حجت الاسلام علوی می گوید :

جناب شیخ در زمستان که برف می آمد برف هارا کنار می زد وبرای گنجشک ها و کبوتر ها گندم می پاشید.

همچنین برای مورچه ها کنار لانه هایشان غذا می گذاشت. زمانی نیز که در خانه مگس بود پنجره را باز می کرد و آنها

را بیرون می کرد.

ایشان هیچگاه حیوانی را نمی کشت و می فرمود:

چرامن حیوان را بکشم ،روایت داریم زمانی حیوانی کشته می شود که از یاد خدا غافل شود ،بگذاریم حیوان

به یاد خدا باشد.

منبع:

بهترین شاگرد شیخ-صفحه 65-مهدی عاصمی

مرحوم حامد می فرمود:

جناب شیخ رجبعلی شبی در خواب ،فرهاد را دید و به اوگفت:

شماکه این همه استعداد درعشق داشتی چراعاشق خدا نشدی؟اگردرآن وادی افتادی شیرین کجاو شیرین آفرین کجا؟

فرهاد آه سردی کشید و گفت:افسوس که در زمان ما حتی یک نفر نبود که به ما بگوید می توان عاشق خدا شد.اگر من

این را می دانستم به جای شیرین عاشق خدا می شدم .اما شیخ رجبعلی این را بدان که من بعدازمرگ به شیرین خودم

رسیدم.

امام رضا (ع) فرمود:

اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند در روز قیامت با او محشورش می کند.

(عیون اخبار الرضا-ج2-ص269)

منبع:بهترین شاگرد شیخ-صفحه 36-مهدی عاصمی

دل فقط جایه…

شیخ عبدالکریم حامد می فرمود:

لباس هایم راشسته بودم ودنبال طناب

می گشتم تاآنها راپهن کنم،دراین هنگام به

شیخ رجبعلی برخورد کردم.

ایشان به من گفت:

توی دلت طناب می بینم،درست است که به

طناب نیازداری ولی چرا دردلت جای داده ای؟

دل فقط جای خداست،نباید چیز دیگری درآن قرار گیرد.

 به نقل از حجت الاسلام گنجی

منبع:بهترین شاگرد شیخ،صفحه۳۵،مهدی عاصمی

مراقبت از ..اخلاص

مرحوم حامد می فرمود:این که در روایت داریم :الاخلاص سر من اسراری استودعته قلب من احببت من عبادی:

اخلاص سری از اسرار من است که آن را در دل بندگانی که دوست داشته باشم به امانت می گذارم.

بحارالانوار -ج67-ص249

(برای این خداوند می گویدامانت می گذارم که بنده خیالش صددرصد راحت نشود و فکر نکند همیشه دارد .)

پس اخلاص نیاز به مراقبت دارد وچه بسا افرادی به گمان خود مخلص اند ولی با اخلاص فاصله زیادی دارند

و غرق در هوی پرستی وخود پرستی هستند.

منبع: بهترین شاگرد شیخ-صفحه 86-مهدی عاصمی

اقرار به تقصیر

(اقرار به گناه و تقصیر در پیشگاه خدا خوب است . در زمان های سابق رسم بود اگر کسی بیست سال عبادت می کرد

او اسمش عابد بود و مستجاب الدعوه می شد. شخصی بیست سال عبادت کرد و بعد ,از خدا حاجتی خواست ولی حاجتش

براورده نشد .این شخص شروع کرد خودش را ملامت کند.

گفت:((خدا که بخیل نیست این که حاجتت براورده نشده شاید در تو یک عیبی وجود دارد .))

بعد از اینکه به خود بد گمان شدبه او الهام شد همین یک مدت زمان کوتاهی که خودت را سرزنش کردی در نزد ما

محبوبتر از این بیست سال عبادت است .)

امیر المومنین علی (ع)::می فرماید :من ذم نفسه اصلحا,من مدح نفسه ذبحها;هرکس از خود بدگویی و انتقاد کند خودرا

اصلاح کرده و هر کس خودستایی کند خویش را تباه کرده است.(شرح غررالحکم -ج5-ص399)

منبع: بهترین شاگرد شیخ-صفحه120-مهدی عاصمی