امام صادق علیه السلام می فرمایند :
منْ اَحَبَّ اَنْ یَعْلَمَ اَقُبِلَتْ صَلاتُهُ اَمْ لَمْ تُقْبَلْ، فَلْیَنْظُرْ هَلْ مَنَعَتْهُ صَلاتُهُ عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْکَرِ؟ فَبِقَدْرِ ما مَنَعَتْهُ قُبِلَتْ مِنْهُ.
کسـى که دوست دارد بداند نمازش پذیرفته شده است یا نه باید ببیند آیا نمازش او را از زشتیها و ناپاکى ها دور کرده است. پس به اندازه اى که او را از گناه دور کرده باشد همانقدر از نمازش پذیرفته شده است.
بحار الانوار ج ۸۲ ص ۱۹۲
معیشت و اقتصاد همیشه در اعصار مختلف جزء مسائل مهم و بحث برانگیز بوده است. همیشه عده ای مستغنی از اموال و ثروت و نعمت های دنیا هستند، و عده ای هم همیشه نیازمند و محتاج گذران حداقل های زندگی خود هستند.
بسیاری از مکاتب فکری سیاسی مانند مارکسیسم نیز برای پایان دادن به این دوگانه سرمایه دار و فقیر تشکیل شدند. اما تا به امروز هیچ یک از این مکاتب نتوانستند به عدالت اقتصادی و معیشتی روح تازه ای بدمند و پیکر بی جان قشر آسیب دیده و نیازمند را احیا کنند.
با همه این اوصاف آیا می شود امید و انتظار بر پایی حکومتی مبتنی بر اعتدال معیشتی و توسعه اقتصادی باشیم ؟
در گفتمان دینی انتظار چنین شرائطی نه تنها محال نیست بلکه قطعا و یقینا حکومتی خواهد آمد که به همه تبعیض ها پایان دهد و آن حکومت مهدوی است.عصر غ
رعایت تقوا عامل نزول برکات
در عصر ظهور، برکات آسمانی نازل می گردد و آسمان سخاوت خویش را به همه جهانیان نشان خواهد داد. محصولات زراعتی عمده ترین عنصر در رونق اقتصاد جوامع بشری محسوب می شود که خود وابسته و متوقف بر نزولات آسمانی و بارانهای مناسب فصلی است. طبق تصریح آیات و احادیث شریفه، رعایت تقوا، احکام الهی و اجرای عدالت و برابری و رفع ستم، تبعیض و بیدادگری، نزولات آسمانی را در پی خواهد داشت.
در آیه شریفه 96 از سوره اعراف می خوانیم:
«اگر مردم آبادیها، ایمان آورده و تقوا پیشه ساخته بودند، برکات آسمان و زمین را به روی ایشان می گشودیم.»
در عصر ظهور حضرت حجت (عجل الله تعالی فرج ) با توجه به حاکمیت اصل عدالت و برابری و اجرای دقیق احکام الهی برکل جهان هستی، رحمت الهی و برکات آسمانی در قالب نزول بارانهای مناسب فصلی، تجلی بیشتری پیدا خواهد کرد و زمینه رشد محصولات زراعتی فراهم خواهد شد.
از پیامبر گرامی اسلام نقل شده است که فرمودند:
«امت من در زمان ظهور مهدی، به نعمتهایی دست می یابند که پیش از آن، در هیچ دوره ای دست نیافته بودند. در آن روزگار آسمان باران فراوان دهد و زمین هیچ رویدنی را در دل خود نگاه ندارد.»
تفاوت نیاز با احساس نیاز
طبق احادیث در زمان حکومت امام زمان علیه السلام مردم در دل خود احساس بی نیازی می کنند و هیچ کس احساس فقردر درونش نیست .
از قول پیامبر اکرم وارد شده که فرمود: « ویملأ الله قلوب أمه محمد صلی الله علیه و آله غنی ویسعهم عدله حتی یأمر منادیا ینادی ؛ یقول : من له فی المال حاجه ؟ فما یقوم من الناس الا رجل واحد ثم یأمر له بالمال فیأخذ ثم یندم ؛ [1] در دوران ظهور امام زمان، دل های امت پیامبر پر از بی نیازی می شود ، یعنی همه قلبا احساس بی نیازی می کنند و عدل امام زمان همه جا گسترش می یابد تا این که دستور می دهد تا منادی در میان جمعیت ندا کند که هر کسی هر چه احتیاج دارد بیاید و بگیرد ، هیچکس بلند نمی شود بگوید من احتیاج دارم غیر از یک نفر ، او بلند شده می گوید ، من احتیاج دارم ، این یک نفر که بلند شده مال را می گیرد بعد پشیمان شده می گوید می خواهم چه کنم ، همان را برمی گرداند»
نتیجه گیری
از آنجایی که در زمان ظهور حقائق عالم بر مردم منکشف می شود میزان دانش و به تبع آن میزان تقوا و عدالت مردم نیز افزایش می یابد و از همین رو در های برکت آسمان و زمین بر مردم باز می شوند.
همچنین زمین پس از ده ها قرن که حاکمی عادل به خود ندید، بالاخره حاکمی راستین و عادل و کارآمد را تجربه خواهد کرد.
به امید روزی که دولت کارآمد مهدوی بر سر کار بیاید.
امام صادق (علیه السلام) :
فكر مى كنى اگر خداوند به كسى چيزى داده، به اين خاطر است كه او در پيشگاه #خدا احترام دارد؟
و اگر به كسى چيزى نداده، از آن روست كه او در نظر خدا، خوار و بى مقدار است؟ نه! بلكه مال و #ثروت، از آنِ خداست كه نزد انسان به امانت مى گذارد و به انسان ها اجازه مى دهد كه با رعايت #میانه_روى، بخورند و بپوشند و #ازدواج كنند و وسيله سوارى سوار شوند و اضافه آن را به مؤمنانِ نيازمند بدهند و به اين وسيله، آنها را از پريشانى برهانند.
پس هر كس چنين كند، آنچه مى خورد و مى نوشد و سوار مى شود و ازدواج مى كند، #حلال است و هر كس از اين حد تجاوز كند، بر او #حرام است …
آيا خيال مى كنى اگر خداوند مالى را به امانت به كسى بدهد، او حق دارد اسبى را (شما بخوانید خودرو) به ده هزار دِرهم بخرد، در حالى كه اسب بيست دِرهمى هم برايش #کافی است؟ …
و حال آن كه خداوند فرموده است: «#اسراف نكنيد كه خدا اسرافكاران را دوست ندارد».
بحار الأنوار، ج 79، ص 304?
هدیه هایی که دختران و پسران به یکدیگر می دهند چه حکمی دارد؟
مقام معظم رهبری
پرسش:
هدیه دادن و هدیه گرفتن از نامحرم چه حکمی دارد ؟
پاسخ:
اگر مستلزم مفسده و یا خوف ارتکاب گناه در آن باشد، جایز نیست.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی
سوال: حکم استفاده از هدیه دوست دختر و دوست پسر بعد از قطع رابطه کردن چیست ؟
دوستی با نامحرم اگر محرک و از روی شهوت نباشد حکمش چیست ؟
اصل هدیه دادن و هدیه گرفتن از نامحرم چه حکمی دارد ؟
پاسخ: 1و3- اگر آن هدایا مقدمه ارتباط حرامی باشد، دریافت و استفاده از انها اشکال دارد و باید برگرداند؛ اگر برگرداندن مفسده داشته باشد آن را صدقه دهد.
2- برقراری ارتباط دوستی با نامحرم جایز نیست و باید به صورت جدی از این کار پرهیز نمود. اینها حدود و مرزهای الهی است «تلک حدود الله» که عبور از آنها ممنوع است و آنها که از حریم آن بگذرند و تجاوز کنند، گناهکار و مجرم شناخته می شوند. تجربه های مکرّر در مکرّر نشان داده که رابطه های دختران و پسران دام های شیطان است، و منجر به خلاف شرع می شود.
بعد از هبوط آدم و حوا و پدیدار شدن نسل انسان در زمین، معبود الهی به منظور راهنمایی و هدایت بشیریت پیامبرانی از میان آنها برگزید تا به وسیله وحی حقایقی را بر انسان ها روشن گردانند. حقیقتی پنهان که با پی بردن به راز و رمز آن، پرده از خلقت آفرینش و حکمت های الهی برداشته می شود و همیشه داستان هایی خواندنی و دانستنی های جالبی را برای انسان امروزی دارد.
روایت زندگینامه پیامبران از جمله رویداد های خواندنی و شنیدنی است که بارها مطالعه کرده ایم. به همین منظور شما می توانید نسبت قوم و خویشی دو پیامبر الهی را در اینجا بخوانید.
حضرت یحیی بن زکریا (علیه السلام) و عیسی ابن مریم (علیه السلام)، از جمله پیامبرانی هستند که تولد هرکدامشان معجزه ای الهی برای عصر خود بود. از ولادت حضرت یحیی بن زکریا در دوره پیری و کهولت زکریا و همسرش الیصابات گرفته تا میلاد حضرت عیسی که بدون وجود پدری، پای به این جهان گذاشت.
براساس این گزارش و مطالعات تاریخی که وجود دارد، فقط کتاب انجیل است که به شکل کامل شرح ولادت حضرت یحیی و زندگینامه این پیامبر را تشریح کرده است.
الیصابات نازا بود و نمی‌توانست فرزندی برای زکریّا بیاورد. زمانی که نوبت بخور معبد اورشلیم به زکریا رسید، او از خداوند خواست تا وارثی صالح به خانواده اش عطا شود. در همین هنگام جبرئیل بر او نازل شد و بشارت داد که از او و زوجه‌اش الیصابات فرزندی به نام «یحیی» پدید خواهد آمد. زکریّا از کلام فرشته متعجب شد، زیرا با توجه به کهولت سن خودش و الیصابات این مسئله را غیرممکن می پنداشت. اما فرشته گفت که «این برای پروردگار تو آسان است». زکریّا به نشانه این بشارت تا سه روز نمی‌توانست سخن بگوید؛ و پس از سه روز هنگامی که نام فرزند را از او پرسیدند، زکریّا تخته‌ای خواست تا اسم یحیی را (که در آن زمان اسمی بی‌سابقه و کاملاً جدید بود) بر آن بنویسد و در همان لحظه دوباره قدرت تکلم خود را بازیافت.
طبق آنچه در انجیل، از زکریّا یاد شده است، او از فرزندان ابیّا و زوجه‌اش الیصابات از نسل هارون بود. الیصابات دختر عموی مریم بود و شش ماه زودتر از مریم، باردار شد و بر اساس انجیل لوقا، هنگامی که مریم عیسی را حامله بود، نزد الیصابات رفت و الیصابات گفت: «از آن لحظه‌ای که آمدی جنین در شکم من به حرکت درآمد». روایت قرآنی ولادت یحیی تفاوت چندانی با روایت انجیل ندارد، جز این که قرآن اسمی از الیصابات زوجه زکریا نمی‌برد. »
پس از اعجاز بارداری الیصابات همسر زکریا در پیری و پیامبر زاده ای از نسل زکریا، میلاد حضرت عیسی از دختری که در معبد اورشلیم خدمت می کرد و هیچ همسری نداشت، معجزه ای الهی بود.
عمران (پدر مریم) پیش از ولادت دخترش از دنیا رفته بود. مادر مریم، دخترش را به معبد آورد تا به کاهنان آنجا که زکریا نیز جزء آنان بود بسپارد. کاهنان راجع به کفالت مریم با یکدیگر گفتگو و نزاع کردند. تا آنکه بنا را برقرعه نام«زکریا» برای به کفالت گرفتن مریم شمارده شد. (آیه 44 سوره آل عمران)
زکریا کفالت مریم را به عهده گرفت و او هم بـه خدمت معبد مشغول بود تا هنگامی که به سن بلوغ رسید. آن وقت زکریا برای مریم مکانی پوشیده برپا کرد تا مریم دور از چشم دیگران در میان آن مشغول عبادت خداوند شود. غیر از زکریا کس دیگری به آنجا داخل نمی‌شد.
هر وقت زکریا وارد محراب مریم می‌شد، غذای آماده در محراب او می‌دید. روزی از او پرسید: ای مریم!این روزی از کجاست؟ مریم گفت: «از نزد خدایی است که بدون حساب به هرکس خواهد روزی بخشد.» (آیه 37 سوره آل عمران)
تا زمانی که روزی حضرت مریم از خویشاوند ان خود کناره گرفت و به اذن پروردگار فرزندی به دنیا آورد به نام «عیسی». پس از میلاد حضرت عیسی، مریم مادر او که روزه سکوت گرفته بود به همراه فرزند خود در میان مردم آمد تا حقانیت و معجزه الهی را به همگان نشان دهد. از این روی حضرت عیسی در بین مردمان جاهل آن زمان به سخن درآمد و گفت: «من بنده خاص خدایم که مرا کتاب آسمانی و شرف نبوت عطا فرموده، هرکجا که باشم مرا مبارک (مایه رحمت الهی) گردانیده و تا زنده‌انم به نماز و زکات سفارش نموده و همچنین به «نیکوکاری با مادر» توصیه فـرموده و مرا ستمکار و شقی نگردانیده است. روز ولادت و مرگ و همچنین روزی که برانگیخته شوم، سلام و درود حق بر من است» (27 تا 33 مریم)
