امام خامنه ای :
?مسئله‌ى انتظار ظهور صاحب‌الزّمان (عجل الله فرجه) یکى از آن مسائل پُرمغز و پُرمعنا و داراى مضامین عالى در مجموعه‌ى تفکّرات شیعه است. این امیدى که در دل یک انسان به وجود مى‌آید، به برکت ایمان و اعتقاد و یقین به وجود منجى و به حضور منجى، این امید خیلى داراى ارزش و قیمت است. یقیناً مایه‌ى حرکت‌هاى بزرگ در جوامع اسلامى و در جوامع شیعى و مایه‌ى اصلى حرکت عظیم انقلاب اسلامى، همین عقیده و همین انتظار فرج است.
?شیعه یاد گرفته است که با فضیلت‌ترین اعمال، انتظار فرج است. معناى این جمله آن است که در هر شرایطى - ولو سخت‌ترین شرایط باشد - شیعه حق ندارد مأیوس بشود و ناامید بشود؛ [چون] منتظر است، منتظر فرج، منتظر گشایش، منتظر بازشدن افق و نَفْس این انتظار به او نیرو میدهد و او را قدرتمند میکند و به او نشاط میدهد؛ و نیرو و نشاط و امید هر جا بود، زندگى به طرف سامان پیش میرود؛ به طرف اصلاح حرکت میکند.
❤️الفت قلوب❤️
?حضرت ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه در قنوت خود می‌فرمایند:«أَسْأَلُك بِاسْمِكَ الَّذِی أَلَّفْتَ بِهِ بَینَ قُلُوبِ أَوْلِیائِك»(مهج الدعوات و منهج العبادات، ص۶۸)
«خدایا! قسمت می‌دهم به نامی كه به وسیله آن بین قلوب دوستانت الفت برقرار كردی»
?مصداق آن اسم در عالم وجود مقدس حضرت ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه است.
?هر الفتی كه بین مؤمنین برقرار می‌شود با وساطت حضرت ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه صورت می‌گیرد.
?ما در زندگی‌مان بدون وساطت امام عجّل‌الله‌فرجه یك قدم، یك نفس و یك نگاه نداریم.
?اگر دل ما و دل مؤمنین به هم نزدیك است، ما خود را در دل یكدیگر جا نكردیم، بلكه اسم اعظم خدا واسطه این امر شده.
?اسم اعظم، وجود مقدس امام هر زمانی است كه در روزگار ما حضرت ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه مصداق این نام است.
?اگر وساطت امام زمان عجّل‌الله‌فرجه نبود، الفتی بین قلوب مؤمنین وجود نداشت.
استاد بروجردی
✍️پيش از آمدن امام و ظهور آن حضرت، فتنه هایی سنگين، فراگير و شكننده، دنيا را در بر می‌گیرد؛ همچون گرما و سرما وارد همه ی خانه ها می‌شود و هيچ كس از آسیب آنها در امان نمی‌ماند.
در این شرایط انسانها با تمام وجود، نيازمندى خود به ظهورِ منجى عدل گستر را لمس کرده و براى آمدن او به درگاه خداوند استغاثه می‌کنند.
?رسول خدا فرمودند: «بعد از من فتنه هايى پديد خواهد آمد؛ … در پى آنها فتنه هاى جديدترى به وجود خواهد آمد كه هرگاه تصور شد در حال از بين رفتن است، دوباره ظاهر می‌شود؛ تا آنجا كه به درون تمام خانه هاى اعراب خواهد رسيد و دامنگير هر مسلمانى خواهد شد و اين ادامه دارد تا يكى از خاندان من ظهور كند.»
? مقدسى شافعى، عقد الدرر، ص ٨٠
الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج
?ما امامی را باور داریم که با ما زندگی می کند و در دلمان حضور دارد. اگر خدای ناکرده جلوه‌گری اش را احساس نمی کنیم به جهت پر شدن قلب و دلمان از نیروهای شیطانی است.
اما اگر اینگونه هم باشد جایی برای نگرانی نیست.
?امام موسی بن جعفر علیه‌السلام در مورد ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه می‌فرماید:«وَ يُهْلِكُ عَلَى يَدِهِ كُلَّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ»[کمال الدین و تمام النعمۀ، ج۲، ص۳۶۹]
«به دست او هر شيطانى هلاك مى شود»
?اين امر تنها در ظاهر و در زمان ظهور اتفاق نمى افتد، بلكه در قلب و دل ما هم محقق مى‌شود.
?وقتى امام مهدی عليه‌السلام در قلب مومن حاضر گردد، جا براى شيطان تنگ مى‌شود و از قلب مؤمن كوچ مى كند.
«وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِل…»[سوره مبارکه إسراء،آیه ۸۱]
?با توجه به حضرت ولى عصر عجّل‌الله‌فرجه و زنده نگه داشتن يادش در قلب و دل،ديگر لازم نيست براى اخراج شيطان از وجودمان با او مبارزه كنيم، او خودش از ما فاصله مى‌گيرد.
?هر زمان كه كار برايمان سخت است، يقيناً جاده را اشتباه رفته‌ايم. والله هم ورود به جاده شريعت آسان است و هم سير در آن. قطعاً كسى كه در جاده شريعت باشد به نتيجه مى‌رسد، اما زمانى كه مسير اشتباه انتخاب شود، هم سخت مى گذرد و هم نتيجه لازم حاصل نمى‌شود .
?زمانى كه بخواهيم خودمان خودسازى كرده و باهواى نفس مبارزه كنيم و شيطان را ازخود برانيم، هم به نتيجه كامل نمى رسيم و هم به جهت همان نتايج نسبى و موقت، دچار عجب و غرور مى‌شويم. اما اگر قلب و دلمان را دست امام‌مان بسپاريم و ایشان، شيطان را از وجودمان اخراج كنند، همواره شرمنده ی حضرت هستيم. به همين جهت خضوع‌مان نسبت به ولىّ خدا بيشتر شده و پيوند و پيوست‌مان با امام عصر عجّل‌الله‌فرجه روز افزون مى‌گردد.
استاد_بروجردی
?اگر در اتاق در بسته ای باشیم و بدانیم قدرت بزرگی (مثل آمریکا) پشت در ایستاده و سخنان ما علیه خودش را میشنود و به موقع علیه ما به اجرا میگذارد، چقدر مواظب سخنان خود میشدیم؟
⁉️پس چرا حال ما نسبت به امام زمان چنین نیست؟
?انگار چون میدانیم امام مهربانمان، در پی تلافی بی محبتی های ما بر نمی آیند، اینگونه غافلانه زندگی میکنیم.
?چقدر خود خواهیم ما! گیرم که رحمت بی منتهای حضرت مانع غضب ایشان بر ما شود؛ اما مگر نه این است که غرق گناه بودن ما، بی اعتنایی ما نسبت به غیبت، دل مبارک امام را آزرده میکند و میشکند؟
?امان از ما…؛ محبت دنیا چه بر سر ما آورده؟ دلهایمان چقدر زنگار گرفته که امام زمان بخاطر گناهان ما غصه می خوردند و اشک میریزند و ما هنوز از خجالت نمرده ایم….؟
آیت_الله_بهجت
