این اندوه از نشانه های دوستی و علاقه به حضرت است. دلیلِ اینکه این کار از نشانه های اهل ایمان است، روایات بسیاری است که از امامان رسیده. روایاتی که بیان کرده اند از نشانه های یک فرد شیعه آن است که در اندوه امامان ناراحت باشد و تردیدی نیست غیبت مولایمان و غم هایی که بر ایشان وارد میشود، از بزرگترین علل اندوه امامان است.
امام صادق فرمودند: شخصِ اندوهگین به خاطر ما (اهل بیت) که غم و اندوهش برای ظلمی باشد که بر ما وارد شده، نفس کشیدنش، تسبیح گویی است و ناراحتی اش برای ما، عبادت است.
مکیال المکارم؛ اصول کافی ج۲
مرحوم توسلی نقل کردند که: «یک شب متوجه شدم امام با صدای بلند گریه می‌کند. من هم متأثر شدم و شروع کردم به گریه کردن. ایشان متوجه من شدند و فرمودند: فلانی! تا جوان هستی، قدر بدان و خدا را عبادت کن. لذت عبادت در جوانی است. آدم وقتی پیر میشود، دلش می‌خواهد عبادت کند اما حال و توانی برایش نیست.»
برگرفته از کتاب «برداشت‌هایی از سیره‌ی امام_خمینی»، ج۱
امام صادق (ع) به نقل از پیامبر اکرم (ص) :
هر زنی که در خانه شوهر خود،به قصد مرتب کردن آن،چیزی را جابجا کند،خداوند به او نظر [لطف] می کند و خدا به هر کس نظر [لطف] کند،عذابش نمی دهد….هرگاه زن باردار شود،به منزله روزه دار شب زنده داریست که با جان و مال خود در راه خدا جهاد می کند.پس چون وضع حمل کند،برایش چنان مزدی هست که عظمتش در تصور تو نمی گنجد.و هرگاه کودکش را شیر می دهد،در برابر هر مکیدنی،ثوابی معادل آزاد کردن یک بنده از فرزندان اسماعیل برایش وجود دارد.و چون از شیر دادن فراغت یابد،فرشته ای بر پهلوی او می زند و می گوید:زندگی را از نو آغاز کن که آمرزیده شدی.
منبع : امالی صدوق ، ص 467
این تصویر از سفر اول حاج سعید حدادیان ، حاج محمدرضا طاهری و حاج محمود کریمی به عتبات گرفته شده است.
