همه نيازهاى ما، حتى تفريح ما نياز به ضابطه دارد. سنت هاى جامعه در صورتى مشروع است كه منابع دينى آن را تأييد كنند. مسلمانى به حرف نيست، به رعايت ضابطه هاست.
مراسم چهارشنبه سورى، به دليل مجموعه اى از آفت هاى زير، مجوز شرعى ندارد:
۱. ترويج خرافات.
۲. آزار رساندن به ديگران.
۳. سلب آسايش و امنيت عمومى.
۴. ايجاد خسارت هاى مالى و جانى به ديگران. پيامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود:
«مَلعونٌ مَن ضارَّ مُؤمِناً»[۳۶]
۵. ايجاد مزاحمت براى ديگران.
۶. ايجاد ترس و وحشت.
۷. اسراف و از بين بردن سرمايه ها.
۸. مخالفت با ضوابط و قوانين كشور.
————-
[۳۶] نهج الفصاحه، موضوعى، ص ۳۶۰.
بین الطلوعین فاصله زمانی از طلوع فجر و اذان صبح تا طلوع آفتاب است که حدود یک ساعت و نیم طول میکشد. در روایات از این زمان به ساعتی از ساعات بهشت یاد شده و آثار و برکاتی برای آن بیان شده که انسان به این نتیجه میرسد که اگر میخواهد خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت را داشته باشد و از بدبختیها رهایی یابد میبایست در این ساعات بهشتی بیدار بماند؛ چرا که فرشتگان در حال تقسیم روزی هستند و اگر خواب بمانی از همه چیز باز ماندی.
زیان های مالی: اگر کسی در این ساعات بخوابدنمیتواند از خود دفع شر کند و خسارتی که به اصل سرمایه او میرسد را برطرف کند. ( خصال، جلد 2، صفحه 622 و بحارالانوار، جلد 83، صفحه 249، حدیث 11)
همچنین در آیه 39 سوره ق میفرماید: فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ؛ و بر آنچه مىگويند صبر كن، و پيش از برآمدن آفتاب و پيش از غروب، به ستايش پروردگارت تسبيح گوى.
… زن تا موقعی که در حجاب است؛ “حق ” است،
موقعی که از حجاب در آمده است وجۂ خلقی پيدا می کند.
وقتی وجهۂ خلقی پيدا کرد، ديگر تواناييش شکسته می شود .
اين است که حجاب برای زن يک احترام است ؛
که زن بيشتر شبيه به “خداوند” شود.
و اگر می خواهند ((عصمت اعظم )) را به صورت شکل زنی در بياورد، ظاهراً به بهترين شکل درمی آورد که بهتر و زيباتر از اين چهره در نظام هستی پيدا نمی شود .
لذا مشابه چهره جناب صديقه طاهره در عالم هرگز زنی پيدا نمی شود،
چه اينکه مشابه چهره پيغمبر و اميرالمومنين هرگز در عالم پيدا نمی شود .
حال که اين عصمت کبرای الهی را در حضرت صديقه طاهره تجلّی کرده است
او آنچنان در حجاب قرار می گيرد که فقط امير المومنين لياقت ديدار همچنين جمالی را خواهد داشت . که به او گفتند :
((زهرای عزيز اگر علی ابن ابيطالب نبود برای تو هرگز در عالم کفوی پيدا نمی شد ))
چون زن وشوهر بايد کفو هم باشند.
برگرفته از کلام عرشی:
استاد صمدی آملی/ محرم ۸۸
در كتاب «ناسخ التواریخ» نقل شده كه شخصی به خدمت حضرت علی علیه السلام رسید
و سؤال كرد كه سه هزار سال پیش از حضرت آدم چه كسی بود؟
حضرت فرمودند:بشر؛
عرض كرد قبل از آن بشر كی بود؟
فرمود: بشر.
سه بار این سخن تكرار شد، سائل سر به زیر انداخت.
آنگاه حضرت علی علیه السلام فرمودند: “اگر سی هزار بار هم سؤال میكردی، همین جواب را میشنیدی.”
در روایات داریم که خداوند زیاد آدم خلق کرده است.
امام باقر علیه السلام می فرمایند:
گویا تو گمان می کنی که خداوند فقط این عالم را آفرید و بس و همچنین گمان می کنی که خداوند بشری غیر از شما نیافریده است؟!
آری به خدا قسم خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفرید و تو در آخر این عالم ها و آدم ها هستی.
نمی گوید شما آدم آخر هستید بلکه می فرماید جزء آدم های آخر هستید.
هر چند آیات و روایات تأكید دارند كه انسان امروزی بدون شک از نسل حضرت آدم (علیه السلام) هستند،
امّا بنابر برخی از روایات، خداوند قبل از خلقت انسان، موجوداتی با شعور كه خدا را میپرستیده اند، خلق نموده و پس از قیامت نیز موجوداتی را خواهد آفرید و خلقت خداوند منحصر به خلق انسان نیست.
بنابر برخی از روایات دیگر، خداوند موجوداتی شبیه به انسان به نام « #نسناس» را خلق كرده بود كه قبل از خلقت انسان از بین رفتند.
دلیل فلسفی بر تصدیق این موضوع:
خداوند متعال دائم الفیض است و هیچ وقت منع فیض نکرده است و فیض خدا همیشه جاری بوده است زیرا خداوند اول ندارد بلکه او همیشه بوده است و در نتیجه فیض خدا هم همیشه بوده است منتها هر زمانی فیض خدا به ایجاد یک نسلی بوده است و این نسلی که ما داریم مطابق فرمایش حضرت علی ( علیه السلام ) منتهی می شود به آدمی که از خاک و آب خلق شده است…
منابع :
1. نهج البلاغه ترجمه دشتی
2. بحارالانوار، ج 11،ج 54
3. ترجمه تفسیرالمیزان، ج 4
4. درس هایی از نهج البلاغه
تبسم بر چهره مؤمن
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه:
اَلْبُشْرى فى وَجْهِ الْمُؤْمِنِ یُوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّةَ، وَ بُشْرى فى وَجْهِ الْمُعانِدِ یَقى صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ.
تبسّم و شادمانى در برابر مؤمن موجب دخول در بهشت خواهد گشت، و نتیجه تبسّم در مقابل دشمنان و مخالفان سبب ایمنى از عذاب خواهد بود.
مستدرك الوسائل : ج ۱۲، ص ۲۶۲
احسان و نیكی به حیوانات
ابوهریره از رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) روایت میكند كه فرمودند:
أن رجلاً رأی كلباً یأكل الثری من العطش فأخذ الرجل خفه فجعل یغرف له به حتی أرواه فشكرالله له فأدخله الجنة.
مردی سگی را دید كه از تشنگی خاك میخورد، كفش خود را گرفت و [از چاه] برایش آب كشید تا این كه سیراب شد، خداوند او را سپاس گفته به بهشت وارد نمود.