رهبر معظم انقلاب: یک جبهه عظیمی از لحاظ فرهنگی دارند به ما تهاجم می کنند.
دشمن صریحا می گوید غلبه بر جمهوری اسلامی و حاکمیت اسلام با جنگ نظامی و تحریم اقتصادی موفقیت آمیز نیست؛ با کار فرهنگی و نفوذ فرهنگی موفقیت آمیز است. ذهن ها را باید تغییر داد. روی فکرها باید کار کرد. هوس ها را باید تحریک کرد. این را صریح می گویند.
از علامه طباطبایی(ره) سوال کردند:
«آیا امکان تشرف به محضر امام زمان(عج) وجود دارد و در صورت امکان چه اعمال و دستوراتی تشرف را حاصل می کند؟»
ایشان فرمودند: در این مورد، رعایت سه مطلب ضروری است:
برای دیدار امام زمان(عج) باید بسیار باتقوا و پرهیزکار بود.
باید محبت، عشـــــــــق و معرفت فرد زیاد باشد. البته هرگز کسی نخواهد توانست به حدی معرفت کسب کند که درخور امام زمان (عج) باشد،
اما می توان در حد توان نسبت به این مسئله تلاش کرد.
مداومت کردن بر یکی از زیارت های مشهور خود ایشان، در این مورد زیارتی را که با «سلام علی آل یاسین آغاز می شود، توصیه می فرمودند.
با علمای عامل، مجالست خود را ترک نکنید که اگر گفتار آنها شما را رهبر نشود، عمل شان شما را رهبری کند.
عدم ارتکاب به گناه داشته باشید. اگر فردی خود را ملزم به انجام دستوراتی کند، ذکرهایی بگوید و چله ای هم بگیرد، اما خود را از گناه دور نکند و پرهیزکار نباشد، به خواسته خود نخواهد رسید.
همنشین و دوست ما باید هم فکر و هم عقیده ما و نیک اندیش و درستکار باشد.
آیت الله جوادی آملی :
هرگز خیال نکنیم حرفی که زدیم، مال حرامی که گرفتیم و یا آبرویی کسی را بردیم، گذشته، خیر! چیزی نمیگذرد! هر کاری که کردیم بالاخره ثمر آن را می بینیم مگر اینکه با توبه آن را ترمیم کنیم. چون نظام عالم طبیعت، جای تغییر و تبدیل است، شما ببینید بدبوترین کود وقتی تحت تدبیر کشاورز قرار بگیرد، میشود گل یاس یا میشود سیب و گلابی. اینجا جای تبدیل و تغییر است. کار توبه، اِنابه و توجه همین است؛ «إِذَا مَاتَ ابْنُ آدَمَ انْقَطَعَ عَمَلُهُ» اما تا زندهایم جای تغییر و تبدیل است.
یه روز حضرت موسی علیه السلام برای مناجات به کوه طور می رفتن. در راه به شخصی برخوردن که به حضرت موسی علیه السلام گفت: من همه گناه های عالم رو انجام دادم.
مگه خدای تو نمیگه عذابتون می کنم، اما من همه چیز دارم و هیچ بیماری ندارم. ثروت زیادی هم دارم. پس دیدی که حرفات درست نیست. حضرت موسی علیه السلام به کوه طور میرن و …
خداوند می فرماید: به بنده ام بگو همین که شیرینی عبادت را از تو گرفته ام بزرگترین عذاب است.
مبتلا شدن به انواع سختی ها و بیماری ها از جنس دنیاست (مثل اولیاء الهی) و به لطف الهی میتونه دریچه و وسیله ای برای رشد معنوی من و شما باشه!
اما عادی شدن (جدی نگرفتن) این بلاها و امتحان ها با دوری از عبادت و عدم ارتباط با خدا میتونه بزرگترین عذاب باشه!!
بیایم تو این روزای خاص یکی از دعاهامون این باشه که خدایا شیرینی عبادت رو به همه ما عنایت کن
چون اگه شیرینی عبادتت رو نچشیم کم کم از تو فاصله می گیریم❗️
قنوت خمار
یک روز خانواده لاک پشتها تصمیم گرفتند که به پیک نیک بروند.
از آنجا که لاک پشت ها به صورت طبیعی در همه موارد یواش عمل می کنند، هفت سال طول کشید تا برای سفرشون آماده بشن! در نهایت خانواده لاک پشت خانه را برای پیدا کردن یک جای مناسب برای پیک نیک ترک کردند.
در سال دوم سفرشان بالاخره جای مناسب رو پیدا کردند.
برای مدتی حدود شش ماه محوطه رو تمیز کردند، سبد پیکنیک رو باز کردند، و مقدمات رو آماده کردند. بعد فهمیدند که نمک نیاوردند!
پیکنیک بدون نمک یک فاجعه خواهد بود و همه آنها با این مورد موافق بودند. بعد از یک بحث طولانی، جوانترین لاک پشت برای آوردن نمک از خانه انتخاب شد. لاک پشت کوچولو ناله کرد، جیغ کشید و توی لاکش کلی بالا و پایین پرید اما به هر حال تو خانواده اون سریعترین لاک پشت بود. او قبول کرد که به یک شرط بره؛ اینکه هیچ کس تا وقتی اون برنگشته چیزی نخوره.
خانواده قبول کردن و لاک پشت کوچولو به راه افتاد. سه سال گذشت و لاک پشت کوچولو برنگشت. پنج سال، شش سال و سپس در سال هفتم غیبت او، پیرترین لاک پشت دیگه نمی تونست به گرسنگی ادامه بده. او اعلام کرد که قصد داره غذا بخوره و شروع به باز کردن یک ساندویچ کرد.
در این هنگام لاک پشت کوچولو ناگهان فریاد کنان از پشت یک درخت بیرون پرید و گفت: «دیدید می دونستم که منتظر نمی مونید. منم حالا نمی رم نمک بیارم!»
بعضی از ما زمانمان را صرف انتظار کشیدن می کنیم تا دیگران به تعهداتی که از آنها انتظار داریم عمل کنند. آنقدر نگران کارهایی که دیگران انجام می دهند هستیم که خودمان (عملاً) هیچ کاری انجام نمی دهیم.