مادر یعنی ریشه و اساس انسان که اگر او نبود، وجود انسان معنا نداشت. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم مادر هستی است، یعنی این بانوی گران قدر، ریشه و اساس آفرینش بوده و دنیا به گل روی او آفریده شده است. همانطور که خداوند فرمود:(ای پیامبر! اگر تو نبودی، جهان را نمی آفریدم و اگر علی علیه السلام نبود، تورا نمی آفریدم و اگر فاطمه نبود شما دو نفر را نمی آفریدم.)
به تعبیر ساده تر، خداوند اساس هستی و آفرینش را بر پایه ی وجود مبارک دختر بهشتی، باموی مهتاب و مادر عصمت و پاک دامنی بنا نهاده است، تا همگان با ارزش جایگاه یک زن حقیقی، با ایمان، عفیف و پاکدامن آشنا گردند و بدانند که آن حضرت نه تنها در پوشش و حجاب، بلکه آینه ای تمام نما از یک زن آرمانی در تمام ابعاد زندگی سعادتمندانه و الگویی جامع و کامل برای تمام نسل ها، فرهنگ ها و زمان هاست؛ تا جایی که فرزندش مهدی موعود امام زمان(عج الله تعالی) هم، مادرش فاطمه زهرا سلام الله علیها را اسوه شایسته زندگی خود معرفی نموده و می فرماید:( دختر رسول خدا، برای من الگویی شایسته است.)
منبع:
الغیبه، شیخ طوسی، ص 286؛ بحارالانوار، ج 53، ص 180
یکی از برکات حکومت اسلامی جشن عاطفه ها، جشن نیکوکاری و طرح اکرام و طرح های مشابه آن است، که مردم برای کمک به اقشار محروم جامعه بسیج می شوند بدون شک کمک به مردم از عبادت های مهم، بلکه یکی از مهم ترین عبادات است بدین جهت حضرت علی( علیه السلام )در روایت این کار را بهترین زاد و توشه ی جهان آخرت معرفی می نماید بنابراین انگیزه ی مردم از کمک ها ، بر خواسته از تقوا و اعتقادات آن هاست و در حقیقت اسلام قوی ترین مشوق احسان و نیکوکاری است .
منبع:کتاب تبلیغ/مجید گودرزی/ سالنامه
امام علی(ع):
أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُو
اى مـردم ! از خـدا بترسيد ؛ زيرا هيچ كـسى عبث آفريده نشده است، تا به سرگرمى و غفلت گذراند و مهمل رها نشده است تا بيهودگى كند.
منبع:
نهج البلاغة(صبحی صالح) ص 540 ، ح 370
قال امیر المؤمنین (ع):
مَنْ عَظَّمَ صِغَارَ الْمَصَائِبِ ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِکِبَارِهَا
هر کس مصائب و اندوههای کوچک را بزرگ شمارد، خداوند او را به مصائب بزرگ مبتلا میسازد!
منبع:
نهج البلاغه حکمت 448
قال رسول الله(صلي الله عليه و آله):انّ مَنْ تَعَلَّمَ العِلْمَ لِيُماريَ بِهِ السُّفَهاءَ اَوْ يُباهِيَ بِهِ العُلَماءَ اَوْ يَصْرِفَ وُجُوهَ النَّاسِ اِلَيْهِ لِيُعَظِّمُوهُ فَلْيَتَبَوَّءُ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّار.
پيامبراكرم(صلي الله عليه و آله) فرمودند:هركس علم را ياد بگيرد تا با نابخردان سخنان بی اساس و بيهوده بگويد،يا با آن به علماء
فخرفروشي كند،يا با آن نظرمردم را بسوي خود جلب كند، تا مردم او را بزرگ شمارند، جايگاه او در آتش خواهد بود.
منبع:
بحار الانوار،ج 74 ،ص 149و تحف العقول عن آلِ الرسول، ص 44-43 )