آیت الله جاودان می فرمایند:

شما سعی کنید نماز درست و اول وقت بخوانید و از گناه پرهیز جدی بکنید ،
آنوقت هر روز بعد از نمازصبح دو ركعت نماز بخوانید و بلافاصله 129 بار ذكر یا لطیفُ بگوئید در ضمن این دعا را هم بسیار زیاد تكرار کنیدو سعی كنید با توجه باشد:
«اسئل الله من فضله»
این ذکر خاص ازدواج است با آن مقدمات ان شاءالله اگر زیاد و با توجه بگوئید نتیجه مے دهد.

اگر به نتیجه رسیدید که ان شاء الله مي رسید، ما رو هم دعا کنید.

اللهم‌صل‌علےمحمد‌وآل‌محمـد‌وعجل‌فرجهم

یکی از خدمتکاران امام نقل می‌کند:

 بعدازظهر ساعت یک ایشان ناهار می خوردند.‌‎ ‌‏صبح ساعت شش چای می خوردند که برایشان می بردم. نمی دانم چه موقع شب بلند‌‎ ‌‏می شدند که تا صبح بیدار بودند. وقتی من چای می بردم آقا در حال قرآن خواندن بودند. چایشان که تمام می شد طبق معمول باید قدم می زدند.

ما هنوز خدا را نمی شناسیم؛ منشأ آن این است که آلوده هستیم . اگر می خواهی خدای تعالی به تو کمک کند و از برکات خدا کمال استفاده را بکنی با حرف نمی شود.
در خلوت و جلوت باید محرّمات الهی را ترک کرد. باید توطئه ها،درغگویی ها ، تهمت ها ، کم فروشی ها، کلاه گذاری ها ، و شیطنت ها را که اسمش را عقل گذاشته ایم کنار بگذاریم.

آیت الله بهاء الدینی (ره)

???????????

همین ڪه گردی بر دلتان پیدا می شود
یڪ《سبحان الله》بگویید
آن گرد ڪنار می رود .
هر وقت خطایی انجام دادید
‌《استغفرالله》بگویید
که چارہ است.
هر جا هم نعمتی به شما رسید
《الحمدلله》بگویید
چون شکرش را به جا آوردی گرد نمی گیرد .

با این سه ذڪر باخدا صحبت ڪنید.
صحبت ڪردن با خدا
غم_و_حزن را از بین می برد …

” حاج اسماعیل دولابی

خدا خودش “أَحْسَنُ الْخٰالِقِین” هست، از ما هم خواسته که کارهامون به نحو احسن باشه “أَحْسَنُ عَمَلاً”

 هوَ اَلَّذِی خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ… لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً (هود/7)
 او کسی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید… تا شما را بیازماید که کدامیک اعمال بهتری انجام می‌دهید.

 قرآن نمیگه “أَکثَرُ عَمَلاً”
 بلکه میگه “أَحْسَنُ عَمَلاً”

 کثرت، زیادی و کمیّتِ عمل مهم نیست،
 بلکه کیفیت و خوبیِ عمل مهمه.

 عملِ کم انجام بدیم، ولی خوب انجام بدیم.

 امام صادق (ع) فرمود:
“خداوند کثرت و زیادیِ عمل را نمی‌خواهد، بلکه درستیِ عمل را می‌خواهد، و درستیِ عمل به این است که با خدا ترسی و نیّتِ پاک توأم باشد.”

سپس فرمود:
“نگهداریِ عمل از آلودگی به ریا و نیّتهای نادرست، مشکلتر از خودِ عمل است. عملِ خالص، عملی است که نخواهی هیچکس جز خدا، ترا بخاطر آن ستایش کند.”

 تفسیر برهان، جلد 2، صفحه 207.