آیت الله بهجت رحمةالله علیه :
نگاه کردن به کعبه ، والدین و …عبادت است.
نگریستن به کعبه عبادت است. نگاه کردن به پدر و مادر عبادت است . نگریستن به صفحه ی قرآن حتی بدون خواندن آن ،عبادت است، نگاه کردن به روی عالم عبادت است، و نگاه کردن به اهل بیت پیامبر صلوات الله علیه عبادت است.
مدام به قرآن نگاه کردن دوای درد چشم است.ظاهرا نگاه کردن به مصحف این اثر را دارد و خواندن قرآن از غیر مصحف ، از مورد این روایت خارج است.
در محضر آیت الله بهجت،ص 380
امام حسن عسکری علیهالسلام به امام زمان عجلاللهتعالیفرجه فرمودند:
«وَ اعْلَمْ أَنَّ قُلُوبَ أَهْلِ الطَّاعَةِ وَ الْإِخْلَاصِ نُزَّعٌ إِلَیک مِثْلَ الطَّیرِ إِذَا أَمَّتْ أَوْکارَهَا»
«بدان که دلهاى مردم دیندار و با اخلاص مانند پرندگانى که میل بآشیان دارند مشتاق لقاى تو میباشد»
از کلام امام حسن عسکری علیهالسلام چند مطلب برداشت میشود:
اشتیاق قلوب شیعیان و محّبان ولی عصر عجلاللهتعالیفرجه برای پیوست به حضرت حجّت، مانند اشتیاق پرنده برای رسیدن به آشیانه است.
آنچه همیشه و همه جا مد نظر شیعیان میباشد، با امام عصر عجلاللهتعالیفرجه بودن است.
شیعه در هر فضا و مکانی که بیشتر مورد عنایت و توجّه امام زمان عجلاللهتعالیفرجه باشد، مأوا میگیرد، و در آنجا به آرامش و اطمینان خاطر میرسد.
پرندگان حداقّل اقامت را بر روی زمین دارند، و تنها برای استفاده از آب و دانه فرود میآیند؛ اهل طاعت نیز همچون پرنده هستند، وابستگیشان به زمین و زمینیان در حد رفع نیازهای ضروری است؛ و تنها با پناه گرفتن در کنار حضرت حجّت عجلاللهتعالیفرجه و پیوستن به ایشان، به آرامش و راحت دست مییابند.
اصالتاً پرندگان آزادند، و کمتر پیش میآید پرندهای در دام بیفتد؛ شیعیان امام عصر عجلاللهتعالیفرجه نیز آزاد و آزادهاند؛ نه اسیر دام و دانهی دنیا میشوند و نه اسیر فریبها و نیرنگهای دشمنان.
اگر دارای این ویژگیها هستیم، به لطف حضرت حق در زمرهی اهل اطاعت و اخلاص جای داریم، و باید به پاس این نعمت بزرگ شاکر خداوند منّان باشیم.
اگر خدای ناکرده فاقد این خصوصیات هستیم، عاجزانه از خدای سبحان طلب میکنیم تا ما را همچون پرندگان قرار دهد که با شدّت از زمین کنده شویم و دائم در حال پرواز به سوی مولایمان باشیم.
استاد_بروجردی
از بایزید بسطامی، عارف بزرگ، پرسیدند: این مقام ارزشمند را چگونه یافتی؟
گفت: شبی مادر از من آب خواست. نگریستم، آب در خانه نبود. کوزه برداشتم و به جوی رفتم که آب بیاورم. چون باز آمدم، مادر خوابش برده بود. پس با خویش گفتم: «اگر بیدارش کنم، خطاکار خواهم بود.» آن گاه ایستادم تا مگر بیدار شود.
هنگام بامداد، او از خواب برخاست، سر بر کرد و پرسید: چرا ایستاده ای؟! قصه را برایش گفتم. او به نماز ایستاد و پس از به جای آوردن فریضه، دست به دعا برداشت و گفت: «خدایا! چنان که این پسر را بزرگ و عزیز داشتی، اندر میان خلق نیز او را عزیز و بزرگ گردان».
???????????
بعضی افراد هم وقتی جهنّم را میبینند، بیدار میشوند، امّا دیگر فایدهای ندارد، زیرا جهنّم جای بیدار شدن و توجه پیدا کردن نیست، توجه مربوط به دنیاست. قرآن شریف میفرماید: «وَ جيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّكْرى»[6].
ما در این دنیا آمدهایم تا دوام توجه پیدا کنیم. مشکل است، اما برای همین امر آمدهایم.
آیت الله مظاهری
???????????
امام علی (ع) :
و نَجَاةً لِمَنْ صَدَّقَ، وَ ثِقَةً لِمَنْ تَوَکَّلَ وَ رَاحَةً لِمَنْ فَوَّضَ، وَجُنَّةً لِمَنْ صَبَرَ
(اسلام) مایه نجات کسى است که تصدیقش کند، و وسیله اطمینان آنها که بر آن توکّل و تکیه کنند، و موجب راحت و آسایش کسانى که کار خود را به آن واگذارند، و سپرى است (محکم) براى آنها که (در راه آن) صبر و استقامت به خرج دهند».
خطبه ۱۰۶