امام صادق (علیه السلام) :

 بعد از مرگِ
ڪسے به او هیچ پاداشی نمی‌رسد،
مگر در سه_چیز:

1⃣ صدقه‌اے ڪه در زنده بودنش جارے ساخته است مانند:پلے ڪه ساخته و هنوز استفاده می‌شود.

2⃣سنتے را احیاء نموده باشد تا زمانے ڪه به آن سنتعمل می‌شود.

3⃣فرزند صالحے ڪه براے او استغفار می‌نماید.

? الامالی شیخ‌صدوق

لقمان حکیم گفت:

من سیصد سال با داروهای مختلف، مردم را مداوا کردم؛
و در این مدت طولانی به این نتیجه رسیدم؛
که هیچ دارویی بهتر از “محبت” نیست!
کسی از او پرسید: و اگر این دارو هم اثر نکرد چی؟
لقمان حکیم لبخندی زد و گفت؛
“مقدار دارو را افزایش بده! “
جواب سلام را باسلام بده،
جواب تشکر را با تواضع،
جواب کینه را با گذشت،
جواب بی مهری را با محبت،
جواب دروغ را با راستی،
جواب دشمنی را با دوستی،
جواب خشم را به صبوری،
جواب سرد را به گرمی،
جواب نامردی را با مردانگی،
جواب پشت کار را با تشویق،
جواب بی ادب را با سکوت،
جواب نگاه مهربان را با لبخند،
جواب لبخند را با خنده،
جواب دل مرده را با امید،
جواب منتظر را با نوید،
جواب گناه را با بخشش،
هیچ وقت هیچ چیز و هیچ کس را بی جواب نگذار، مطمئن باش هر جوابی بدهی،
یک روزی، یک جوری، یک جایی به تو باز خواهد گشت..

امام علی علیه السلام فرمودند

یڪ روز دیناری صدقه دادم رسول خدا فرمودند: یا علی آیا میدانی ڪه صدقه از دست مومن خارج نشود مگراینڪه از دهان هفتاد شیطان بیرون آید ڪه هر یڪ او را با وسوسه خود از دادن منع می ڪنند

یڪی گوید نده ڪه ریا میشود ودیگری میگوید نده ڪه او مستحق نیست و آن دیگر گوید نده ڪه خود بدان محتاج خواهی شد
وقبل از آنڪه به دست سائل برسد بدست خدا خواهد رسید.

?ثواب الاعمال و عقاب الاعمال،
ترجمه غفاری، ص۳۱۴

آیت اللہ مجتهدی :

عیب کار ما همین است ،
ما خودمان را کسیمی دانیم ،
به صفتمان،به علممان،
به ریاستمان، می نازیم و خود را شخصیتی می بینیم

شیخ نخودکی فرمودند:
خود را کسی ندان!

این یک سجاده معمولی است؛ شاید هم نیست! چون از روی این سجاده یک جوان مؤمن انقلابی روزی پنج نوبت اوج می‌گرفت و به معراج می‌رفت.. نیمه‌شب‌ها همین سجاده شاهد سوز مناجات عاشقانه آن جوان مجاهد بود.. در سجده بعد از هر نماز، شبنم اشک زلال آن جوان مخلص از روی گونه‌های چون برگ گلش بر روی همین سجاده می‌غلتید.. پیشانی نورانی‌اش بر روی همین مهر فرود می‌آمد.. بند بند انگشتان دستش دانه‌های همین تسبیح را لمس می‌کرد.. این یک سجاده معمولی نیست.. بُراقی است که شهید جهاد مغنیه را به عرش می‌بُرد.. سجاده‌ای است که جهاد آن را از مقام معظم رهبری هدیه گرفته بود، و همیشه در گوشه اتاقش گسترده بود.. کهف حصینی بود که جهاد هر روز بارها در فرصت خلوت با خدا به آن پناه می‌برُد.. كاش ما هم براى خودمان چنين مأمن و پناه‌گاهى براى خلوت با خدا داشته باشيم..

 شهید جهاد مغنیه