مجتبی وقتی به نماز می‌ایستاد دوست نداشت با عجله بخواند، نمازش معمولا طول می‌کشید، اگر در جاده بودیم همیشه در ماشین مقداری تنقلات می گذاشت تا کسی به طولانی شدن نمازش اعتراض نکند.
اوایل زندگی روز تولدش را سال خمسی قرار داده بود اما بعدها آن را به بیست و سوم ماه مبارک رمضان تغییر داد. با اینکه از حقوقش چیزی نمی‌ماند اما همان اندک را هم حساب می‌کرد.
دلداده اهل بیت (ع) بود. در روزهای ولادت شیرینی می‌گرفت و برای اهل خانه میآورد و یا در پادگان بین سربازان پخش می‌کرد.
در کارهایش نظم خاصی داشت. همه مسایلش همیشه سر جای خودش بود. وقتی هم از ماموریت برمی‌گشت ساکش آنقدر مرتب بود که انگار تازه می‌خواهد به ماموریت برود.
عادت داشت در پایان هر دوره از سربازان می‌خواست که از او انتقاد کنند تا اگر عیبی در کارش هست برطرف کند. روزی یکی از سربازان گفت: «همه چیزتان خوب است، فقط چرا اگر دوتا سرباز باهم دعوا کنند، کتک زده و کتک خورده را تنبیه می‌کنید؟» مجتبی لبخندی چاشنی لب‌هایش کرد و گفت: «می‌خواهم که هر دو دیگر سراغ دعوا نروند.»
شهید_مجتبی_ذوالفقارنسب
ولادت : ۱۳۵۶/۳/۸ جهرم ، فارس
شهادت : ۱۳۹۵/۱/۲۱ حلب ، سوریه
مرحوم خوانساری می فرمود :
بعضی از نمازها را اگر به قرآن عرضه كنيم، يك مهر مردود پای آن می گذارد. فرمودند: اين نماز قرآنی است: نماز، انسان را از فحشا و منكر باز ميدارد. در حديث داريم: ميخواهيم ببينيم عبادت قبول است بايد ببينيم چقدر جلوی فحشا و منكر را می گيرد. نشانه پذيرش عمل اين است كه ببينيم چقدر ما را متعبد كرده است. چقدر خاشع كرده است. قدرت بازدارنگی ما چقدر زياد شده است. نشانه قبولی نماز اين است كه نماز سّد فحشا و منكر شده باشد. در سوره معارج نُه صفات براي نمازگزار واقعي ذكر شده است: نمازگراز كسي است كه از مالش به راحتی ميگذرد و وفا به عهد دارد و خيانت نميكند و…
شیخ ابی سعید ابی الخیر را گفتند: فلان کس بر روی آب می رود. شیخ گفت: «سهل است، وزغی و صعوه ای بر روی آب می برود.»
شیخ را گفتند: فلان کس در هوا می پرد. شیخ گفت: «زغنی و مگسی نیز در هوا بپرد.»
او را گفتند: فلان کس در یک لحظه از شهری به شهری می برود. شیخ گفت: «شیطان نیز در یک نفس از مشرق به مغرب می شود. این چنین چیزها را بس قیمتی نیست.
مرد آن بود که در میان خلق بنشیند و برخیزد و بجنبد و با خلق داد و ستد کند و با خلق درآمیزد و یک لحظه از خدا غافل نباشد».
???????????
دعاهای اسلامی، مخصوصاً دعاهای شیعی، گنجینه ای از معارف است.
آیا با وجود این همه منابع، جای این هست که ما برای یافتن سرچشمه عرفان اسلامی، در جستوجوی یک منبع خارجی باشیم؟. ..
مستشرقین در جستوجوی منبعی غیر از اسلام هستند که الهام بخش معنویت های عرفانی باشد، و این دریای عظیم را نادیده می گیرند.
آیا می توانیم همه این منابع اعم از قرآن و حدیث و خطبه و احتجاج و دعا و سیره را انکار کنیم؟
معلم شهید آیت الله مطهری (ره)
???????????
حدیثی زیبا از امام رضا (ع) درباره‌ی وظایف منتظران واقعی مهدی موعود (عج)
امام رضا (صلوات الله علیه)：
انتظار فرج به چند چیز است:
صبور بودن
گشاده‌رویی
همسایه‌داری
خوش‌رفتاری
ترویج کارهای نیک
خودداری از آزار و اذیت دیگران
خیر‌خواهی و مهربانی با مومنان
تحف‌العقول’ص۴۱۵
{ الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج }
