از دانايي پرسيدم
نظر شما در مورد مولا علي (ع) چيه؟
ايشان پرسيد : بهترين مکان کجاست ؟
گفتم : مسجد

پرسيد : بهترين جاي مسجد کجاست ؟
گفتم : محراب

پرسيد : بهترين عمل چيه؟
گفتم : نماز

پرسيد : بهترين نماز ؟
گفتم نماز صبح

پرسيد : بهترين قسمت نماز؟
گفتم: سجده

پرسيد : بهترين قسمت بدن ؟
گفتم : سر

پرسيد : بهترين قسمت سر ؟
گفتم پيشاني

پرسيد : بهترين ماه؟
گفتم رمضان

پرسيد : بهترين شب؟
گفتم شب قدر

پرسيد : بهترين نحوه مردن ؟
گفتم شهادت

آنوقت به من گفت :
مولا علي در ماه رمضان در شب قدر در مسجد در محراب مسجد ،
در حال نماز ،
نماز صبح در سجده نماز فرق مبارکش شکافت !

يعني هنوز مات و مبهوت اين نتيجه گيري بسيار زيبا هستم‌

هديه کنيد به پيشگاه مقدس اميرالمؤمنين حضرت علي ابن ابيطالب (ع) صلواتي بر محمد و آل محمد‌

در همه شب‌ها باب رحمت الهی باز است، ولی شب قدر رزق خاصی دارد که با تمام سال متفاوت است.
 در شب قدر که قلب_ماه_رمضان است رزق خاص و ویژه‌ای برای مؤمنین قرار داده می شود.
 درهایی که در شب قدر به روی مؤمنین باز می‌شود هیچ زمان دیگری باز نمی‌شود.
 اگر خدای متعال محبت اهل بیت (علیهم‌السلام) را روزیِ انسان کند آن فرد به خیرِ دنیا و آخرت رسیده است.
 رزق‌های خاص مثل رزق همراهیِ یاران امام حسین (علیه السلام) در کربلا و شهادت در مسیر ایشان، در چنین شب‌هایی مقدر می‌شود.
 مهم‌ترین روزیِ این شب‌ها این است که انسان بتواند در جبهه_مؤمنین قرار بگیرد. از حضرت بخواهیم که ما را در جبهه کفار و منافقین قرار ندهد. امشب شبی است که این امر را از خدا بخواهیم که در صف یاران حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه) و در زمره مقربین قرار گیریم.
 باید از خدا بخواهیم موانعی که انسان را از خودش و اولیائش جدا می‌کند را از مسیرمان بردارد. اگر کسی می‌خواهد همراه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) باشد باید از دنیا بزرگ‌تر شود و دل بکَنَد؛ چون جلوه‌های_دنیا انسان را از ولی خدا جدا می‌کند. مؤمن باید با دنیا تصفیه‌حساب کند و دنیا و مادیات در نگاهش کوچک باشد تا بتواند به مقام معیت امام زمانش برسد.

استاد_میرباقری

آیت الله حائری شیرازی :

خداوند، هم در روز ضربت علی و هم در روز شهادتش، به_احترام_علی (علیه السلام)، توبۀ خیلی‌ها را قبول می‌کند. دیشب توبه‌های بسیاری پذیرفته شد و فردا شب هم همین طور خواهد بود. این قانون خداست. این دو شب مقدمۀ شب سوم هستند. شب قدر سوم از دستتان نرود. لَیلَهُ القَدرِ خَیرٌ مِن اَلفِ شَهرٍ (سورۀ قدر آیه 3). 

چرا خدا شب قدر را از هزار ماه برتر کرده است؟ انسانی را فرض کنید که صد سال سن داشته باشد و در این سن تازه از خواب غفلت بیدار شده است و می‌گوید، صد سال از عمرم به هدر رفت، چطور گذشته را تدارک کنم؟!
خداوند شب قدر را برای همین گذاشته است. تو بیا تدارک کن، ما ثواب هزار ماه را یعنی هشتاد و چهار سال را به تو می‌دهیم. یک شب قدر را به یاد خدا سپری کن، در قبال آن، هشتاد و چهار سال به یاد من هستی. چرا خداوند این کار را می‌کند؟ این از خوش_مرامی و بزرگی اوست. می‌داند که نمی‌توانیم جبران کنیم، یک شب را گذاشته است که این یک شب را قدر بدانیم.
هیچ مولایی نسبت به بندگانش این طور رفتار نمی‌کند. امامان ما راست گفته اند : فَلَمْ اَرَ مَوْلاً کَریماً اَصْبَرَ عَلی عَبْدٍ لَئیمٍ مِنْک: خدایا هیچ مولای کریمی چون تو ندیده‌ام که صبور باشد و بندۀ پستی چون من را تحمل کند.

آیت الله حائری شیرازی :

شما شرورترین انسان ها را در کشور ما، ساواکی ها می دانید. دیگر از این بدتر که نیست. درست است؟ سازمان اطلاعات و امنیت شهر شیراز، من را با یک دسته اعلامیه گرفته بودند. رئیس ساواک به من فشار می آورد که بگو از چه کسی گرفتی؟ من را آوردند در یک اتاقی در اداره ی اطلاعات. یک مبلمان جالب داشت و این شعر سعدی را هم آنجا گذاشته بودند:

هزار مرتبه سعدی تو را نصیحت کرد * که حرف محفل ما را به مجلسی نبری

این آقای رضوان که ظاهراً الآن در حیات است گفت که دستبند را بیاور. دست‌هایم را از پشت بستند و کیسه‌ای از شن را هم به آن آویختند و مرا روی یک‌پا نگه داشتند و شکمم را نیشگون گرفتند. بعد هم شروع کرد این ماهیچه های شکم را نیشگون گرفتن. من نه به عنوان اینکه او بترسد، بلکه یک دفعه از زبانم در رفت و گفتم: «خدایا_تو_می_بینی».

به من گفت: «چی گفتی؟» گفتم: «خدایا؛ تو می بینی». یک دفعه به همکارش گفت: سطل را پایین بگذار. سطل را از دستم گرفتند. بعد به من گفت: پایت را بینداز. بعد گفت: دست بند او را باز کن. حالا ایستاده بودم آنجا. به آنها گفت: «بروید بیرون». آنها را بیرون کرد و درب را هم محکم زد. حالا من ماندم و خودِ او. یک دفعه این شلاقی که دستش بود را پرت کرد و خودش وِلُو شد روی آن مبل. بعد گفت: «ای تُف به این نانی که ما می خوریم».

صدای_آشنا شنید؛ صدای فطرت. دیگر نتواست کارش را بکند و خدا می داند که در این دوره ی طولانی مبارزات، هر وقت ایشان شنید که برای من مشکلی ایجاد شده، کمک می کرد.

حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای:

جوانها اگر از حالا عادت کنند به نماز خوب، وقتی به سن ماها رسیدند، نماز خوب خواندن برایشان دیگر مشکل نیست. در سنین ما آدمی که عادت نکرده باشد به نماز خوب، نماز خوب خواندن ممکن است، اما مشکل است. برای آنکه از جوانی عادت کرده به اینکه خوب نماز بخواند؛ یعنی نماز با توجه - نماز خوب معنایش نماز با صدای خوش و قرائت خوب نیست؛ یعنی نمازِ با توجه، با حضور قلب؛ قلبش در محضر پروردگار حاضر باشد؛ از دل و با دل حرف بزند - آن وقت این سجیه‌ی او میشود و دیگر برایش زحمت ندارد؛ تا آخر عمر همینجور خوب نماز میخواند.

۱۳۸۷/۰۸/۲۹