آیت الله هاشمی در یادداشت‌های روزانه‌اش به تاریخ ٢ فروردین سال ١٣٧٥ نوشته است:
«هوای کیش خوب بود. بیشتر به استراحت و قدم زدن گذشت. به خاطر اینکه تعمیر بعد از طوفان در دست انجام است، سامانی نداریم. ساعتی به گشت در جزیره گذراندیم. از مرکز آموزش، مرکز پیام، موزه و ساختمان عظیم دردست ساخت برای امور تجاری و هتل و خدماتی از بخش خصوصی بازدید کردم.
عصر آقای [عبدالمجید] معادیخواه، [رییس بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی] آمد. مصاحبه‌ای در مورد خاطرات قبل از انقلاب انجام شد. خبر رسید، [محمد روحانی]، پسر دکتر [حسن] روحانی، [نایب رییس مجلس و دبیر شورای عالی امنیت ملی]، در اثر حادثه‌ای فوت کرده است. با ایشان تلفنی صحبت کردم. خیلی متأثر بود و گفت، دیشب در خانه با گلوله‌ای کشته شده است. ظواهر نشان می‌دهد که احتمالاً در حال ور رفتن با اسلحه، از دست‌خودش در رفته، ولی احتمالات دیگری هم مطرح است؛ در حال بررسی هستند. پیام تسلیتی برای پخش فرستادم.»
در جنگ سوریه کاری نبود که حاج قاسم از سردار اسدالهی بخواهد و او نه بیاورد. هر چه بود اطاعت می کرد و برای انجام آن اگر توانش کم بود توان خود را تقویت می کرد.
ساعات پایانی شب گذشته با خبر شدیم سردار حسین اسدالهی از رزمندگان جنگ تحمیلی و از فرماندهان مدافع حرم که سالها در رکاب حاج قاسم سلیمانی با تکفیری ها جنگیده بود بر اثر جراحات ناشی از عوارض شیمیایی به فرمانده شهیدش پیوست.
با تعدادی از همرزمان و دوستان این شهید عزیز تماس گرفتیم تا برایمان از حاج حسین بگویند. اما بغض در گلو اجازه نمی داد درد فراق را روایت کنند. حاج حسین به قول یکی از سربازانش بر دلها فرماندهی کرده بود. حالا تصور اینکه رفته و باید در موردش از افعال گذشته استفاده کنند آن قدر برایشان ناباور است که توان صحبت را می گیرد.
یکی از همرزمانش علی رغم ناراحتی و ناتوانی برای صحبت کردن لحظاتی را از شهید اسدالهی اینگونه گفت: حاج حسین رزمنده ای بود که برایش فرقی نمی کرد فرمانده اش چه پستی به او بدهد. در سخت ترین شرایط هر کاری به او سپرده می شد به بهترین شکل انجامش می داد.
درست است ایشان فرمانده لشکر بود اما با شناختی که من از او پیدا کرده بودم خدا شاهد است اگر می گفتند حالا دژبان باش با جان و دل قبول می کرد و همان کار را به درستی انجام می داد.
در جنگ سوریه من کنارش بودم. حاج قاسم سلیمانی وقتی با شرایط سختی مواجه می شد حاج حسین را صدا می زد او هم بدون هیچ حرفی می رفت کار را انجام می داد و می گفت این تکلیف است.
یکی از فرماندهان دفاع مقدس برای ما تعریف می کرد وقتی در عملیات مرصاد به گرهی خوردیم حاج حسین را صدا کردم و گفتم باید با گروهانت به فلان نقطه بروی اما بدان اگر قبول کنی ممکن است برگشتی در کار نباشد. شهید اسدالهی می گوید: ما نیامده ایم که برگردیم. می رود و کار را به سرانجام می رساند.
در جنگ سوریه چون من توفیق داشتم روزهای زیادی کنار حاجی باشم یادم هست کاری نبود که حاج قاسم از سردار اسدالهی بخواهد و او نه بیاورد. هر چه بود اطاعت می کرد و برای انجام آن اگر توانش کم بود توان خود را تقویت می کرد.
حاجی به منطقه ای مامور شده بود که اغلب به گروه های تکفیری پیوسته بودند. سردار اسدالهی چنان رفتاری با مردم آنجا کرده بود که به قلب هایشان نفوذ پیدا کرده بود آنقدر که هم از پیوستنشان به گروه های تروریستی کاسته شد و هم وقتی فرزندانشان به دنیا می آمد نامش را به یاد او حسین می گذاشتند. روحیه مردم آنجا را تغییر داده بود.
وقتی در سر پل ذهاب زلزله آمد و نیز در سیل آق قلا سردار حتی گاهی بدون هماهنگی به این منطقه سفر می کرد و شب و روز برای کمک به مردم آسیب دیده تلاش می کرد. با اینکه این حق را داشت تا برای سفرهایش از هواپیما استفاده کند اما حاج حسین با اتوبوس رفت و آمد می کرد مبادا بی خود از پول بیت المال خرج شود.
برای نمایش اهمیت و جایگاه نوروز، این سنت باستانی ایران، اتفاق های مهمی به این روز نسبت داده شده است؛ از تاجگذاری جمشید پادشاه اسطوره‌ای تا نزول وحی برای پیامبر اسلام (ص). از سکونت کشتی نوح (ع) تا زنده شدن مردگان.
نوروز؛ جشن آغاز سال و اعتدال بهاری است.نوروز؛ بزرگترین جشن ایرانی است که بعد از اسلام نیز پایدار ماند و ایرانیان همچنان آن را گرامی می‌دارند.
در تقویم اوستایی سال به دو فصل تابستان بزرگ و زمستانی بزرگ تقسیم می‌شد که نوروز جشن آغاز فصل تابستان بزرگ و مهرگان جشن آغاز زمستان بزرگ به شمار می رفت. همچنین در تاریخ از دو نوروز کوچک و بزرگ یاد شده است. نوروز کوچک از روز نخست فروردین که «هورمزد» (اولین روز از هر ماه)، شروع می‌شده و تا روز پنجم فروردین ماه ادامه داشت و از روز ششم فروردین نوروز بزرگ شروع می‌شد.
ایرانیان باستان معتقد بودند که ارواح مردگان پاک در آغاز فصل بهار به زندگان سر می‌زنند. برای همین هم زندگان به تمیز کردن منازل و وسایل و جشن و پایکوبی می پردازند تا محیط را برای پذیرایی از ارواح پاک گذشتگان آماده کنند.
نکته حائز اهمیت درباره نوروز آن است که به علت اهمیت نوروز بسیاری از حوادث مهم تاریخی را به آن نسبت داده‌اند. برای مثال ابوالقاسم فردوسی -سراینده شاهنامه-، نوروز را روزی می‌داند که جمشید در آن روز تاجگذاری کرد که در توصیف آن چنین توصیف کرده است: «به جمشید بر گوهر افشاندند/ مر آن روز را روز نو خواندند چنین روزِ فرّخ از آن روزگار/ بمانده از آن خسروان یادگار»
ابوریحان بیرونی -دانشمند و محقق قرن پنجم- نیز با اشاره به ماجرای پادشاهی جمشید در کتاب آثارالباقیه می‌نویسد: «دیوان به فرمان جمشید تختی ساختند و آن را به دوش گرفتند. از دماوند به بابل بردند. مردم از دیدن جمشید که همچون خورشید بر تخت می‌درخشید؛ به حیرت افتادند و پنداشتند که دو خورشید در آسمان پیدا شده است. این روز، روز اورمزد اولین روز از فروردین بود. از این رو مردم بر گِرد تخت او جمع شدند و همگان گفتند: این روز نو است و جم فرمان داد که این روز و پنج روز پس از آن را جشن گرفتند.»
الهام ولایتی در مقاله « بررسی جشن های تاریخی ایران با تکیه بر نوروز مهرگان و سده» اشاره می‌کند که بر اساس روایت‌ها، نوروز روزی است که کشتی نوح بر زمین قرار گرفته و روزی است که جبرئیل -فرشته حامل وحی-، بر حضرت محمد (ص) برای نزول وحی حاضر شد. همچنین روزی است که در آن خداوند مردگان را زنده کرد.
شاید اتفاقاتی که وقوع آن به نوروز نسبت داده می‌شود؛ مستند تاریخی نداشته باشد و حتی شاید برخی شخصیت‌ها که مبدع نوروزقلمداد می‌شوند؛ تنها ساخته و پرداخته تخیل شاعران و نویسندگان باشند اما اگر همه این داستان‌ها عینیت بیرونی هم نداشته باشد؛ نشان‌دهنده اهمیت نوروز برای ایرانیان است که سعی داشتند این سنت ملی و فرهنگی را از گذرگاه‌های تاریخ عبور داده و آن را به نسل‌های آتی بسپارند.
رییس دانشگاه مذاهب اسلامی به مناسبت سالروز مبعث نبی مکرم اسلام (ص) گفت: بعثت پیامبر با ترویج روحیه مدارا، پاسخگویی به نیازهای زمانه، نفی قومیت مداری و انعطاف‌پذیری، سرآغاز تحول اساسی در تمدن بشری شد.
حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین مختاری - رییس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه -به مناسبت بعثت نبی مکرم اسلام(ص) گفته است:
تکمیل مکارم اخلاقی، مهمترین غایت بعثت نبوی
بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهمترین فراز از تاریخ اسلام و بزرگترین نعمت خدواند به بشریت است؛ حادثه‌ای بس بزرگ و عظیم که نقش مهم و تأثیرگذاری در سرنوشت انسان‌ها داشته است.
در تبیین این مسأله باید گفت: تجلّی خدا در ساحت‌های گوناگون مطرح است، از جمله در آمد و شد شب و روز، که در آیاتی همچون “وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا” (روز پنهان بود و خدای سبحان این پرده را کنار زد)، “وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّی” (وقتی شب کنار زده شد، روز نمایان گشت) و مظاهر تجلی خداوند آشکار می‌شود.
اما برخی تجلی‌ها خاص و برمبنای تکوین به منصۀ ظهور می‌رسند، در این میان تکوین آیه های رسالت و بعثت رسول اکرم(ص)، «تجلّی اعظم» و «منت خدا» بر مؤمنین است. و از آنجا که غایت بعثت پیامبران رسیدن انسان به خداست، بنابراین در بعثت نبوی هم خداشناسی و هم حرکت به سوی او مطرح است.
در واقع پیامبر اکرم (ص) با ظهور خود دو دوران را در تاریخ بشری از یکدیگر تفکیک کرد و دستاوردهای اسلام را که متمایز از همۀ دستاوردهای گذشته بود به صحنه آورد و تمامی مفاهیم توحید اخلاق اجتماعی را تصحیح کرد که وقوع اینگونه تغییرات در جهان را باید یوم الله نامید.
یوم الله روزی است که بنابر تجلیات الهی، زمان از انقباض به سوی انبساط حرکت می کند و با این بسط زمانی، آثار و برکات آن در جهان گسترش می یابد، همانگونه که در آخرت زمان به شدت گسترش یافته و در قیامت که تجلی اعظم خداوند به شمار می‌آید یک روز آن، ۵۰ هزار سال طول خواهد کشید!
بعث پیامبر (ص) با ترویج روحیه مدارا، پاسخگویی به نیازهای زمانه، نفی قومیت مداری و انعطاف پذیری، سرآغاز تحول اساسی در تمدن بشری گردید
بعثت پیامبر اکرم (ص) نیز که از قرب الهی نشأت می‌گیرد به نوبۀ خود بسط زمانی را محقق نمود و به سبب هماهنگی با فطرت انسان، انطباق با معیارهای عقلانی، انسجام و استحکام آموزه های نبوی، جامعیت، ترویج روحیه مدارا، پاسخگویی به نیازهای زمانه، نفی قومیت مداری و انعطاف پذیری، سرآغاز تحول اساسی در تمدن بشری شد.
از سوی دیگر، تکمیل مکارم اخلاقی، مهمترین غایت بعثت نبوی را شامل می شود؛ از این رهگذر اخلاق نبوی، با نفی اخلاق استعلایی و اشرافی با زندگی روزمرۀ مردم پیوند ناگسستنی برقرار می‌کند چرا که به تعبیر قرآن کریم، پیامبران هم «من انفسکم» هستند.
در این رویکرد معرفتی، جامعه و فرد، اصل واقع نمی شوند بلکه اصالت با فرهنگ و خانواده است؛ لذا پیامبر حکیم از خود مردم به زبان خودشان با آنها سخن می گوید و اینچنین اخلاق عرفی در جامعه گسترش می یابد.
این مسأله بر خلاف اخلاق غریزه محور است که شالودۀ علم تجربی را در بر می‌گیرد و در نهایت به بی اخلاقی رهنمون می‌شود، چرا که منطق علم تجربی، اصل متعین اخلاقی را بر نمی‌تابد و به سبب شیوع ذهن خود بنیاد و فاعلی و نخبگانی، گزاره‌های اخلاقی را به قهقرا سوق می‌دهد که سرچشمۀ بی اخلاقی‌هاست.
لیکن ساختار اخلاق در بعثت نبوی با محوریت فطرت، و نفی عدالت استعلایی و سوسیالیستی، به عدالت عرفی می‌رسد، در بعد دانشی نه دانش تجربی صرف، بلکه حکمت برگ برندۀ تحقق مکارم اخلاقی است که از سوی پیامبر حکیم به عنوان شهر حکمت، ساختار اخلاقی جامعه را شکل می‌دهد.
مقام‌های دولت «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا اعتراف کرده‌اند تصمیم برای ترور سردار «قاسم سلیمانی»، فرمانده شهید نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به اهداف راهبردی خودش دست نیافته است.
روزنامه نیویورک‌تایمز نوشته است: «آقای ترامپ، همزمان با آنکه دولتش در تلاش برای پیشبرد کارزار فشار اقتصادی حداکثری و فشار دی‍پلماتیک علیه ایران است در تلاش برای پاسخ دادن به وخیم‌تر شدن اوضاع پیرامون بحران کرونا است.»
نیویورک‌تایمز در ادامه این گزارش ایران و متحدانش در عراق را به ایجاد خشونت در عراق متهم کرده است. در این گزارش آمده است: «برخی از مقام‌های آمریکایی اکنون اعتراف می‌کنند که ترور ژنرال سلیمانی باعث نشده ایران و نیروهای نیابتی‌شان در رفتارهایشان برای خشونت‌آفرینی در داخل عراق و جاهای دیگر تجدید نظر کنند.»
نیویورک‌تایمز با اشاره به حملاتی که در روزهای اخیر به پایگاه‌های آمریکا در عراق انجام شده نوشته است: «مقام‌های آمریکایی و عراقی می‌گویند این تنش‌ها موجب شده ایالات متحده در برابر چندین گزینه نامطلوب قرار داشته باشد. انتخاب به پاسخ ندادن ممکن است دعوت به حملات بیشتر باشد. پاسخ معتدل مانند هدف قرار دادن انبارهای شبه‌نظامیان و محدود نگاه داشتن تلفات ممکن است فقط باعث انتقاد بیشتر از سوی عراق شود که مدیون گروه‌های سیاسی شیعه است. پاسخ ستیزه‌جویانه از سوی آمریکا که باعث کشته شدن اشتباهی غیرنظامیان شود با خطر از دست دادن حمایت ارتش عراق رو برو است.»
