مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: ائمه(ع) فرموده‌اند نَحنُ المَشیَّه. ماییم مشیت خدا. او برای ما این چنین تقدیر کرده است. وقتی دانستیم او برای ما درست کرده است خیلی راحت می‌شویم. راحت می‌خوری و می‌پوشی و می‌شنوی و خوب هم نگاه می‌کنی. جمال او هم برایت تجلّی می‌کند. خدا همین عیال را عوض می‌کند. پیش از این که نگاه می کردیم خیال می‌کردیم خودمان تهیه کرده‌ایم، زشت بود. از دیشب تا به حال که به نظرمان آمده است او را خدا برایمان بریده است، تماشا دارد. خانه‌مان چه زیبا شده است، همان خانه‌ای که از آن خسته شده بودم، جان کنده بودم، پول قرض و نزول کرده بودم و در این اواخر دیگر حتّی نمی‌خواستم داخل آن بروم، می‌خواستم آن را به کسی بفروشم، اینک که در آن رفته‌ام می‌گویند تو این کارها را نکردی، ما آن را برایت بریدیم، هم خستگی‌هایم در رفت و دانستم که خستگی‌ها بی‌خود بود و هم حیاطم عوض شد. رفیقانت را خدا و مشیّت برایت بریده است – رفقای خوب را – مخصوصاً شما که همه زیباپسند و رفیق پسندید. همه اینها را خدا و ائمه(ع) برایمان بریده‌اند.
اقرار به مشیّت، تمامی آسمان و زمین را زینت می‌دهد. وقتی که این کار را کردی خودت هم برای ائمه(ع)زینت می‌شوی. فرمود کُونوُا لَنا زَیناً. ما زنیت و انگشترِ دست و کفش پای آنها می‌شویم. فرمود با جمال و راه و اخلاق خوب، زینت ما باشید. وقتی که دوست، خود را معرفی کرد و ما به او اقرار کردیم زندگی خودمان زینت می‌یابد. اگر زشت‌تر از او کسی نباشد، وقتی که در آیننه نگاه می‌کند مجبور است که بر محمّد و آل محمّد(ص) صلوات بفرستد. آدمی چیزی را که مشیّت برای شبریده است با جان و دل می‌گیرد. اگر چه تلخ یا شور باشد، می‌گوید بده، زیرا آقا آن را داده است. اگر من در منزلی وارد شوم و صاحبخانه بگوید این غذا را از منل همسایه داده‌اند، تصادفاً سوال خواهم کرد همسایه کیست؟ زیرا آدمی در ابتدا کُره دارد. ولو اینکه میهمان صاحبخانه هستم و هر غذایی که بیاورد می‌خورم، آن هم متعلق به دوست اوست و گوارایم است، منتهی می‌پرسم کدام همسایه؟ می گوید فلانی. می‌بینم او هم دوست است، از دوستان و بندگان خدا و رفیقان مقصد است. آن وقت خیلی خوبتر و بیشتر می‌خوری. صاحبخانه که دوست، غذا هم که از آن یکی دوست، دوست به دوست خورده است. حال ببین که ما چه کار می‌کنیم. این حکایتِ غذا ظاهری است. غذای معنوی هم این طور است. چرا وقتی که حدیث می‌خوانیم همین که گفته می‌شود قال الصّادق(ع) همه چیز آدمی برای خوردن آماده است؟ همین طور قال الباقر(ع) و …
کتاب طوبی محبت؛ جلد3 – ص 171
مجلس حاج محمد اسماعیل دولابی
بلوز سفید تمیزوقشنگی با یک دامن سرخ تنش بود.جلوی آینه ایستاده بود وبا وسواس موهایش را
شانه می کرد.گفتم مزاحم شدم.جایی می خوای بری…؟
جایی که نه اما
حرفش را نصفه گذاشت.موهایش را بافت و پشت سرش انداخت
همین طور که با من حرف می زد صورتش را آرایش کرد.ملیح و زیبا شده بود.کم کم نگران شدم
نکند مهمان دارد و من بی موقع مزاحمش شده ام.بین رفتن و ماندن مردد بودم که بوی عطر خوشی
فضا را پر کرد.یادته!این عطررو خودت برای تولدم خریدی
وقتی حسابی مرتب و خوش بو شد.
آمدوکنار من نشست تصمیم گرفتم بروم
گفت کجا؟من که جایی نمی خوام برم،فقط ساعت ۰۵:۱۲ دقیقه قرار دارم
بعد به ساعتش نگاهی انداخت.ساعت ۰۵:۱۲ دقیقه بود.سجاده نماز را پهن می کرد تازه فهمیدم
با چه کسی قرار دارد
امام علی(ع) : بهترین لباس ، لباسی است که تورا از خدا به خود مشغول نسازد.
منبع:سایت حیا
عیسی(علیه السلام) به شاگردان خود فرمود: حکایت دنیا همچون یک پل است پس از آن عبور کنید و به آباد کردن ان سرگرم نشوید و سپس گفت: کدام یک از شما بر روی موج دریا خانه می سازد؟ خانه ی دنیا نیز چنین است، آن را جایگاه ابدی خود نگیرید.
میلاد حضرت مسیح مبارک
پيامبر اكرم حضرت محمد مصطفی صلي الله عليه و آله فرمود: خداوند به داود عليه السلام فرمود: مرا دوست بدار و مرا محبوب خلقم گردان.
داود گفت: پروردگارا! آرى، من تو را دوست دارم، اما چگونه تو را محبوب خلقت گردانم؟
فرمود: نعمت هايم را براى ايشان يادآورى كن. زيرا وقتى نعمتهايم را بر آنان بازگو كردى، مرا دوست خواهند داشت.
متن حدیث:
قالَ النبىُّ صلي الله عليه و آله: قالَ اللّه ُ عزَّوجَلَّ لِداود عليه السلام: أحبِبْنى وَ حَبِّبْنى إلى خَلقي! قالَ: يا رَبِّ نَعَم، أنَا اُحِبُّكَ فَكَيفَ اُحَبِّبُكَ اِلى خَلقِكَ؟ قالَ: اُذكُر أيادِىَّ عِنْدَهُم، فإنَّكَ اِذَا ذَكَرْتَ ذلِكَ لَهُم أحَبُّوني.
منبع:
«بحارالانوار،جلد 70، صفحه 22»
امیر المومنین فرمودند:خدای متعال بهموسی فرموده:
ای موسی! چهار سفارش به تو دارم آنها را حفظ کن،
اول اینکه تا یقین نداری که گناهانت آمرزیده شده به عیوب دیگران مپرداز،
دوم: تا یقین نداری که گنج های من به پایان رسیده غم روزیت را مخور
سوم: تا یقین نداری فرمانروایی من سر آمده به کسی غیر از من امید مبند،
و چهارم: تا یقین نداری شیطان مرده است از مکر او ایمن مباش….!
منبع:
سخنان قدسی ج2/موسسه الامام الهادی/ص87
