر را رقم زد که پیامدهای آن در فضای کنونی امت اسلامی، تحت عنوان جریانات تکفیری، دامنگیر جهان اسلام شده است.  
 این جاست که عمق این جمله سیدالشهدا علیه السلام که فرمود: «وَ عَلَی الاِسْلامِ، ألسَّلامُ إِذْ قَدْ بُلِیَتِ الاُمَّةُ بِراع مِثْلَ یَزِیدَ؛ زمانی که امت اسلامی گرفتار زمامداری مثل یزید شود، باید فاتحه اسلام را خواند». اوج کفر و شرک دشمنان اسلام و ظلم بزرگ یزیدیان در نفی عدالت، آشکار می گردد. البته قیام امام حسین علیه السلام، نابودی بنی امیه را به همراه داشت و به خوبی توانست اسلام را به مسیر اصلی خود بازگرداند.

از سوی دیگر باید دانست که ظلم از جهل ناشی میشود؛ جهلی که جامعه عصر امام حسین علیه السلام را فرا گرفت، لیکن نهضت حسینی، از باب قاعده حفظ نظام، صیانت از ساختار اجتماعی امت اسلامی، بر مدار عدالت طلبی و مبارزه با ظلم، آنان را از جهالت و گمراهی رهایی بخشید.  لذا در زیارت معروف اربعین می‌خوانیم: «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ؛ او (حسین) خون پاکش را در راه تو نثار کرد، تا بندگانت را از جهالت‏ و حیرت گمراهی نجات دهد».  

لذا داستان ظلم ستیزی در نهضت حسینی، داستان پیوند امت و امامت است که از عقل عاطفی و زندگی محوری امام نشأت می گیرد؛ از سوی دیگر تحقق مصلحت مردم و ارتقای ساحت مادی و معنوی امت اسلامی بر مبنای حفظ نظام اجتماعی؛ نظریه‌ای ثابت و تغییر ناپذیر در نظام اسلامی خلق می کند که بر احکام و فروع دینی، حاکم و وارد است و در نهایت تقویت بنیاد امنیتی جامعه را رقم می زند.  

این رویکرد کلیدی در فقاهت امام حسین (ع)، برخلاف نگاه فیلسوفان و عالمان علوم اجتماعی غرب است که با هدف تأمین سود و منفعت(پیشرفت)؛ پستی و رذالت و نابودی جوامع را دنبال کردند که ره‌آوردی جز وقوع جنگ جهانی اول و دوم و کشته شدن  ٥٥ میلیون نفر به همراه نداشت؛ پدیده ای تلخ که از تئوری شوم فیلسوفان جنگ طلب غربی هم چون پوپر و کانت در ایجاد پیوند میان خشونت و  پیشرفت نشأت گرفت.  

لیکن نهضت امام حسین علیه السلام، مقولهای معرفتی و شهودی و سرشار از عشق و محبت است؛ لذا خانواده محوری، صلح گرایی و غایتمندی در زندگی، مهمترین شاخصۀ نهضت حسینی است و براین اساس شاهدیم که آن حضرت به هیچ عنوان شروع کننده جنگ نبود و تا آخرین لحظه، به هدایت‌گری لشکر دشمن پرداخت و در غروب عاشورا و در حالی که همه یاران آن حضرت به شهادت رسیدند و در آن وضعیت خشم انسانی بسیار طبیعی می نمود، لیکن  سیدالشهدا علیه السلام  با کرامت و عزت جنگید؛ «فَقَدْ قاتَلَ‏ کَریماً، وَقُتِلَ مَظْلُوماً؛ بزرگوارانه جنگید و مظلومانه کشته شد».  

جنگ کریمانۀ آن حضرت منبعث از حریت و آزادگی و رهایی از درون است که پیروزی نظریۀ پیوند عینیت و ذهنیت(صلح عزتمندانه و دفاع ارزش مدارانه) بر عینیت گرایی خشن و جنگ محور لشگر عمر سعد را طنین انداز کرد و اینچنین جنگ کریمانۀ امام حسین علیه السلام در جهان جاوادنه شد و قلوب انسان های آزاده را بیش از پیش به یکدیگر نزدیک ساخت، به نحوی که عشق به آن حضرت فرا زمانی و فرامکانی گردید و حماسۀ عاشورا، حلقۀ وصل عدالت خواهی و ظلم ستیزی در جوامع انسانی لقب گرفت.

این دستاورد مهم ارمغان «فقه الدفاع» امام حسین علیه السلام  یان توحیدی و حتی دیگر جوامع بشری، با زیبایی شناسی عاشورا از قبیل عاطفه ورزی و ایثارگری و ظلم ستیزی امام حسین (علیه السلام) ، آینده روشن جهان را رقم زد.

تجلی آن را می توان در خروش همۀ انسانهای آزاده در اجتماع میلیونی اربعین حسینی مشاهده کرد که نمونهای از  تشکیل جبهۀ جهانی و صلح طلب برای مقابله با استکبار جهانی به ویژه مبارزه با شیطان بزرگ آمریکاست؛ جبههای که با نفی جهانی شدن برای جهانیسازی پیام امام حسین (علیه السلام) گام برمیدارد و اینک ماهیت ظلم ستیزانۀ آن در پیروی از نهضت حسینی در قالب موج فراگیر امت اسلامی برای اخراج آمریکا از منطقه به شدت فعال شده که تحقق این مهم، شاه کلید خروج جهان اسلام از مشکلات و بحرانهای ناشی از اختلاف افکنی آمریکا در جهان اسلامی و زمینه ساز وحدت روز افزون امت اسلامی است.