رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(عج) بیان کرد:باید این حوادث و امراض قلوب همه مؤمنین و جامعه را به صورت متحد متوجه امام زمان کند

آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی در پیامی با اشاره به توسل به امام زمان(عج) در زمان درد و بلا آورده است:

« بسم الله الرحمن الرحیم خدای تبارک و تعالی در آیه 155 سوره بقره بعد از اینکه می‌فرماید ما مردم را با ترس، با گرسنگی، با از دست دادن اموال، با فقدان احبّه امتحان می‌کنیم می‌فرماید و بشر الصابرین، یعنی بشر باید در امتحانات الهی صبور و صابر باشد، اگر صابر باشیم این بلا رفع خواهد شد و ما به نتایجی که خداوند می‌خواهد برسد خواهیم رسید ولی دنباله‌اش می‌فرماید« وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّه»وقتی مصیبتی می‌آید ما ملک و عبد خدائیم« وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ»وبازگشتمان به سوی خداست، خدا می‌فرماید« اُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ»اینها که در مقابل بلاها صبور هستند، صلوات خدا بر اینهاست، یعنی خدا بر اینها درود می‌فرستد، حالا درود خدا چه معنایی برای انسان دارد و چقدر به مقام انسان اضافه می‌کند«صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ»ازآیه شریفه استفاده می‌کنم که اگر جامعه ما در اثر این مریضی‌ها متوجه به خدای تبارک و تعالی بشود و برای توجه به خدا بایدتوجه به حجّت خدا،حضرت امام زمان (عج) بشویم، مولای ما و حجّت فعلی بین ما و خدا حضرت حجّت امام زمان (عج) است، باید این مرض، قلوب همه مؤمنین و جامعه را به صورت متحد متوجه امام زمان کنند، آن وقت می‌شود همان رحمتی که خدا فرموده « اُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ»یعنی یکی از مصادیق رحمت این است که به امام زمان توجه کنیم، بدانیم مولا وسرپرست و آقا داریم و بی‌کس نیستیم.
یکی از سنت‌های الهی فرج بعد از شدت است.
 بدانیم او اگر هر اراده‌ای کند به اذن خدای تبارک و تعالی محقق می‌شود، قلب ودست او مجرای اراده خداست، بعد اگر چنین شد قطعاً‌جامعه ما به ظهور نزدیکترو قطعاً قدم‌های بزرگی برای ظهور برداشته خواهد شد. اساساً یکی از سنت‌های الهی فرج بعد از شدت است، این در تعابیری که در کلمات امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه آمده،« عِنْدَ تَنَاهِی الشِّدَّةِ تَکُونُ الْفَرْجَةُ» وقتی شدّت زیاد می‌شود مردم امیدوار باشند، این سنّت الهی هست که إن مع العسر یسری، بدانند این بلا همیشه نمی‌ماند و می‌رود، آن زمانی که خدا اراده کرده و خواهد رفت« عِنْدَ تَنَاهِی الشِّدَّةِ تَکُونُ الْفَرْجَةُ، وَعِنْدَ تَضَایُقِ حَلَقِ الْبَلاَءِ»وقتی حلقه‌های بلا، اینقدر انسان و جامعه را در فضای قرار می‌دهد یکون رخا آن امید محقق می‌شود.
ان شاء الله ما اینها را به فال نیک بگیریم و امیدوار باشیم به اینکه خداوند ظهور موفور السرور آن حضرت را هر چه زودتر مقرر بفرماید ان شاء الله. و خدا همه ما را اعوان و انصار و مستشهدین بین یدیه قرار بدهد. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

معاون فرهنگی مسجد مقدس جمکران با اعلام اجرای سه پویش مردمی در ایام مبارزه با کرونا، گفت: پویش‌های «نذر قربانی برای سلامتی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) و رفع فتنه از عالم»، «مرا دریاب» و «نذر همدلی» در آستانه نیمه شعبان اجرا می‌شود.

حجت الاسلام یاسین حسین آبادی از راه اندازی سه پویش مردمی در ایام مباره با کرونا و در آستانه نیمه شعبان، سالروز ولادت باسعادت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) خبر داد و اظهار کرد: پویش «نذر قربانی برای سلامتی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) و رفع فتنه از عالم» ازجمله این پویش ها است که از ابتدای سال ۹۹ و با اعلام شماره حساب های پیش بینی شده، اجرا می شود.

معاون فرهنگی مسجد مقدس جمکران ادامه داد: با توجه به رکود کسب و کار بسیاری از اصناف در ایام مبارزه با کرونا و بروز مشکلات معیشتی برای بسیاری از مردم، گوشت حاصل از این قربانی ها با شعار «بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَی» به مناطق محروم و مستضعف ارسال و میان مردم توزیع می شود.

وی از اجرای پویش مردمی «مرا دریاب» خبر داد و گفت: بنابر تصریح روایات، دعا تاثیری شگرف بر گشایش امور زندگی دارد و تاکید شده: «اکثروالدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم». از این رو، این پویش با محوریت دعای شریف «اِلهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ …» و با همکاری اعتاب مقدسه کشور و نیز رسانه ملی بعد از اذان مغرب به صورت سراسری و به منظور دفع بلا از کشور و جهان در پی شیوع کرونا، اجرا می شود.

حسین آبادی با اعلام پویش «نذر همدلی» به عنوان سومین پویش مسجد مقدس جمکران در آستانه نیمه شعبان، ابراز کرد: امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) در توقیع به شیخ مفید(ره) فرمودند: «اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می‌شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد…» این یعنی خیر شیعیان در اجتماع قلبی است نه کثرت عددی؛ چنان که امام خمینی(ره) نیز در «صحیفه نور» می فرمایند: زمینه سازی برای ظهور این است که شیعیان با هم همدل شوند.

وی تاکید کرد: پویش «نذر همدلی» به منظور همراهی اقشار مختلف مثل موجران با مستاجران، طلبکاران با بدهکاران و … در شرایط اقتصادی ناشی از شیوع کرونا و رکود کسب و کار مردم اجرا می شود البته این پویش به فراتر از مسائل مادی نظر دارد و بر همدلی برای فرج امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) متمرکز است.

معاون فرهنگی مسجد مقدس جمکران در ادامه بیان کرد: با توجه به اینکه احتمال می رود مراسم شب نیمه شعبان و احیای آن به دلیل شیوع ویروس کرونا امسال برگزار نشود، امسال برای بردن جشن های ولادت باسعادت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) به خانه های مردم، بسته عیدانه را با همکاری اعتاب مقدسه تدارک دیده‌ایم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: این بسته ها شامل پرچم، نبات و نمک تبرکی، شیرینی و شکلات و … است که به قدر وسع درب منازل مردم به ویژه نیازمندان و بی‌بضاعتان توزیع می‌شود.

?حضرت آیت‌الله بهجت ره : در خلوت با خدا،تضرعاتمان،توبه‌مان نمازهایمان ، عباداتمان،برای رهایی از شر فتنه های آخرالزمان ، مخصوصاً دعای شریف “عظم البلاء و برح الخفاء” را بخوانیم.

بهجت‌الدعاء ، ص٢۴۶

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صلی علی محمد و ال محمد و عجل الفرجهم

جبران کردن اشتباه شیخ مفید توسّط امام زمان(علیه‌السلام‌):


می گویند از روستایی کسی خدمت شیخ مفید رسید و در مورد زنی حامله که فوت کرده و فرزندش زنده است سؤال کرد که: «آیا باید شکم این زن را پاره کرده و طفل را بیرون آوریم و یا این که با آن بچّه، او را دفن کنیم؟»
شیخ مفید فرمود: «با همان بچّه او را دفن کنید.»
پس آن مرد برگشت. در وسط راه دید مرد اسب سواری از پُشت سر، سریع می آید، وقتی به نزدیک مرد رسید، گفت: «ای مرد! شیخ مفید فرموده است که شکم آن زن را پاره کنید و طفل را بیرون بیاورید و زن را دفن کنید.»
آن مرد نیز همین کار را کرد. پس از مدّتی اتّفاق را برای شیخ مفید بیان کردند، شیخ فرمود: «من کسی را نفرستادم و معلوم است که آن شخص صاحب الامر (ع) بوده است. حالا که در احکام دینی اشتباه می کنم همان بهتر که دیگر احکام دینی را بیان نکنم.»
پس به خانه رفتند و درب خانه را بستند و بیرون نیامدند.
ناگاه از حضرت ولی عصر (ع) نامه ای برای شیخ مفید آمد که: «بر شما واجب است تا احکام دینی را بیان کنید و ما هم شما را همراهی کنیم و مواظب باشیم که اشتباه نکنید.»
پس شیخ مفید دوباره شروع به بیان احکام دین کرد.

نجم الثّاقب

 عظمت خطبه ها

 عظمت مقام علمی وفکری زینب(س)ازمطالعه خطبه های او تنها دردوشهر کوفه وشام می توان در یافت، درجه علمی

و ادبی خطبه ها با همه مختصر بودنش به میزانی است که اگر از زینب کبری هیچ اثری نمانده بود جز همین دو خطبه، ‏با ز هم کافی بود که او را در جنبه علمی و ادبی در سطح بسیار بالایی قرار دهد، به ویژه که این سخنان از سوی زنی دردمند و رنج دیده بود، زنی که ‏داغ عزیزان را دیده و در سوگ و ماتم گرانقدرترین محبوبان خود می سوخت‎.

سخن زینب نثری است چون نظم، برای شنوندگان مفهوم است و برای نکته سنجان در مرحله عالی ارزش از نظر تعریف و ترکیب کلام فوق العاده فنی ‏و ادبی و از نظر ظاهر بسیار ساده است و در عین حال توان ابداع شبیه آن سخت است. او فصیحه و بلیغه است و نمونه سخنان موجود او بهترین گواه ‏بر این مدعا. برخی نویسندگان سخنانش را به سحر آمیز بودن شبیه کردند و حتی دشمنان او که در مسند قدرت بودند و از موضع سلطه سخن می ‏گفتند، نمی دانستند در برابر سخنانش چگونه موضع بگیرند‎.

علامه مامقانی (ره) با استناد به خطبه های زینب در وصف شیرینی و رسایی سخنانش می گوید: «او در فصاحت و بلاغت چنان بود که گویی زبان ‏علی (ع) در کام داشت و این مدعا را می توان از خطبه های او دریافت و البته غرض او همان خطبه هایی است که در کوفه و شام ایراد کرده است‎»

زینب از دیدی ادیبه است، ادیبه ای که در عین آن مخمصه ها و بحران ها، با همه دردمندی ها سجع و قافیه سخن را از دست نداد و ادیبانه سخن ‏گفتن به صورت ملکه ای از او درآمده بود‎. ‎سخنانش که از جان بر می خواست و برای خدا ادا می شد و در جان مردم نفوذ کرد. به عنوان نمونه او در ‏کوفه خطبه خواند؛ هنوز بیش از دو سه خط حرف نزده بود که مردم زار زار شروع به گریه کردند و پس از مدتی فریاد از دل ها برخاست‎.

کلام او برای خدا پاک و حرکات او تسبیح بود؛ برای خصم شمشیری بران، برای مردمان راهنما، برای زنان هدایتگر و برای طبقات مختلف مردم حرکت ‏انگیز بود. خطبه های زینب بدن ها را ‏‎می لرزاند و صداها را در گلوها خاموش می کرد و حتی به گفته بزرگی زنگ شتران را از نوا ‏‎ می انداخت‎.

سخنان او شور انگیز، در نهایت فصاحت و بلاغت، با احاطه به آیات قرآنی وبا نگاه به فلسفه و جهان بینی اسلام بود و از نظر برهان و استدلال همگان ‏را حیرت زده داشت. آثار بعدی این سخنان بیداری مردم غفلت زده و هشیار کردن جامعه خفقان زده بود که حیاتی گله وار داشتند و از آزادی و ‏مردانگی و شهامت غافل بودند. زینب به آنان هشیاری و جرأت داده بود و آنها را در تعقیب هدف به حرکت انداخت‎.

خطبه حضرت زینب (س) در کوفه‎

این خطبه عقیله بنی هاشم راویان بسیاری دارد که یکی از آنها خزینه اسدی است که می گوید: «سال ۶۱ هجری وارد کوفه شدند و زمان ورود ‏مصادف بود با ورود اسیران آل محمد (ص). در میان آنها زینب را دیدم که به خدا قسم تا آن روز زنی را به این نجابت و حیا و به این پوشیدگی و ‏عفاف و این سخن وری ندیده بودم، چنان شجاعانه خطبه می خواند که گویی زبان علی در دهان داشت‎»

همانطور که گفته شد خطبه ایشان چه در کوفه و چه در شام از فصاحت و بلاغت عجیبی برخوردار است و سراسر ان با الهام از قرآن و سوابق تاریخی ‏اسلام و متقین و استوار و قابل دفاع است، سخن گفتن در آن موقعیت عظیم توسط زنی داغ دیده و دردمند و خسته برای شنونده هیجان انگیز و موج ‏آفرین بود و آن را جز معجزه و کرامت نمی توان نامید‎.

آغاز خطبه ایشان با حمد و ثنای پروردگار می باشد و می فرمایند‎: «‎سپاس و ستایش خاص خداست و درود بر پدرم محمد و بر خاندان پاک و برگزیده اش باد‎»

دختر علی (ع) اسیر دشمن بود در حالی که برادر و فرزندان برادر و فرزندان خود را از دست داده و سرهای بریده را بر نیزه ها نظاره گر بود. حمد و ثنای ‏این زن قهرمان آن هم در اوج سهمگین بلا و مصیبت و سپاس و درود او بر پیامبر خدا (‎ص)، مقام صبر و استقامت و ایمان زینب را در راهی که ‏انتخاب کرده می رساند و دلبستگی شدید و بینش و شناخت عمیق و دانش او را به اسلام جلوه ‏‎می دهد. بیان حمد و سپاس از زبان زینب در این بارگاه که مرکز تجمع و هسته اصلی همه جنایات زمینیان و بازمانده قابیلیان علیه هابیلیان برجسته ‏تاریخ انسان ها بود، تجلی کامل ایمان آن بزرگ حماسه زنان جهان به عدل خداست‎.

سپس به سرزنش و توبیخ مردم می پردازد‎: ‎«‎توبیخ آن ها از آن بابت بود که آنان با صد مکر و حیله امام خود را دعوت کردند و پس از اجابت خود در برابرش صف آرایی کردند. چرا فریب دشمن ‏خوردند؟ چرا تسلیم زور شدند؟‎ آنها را که از شدت هیجانات به گریه آمده بودند مورد سرزنش قرار داد که می گریید؟ آیا هنگام گریه است؟ این اسارت ها را چه کسی پدید آورد؟ جز آن ‏بود که توانمندان بذل همت نکرده و آبرومندان از آبروی خویش برای حسین مایه نگذاشتند؟‎»

زینب (س) در خطبه هایش از مثال بهره می برد به این صورت که وضع آنها را به وضع پیرزنی شبیه می کند که رشته های خود را محکم و استوار ‏می بافت شب هنگام آنها را باز می کرد، چرا که آن ها نیز پیمان محکم بستند و زود آن را از هم گسستند‎.

به آن ها هشدار می دهد که بد زمینه ای را برای خود فراهم کرده اند و بد سرنوشتی را برای خود پدید آورده اند. ننگی برای خود خریده اند که هرگز از ‏دامان خود آن ها قابل شستشو نیست و به همین جهت در خود گریه کنند و باید اشک بریزند بدان خاطر که ننگ کشتن نسل پیامبر را ‏‎ نمی توانید از میان بردارید‎.»

در این خطبه، جامعه و حکومت شناسی این بانوی علیمه دیده می شود، چرا که بیان می دارد هر کسی در خور حکومت نیست، رهبری امت باید در ‏اختیار کسی باشد که سر حلقه مردم است، اهل صفا  و صلح و ارامش است. رأی او قاطع است، پشتیبان رأی او منطق است و او رهبر طریقه هدایت ‏است‎»

او به معرفی امام و رهبر واقعی می پردازد تا به آنها بفهماند که امام باطل کیست و امام حق که بود؟ زینب (س) ‎که اسیر دشمن بود با شجاعت تمام ‏می گوید حکومت موجود حکومت فاسد ، اهل ریا، و تزویر ، دارای ظاهری خوش و درونی فاسد است، و کوشید آن را بر ملا سازد که جلوه آن مفسده ‏عظیم قتل نوه پیامبر، سر حلقه مردم، و مرهم دل دردمندان بود. حاکم باید پناهگاه مردم باشد و چه کسی پناه دهنده تر از حسین ؟ حاکم باید دادرس ‏مردم در عین بلا باشد و غیر از حسین چه کسی در خور این مقام؟ و حاکم باید چراغ روشنی و حجت خدا بر مردم و مدار و جایگاه باشد و حسین این ‏چنین بود‎.»

ما رأیت الا جمیلا‎

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی سیدکمال حیدری (دامظله)

‎‎