1. معرفت و شناخت امام
2. ایمان و عمل صالح
3. یاد و محبت امام
4. انتظار عاشقانه
5. تَولّی وَ تَبَرّی
6. تقیه و صبر
7. احترام و ادب (تجلیل از مقام او)
8. دعا برای ظهور امام عصر (ع)
امام رضا (ع) فرمودند:
«ما اَحْسَنَ الصَّبرَ وَ اِنْتِظارُ الفَرَج… فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ»
و چه نیکوست شکیبایی و انتظار فرج…. پس بر شما باد به شکیبایی.
منتظر، در سنگر صبر، امکانات خود را برای روز ظهور ذخیره می‌کند و با بسیج نیروها، به دشمن حمله ور می‌شود. آنچه مسلم است اینکه غافل ماندن دشمن و مستور سازی سنگر و اختفاء رزمنده از جمله لوازم موفقیت و پیروزی در این نبرد است.
امام رضا (ع) به نقل از امیرالمومنین (ع) می فرمایند:
«هرکس دوست دارد خداوند را ملاقات کند در حالی که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد، محبت حجت منتظر، حضرت صاحب الزمان را پیشه خود قرار دهد که ایشان و دیگر پیشوایان، چراغ‌های روشن در تاریکی‌های زندگی و امامان هدایت و نشانه‌های تقوایند، من برای هر که آنان را دوست بدارد و ولایتشان رادارا شود، از سوی خدای تعالی را بهشت ضمانت می‌کنم.»
امام رضا (ع) می‌فرمایند : «اهل آسمان و زمین و هر زن و مرد دل سوخته و هر دل غمین و اندوهگین برای حضرت گریه می‌کنند.»
انتظار فرج، با تقوی و سازندگی قرین است نه با پلیدی و معصیت که در این ورطه این انتظار خود نوعی عبادت تلقی می‌شود.
از جمله برکات انتظار، گشایش در کار است. امام رضا(ع) می‌فرمایند:
«اَلَیسَ اِنْتِظارُ الفَرَجِ مِنَ الفَرَج؟ اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلُّ یَقُولُ: فَانتَظِرُوا اِنّی مَعَکُمْ مِنْ المُنْتَظِریِنَ
(اعراف/71)»
«آیا انتظار فرج، خود بخشی از فرج نیست؟ خدا می‌فرماید: پس انتظار بکشید که من هم با شما در انتظارم.»
منبع : پایگاه جامع اطلاع رسانی امام رضا (علیه السلام)
امام هادی علیه‌السلام فرمودند: اگر پس از غايب شدن حضرت قائم عليه‌السلام دانشمندان الهى كه مردم را به سوى او دعوت مى‌كنند و راهنمايى مى‌نمايند و از دينش دفاع مى‌كنند و بندگان ناتوان خداوند را از دام شيطان و دام‌هاى دشمنان اهل بيت عليهم‌السلام نجات مى‌دهند، نبودند، هيچ كسی نمى‌ماند مگر اين كه از دين باز مى‌گشت.
ولى آنان‌اند كه زمام دل‌هاى شيعيان ضعيف را همچون سكّان در دست ناخداى كشتى به دست گرفته‌اند. اينان همان انسان‌هاى برتر نزد خداوند هستند.
متن حدیث:
امام هادى عليه السلام: لَولا مَنْ يَبْقى بَعْدَ غَيْبَةِ قائِمِكُمْ عليه السلام مِنَ الْعُلَماءِ الدّاعينَ اِلَيْهِ وَ الدّالّينَعَلَيْهِ وَ الذّابّينَ عَنْ دينِهِ بِحُجَجِ اللّه ِ وَ المُنْقِذينَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللّه ِ مِنْ شِباكِ اِبْليسَ وَ مَرَدَتِهِ وَ مِنْ فِخاخِ النَّواصِبِ لَما بَقىَ اَحَدٌ اِلاَّ ارْتَدَّ عَنْ دينِ اللّه ِ وَ لكِنَّهُمُ الَّذينَ يُمْسِكونَاَزِمَّةَ قُلوبِ ضُعَفاءِ الشّيعَةِ كَما يُمْسِكُ صاحِبُ السَّفينَةِ سُكّانَها اُولئِكَ هُمُ الاَْفْضَلونَ عِندَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ.
« احتجاج، جلد2، صفحه 260»
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
از دو خصلت بپرهیز: بی حوصلگی و تنبلی، زیرا اگر کم حوصله باشی بر حق شکیبایی نکنی و اگر سست و تنبل باشی حقی را ادا نکنی.
منبع:
(امالی صدوق، ص 636)
از مأموریت که برگشت، خوشحال بود. پرسید:
راستی فرمانده گمراه کردن این ها چه فایده ای دارد؟
ابلیس جواب داد:
امام این ها که بیاید، روزگار ما سیاه خواهدشد
این ها که گناه می کنند، امامشان دیرتر می آید…
