?علامه طباطبایی : من در کل عمرم یادم نمی آید که حتی یک شب در ماه مبارک رمضان خوابیده باشم.
?اگر ما ماه رمضانی را گذراندیم، شبهای احیایی را گذراندیم، روزههای متوالی را گذراندیم و بعد از ماه رمضان در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان بیش از پیش از ماه رمضان مسلّط هستیم
بر عصبانیت خودمان از سابق بیشتر مسلّط هستیم
بر چشم خودمان بیشتر مسلّط هستیم
بر زبان خودمان بیشتر مسلّط هستیم
بر اعضا و جوارح خودمان بیشتر مسلّط هستیم
و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلّط هستیم
و میتوانیم جلو نفس امّاره را بگیریم،
این علامت قبولی روزه ماست.
▪️استاد شهید_مطهری
? آزادی معنوی، ص۵۰
?ملّا محسن فیض کاشانی، آن عارف بالله،
در عالم رؤیا یا مکاشفه، مرحوم شیخ طوسی را میبیند و عرضه میدارد که آقا! آنجا چه خبر است؟
مرحوم شیخ طوسی میفرماید: آنجا چه خبر است؟ اینجا که خبری نیست، خبرها آنجاست!
?ملّا محسن فیض کاشانی تعجّب میکند و میگوید، عرض کردم: آقا! خبر آن طرف است، این طرف که خبری نیست!
شیخ طوسی میگوید:
هر چه این طرف هست از آنجا آمده است.
?فقط به تو بگویم: ای محسن! بدان، هر چه هست در دنیاست و من امروز مغموم هستم و افسوس میخورم که میتوانستم کار بیشتری انجام بدهم و انجام ندادم…
تعبیر عجیبی دارد، میفرماید: اگر میدانستید که اینجا، فقط یک ذکر صلوات بر محمّد و آل محمّد(صلی الله علیه و آله) چقدر ارزش دارد،
آن وقت میفهمیدید، چرا در ماه مبارک رمضان، اوّلین دعا، این است: «اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُور».
?????
? شخصی از حضرت آیت الله العظمی بهجت درخواست دستوری فرمودند. آقا که همیشه مشغول ذکر بودند، سر بلند کردند و فرمودند :«تا میتوانید گناه نکنید» سپس سر به زیر انداختند و مجدّداً مشغول ذکر شدند.
? بعد از چند لحظه سر بلند کردند و فرمودند: «اگر احیاناً گاهی مرتکب شدید سعی کنید گناهی که در آن حقّالناس است نباشد». باز سر به زیر انداخته و مشغول ذکر شدند.
? و بعد از چند لحظه باز سر بلند کردند و برای سومین بار فرمودند: «اگر گناه مرتکب شدید که در آن حقّالناس است سعی کنید در همین دنیا آن را تسویه کنید و برای آخرت نگذارید که آن جا مشکل است.»
? برگرفته از کتاب فریادگر توحید، ص ٢١٨
اول نماز یا افطار⁉️
امام باقر عليه السلام فرمودند: در ماه رمضان ابتدا نماز بخوان، سپس افطار کن،مگر اینکه همراه عده ای بودی که منتظر افطار بودند.
اگر قرار بود تو نیز با آنان افطار کنی،با ایشان مخالفت نکن
و ابتدا افطار کن و در غیر این صورت ابتدا نماز بخوان.
راوی پرسید:چرا این کار را کنم و ابتدا نماز بخوانم؟!
فرمود:چون دو وظیفه برای تو پیش آمده است: افطار و نماز.
پس با چیزی شروع کن که بر دیگری برتری دارد و آن نماز است.
سپس فرمودند: و تو روزه داری؛
پس اگر نمازت را با حالت روزه به جا آوری و روز را پایان دهی،
برای من دوست داشتنی تر است.
وسائل الشیعه/ج 10/ص150