علامه مصباح یزدی در دیدار شورای علمی همایش ملی اربعین با اشاره به این که راز عقلانی روضه کمتر مورد توجه قرار گرفته است، گفت: درباره راز عقلانی روضه کمتر حرف زده شده و کمتر کتاب نوشته شده است، این راز مهمتر از توسعه آداب سینه‌زنی است.

علامه مصباح یزدی در دیدار شورای علمی همایش ملی اربعین با اشاره به این که مراسم ظاهری و آداب و رسوم عزاداری از سوی توده‌‌های مردمی گسترش می‌یابد، گفت: طی این سالها هم جمعیت و هم کیفیت عزاداری و هم مضامین نوحه‎ها بهتر شده است، اینها امیدبخش است، اما اینکه مبانی علمی این موضوع بررسی شود نعمتی فراتر است که نصیب شما شده است.

وی افزود: راز عقلانی روضه مهمتر از توسعه آداب و رسوم و محکم سینه زدن است، در این زمینه کم کتاب نوشته شده و کم حرف زده شده است؛ شهید مطهری(ره) جزو معدود کسانی است که در این ‌باره سخن گفته و حق تقدم دارد.

همایشهای علمی باید هم از حیث روان‎شناسی فردی و اجتماعی و هم از حیث عینیت تاریخی و عوامل فکری و عقلانی این احساسات و عواطف نسبت به حضرت اباعبدالله(ع) بپردازند.

موتور حرکت ما به سمت کمال، احساسات و عواطف هستند و حدود آن را عقل و دین معین می‎کنند، ما فطرتاً کمال طلبیم و متعلق دین که اولیای خدا هستند را بیش از همه چیز دوست داریم؛ چون کمال طلب هستیم و اولیای دین زمینه‎ساز این رشد و کمال‎اند.

منبع:http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/08/06/1223192/%D8%AA%D9%88%D8%AC%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%82%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B6%D9%87-%D9%85%D9%87%D9%85%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B4-%D8%A2%D8%AF%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B2%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA?ref=shahrekhabar

یک سال پس از استقرار امیر مؤمنان علیه السلام در کوفه، زنان و دختران مشتاق دانش، به آن حضرت پیام فرستادند و گفتند: ما شنیده‏ایم که دختر شما حضرت زینب علیها السلام همانند مادرش فاطمه زهرا علیها السلام منبع سرشار دانش و دارای علوم و کمالات است . اگر اجازه دهید در صبح یکی از روزهای عید به محضرش حاضر شده و از آن سرچشمه دانش بهره‏مند شویم .

علی علیه السلام اجازه داد تا دختر عالمه‏ اش زینب کبری علیها السلام، بانوان مسلمان کوفه را آموزش دهد و مشکلات علمی و دینی آنان را حل کند . زینب علیها السلام نیز آمادگی خود را اعلام نمود و بعد از دیدارهای مقدماتی، جلسه تفسیر قرآن برای آنان تشکیل داده و پرسش‏ها و شبهات آنان را جواب می‏داد (1) .
روزی در یکی از جلساتی که حضرت زینب علیها السلام برای زنان کوفی تفسیر می‏گفت، امیر مؤمنان علیه السلام وارد جلسه شد تا کلاس درس دخترش را از نزدیک ببیند . آن روز حضرت زینب علیها السلام در مورد تفسیر «کهیعص‏» سخن می‏گفت . علی علیه السلام ضمن اشاره به تفسیر دیگری از این آیه فرمود: دخترم! این حروف رمزی است در مصیبت هایی که بر شما عترت پیامبر صلی الله علیه و آله وارد خواهد شد . سپس آن حضرت تمام مصائب کربلا را برای دخترش و حاضرین شرح داد . زینب علیها السلام با شنیدن آن متاثر شده و صدای ناله‏اش بلند گردید و فضای جلسه قرآن عوض شد (2) .

پی‌نوشت‌ها:

1- ریاحین الشریعه، ج‏3، ص‏57 .
2- خصائص الزینبیه، ص‏27 .
برگرفته از سایتhttp://www.askquran.ir/showthread.php?t=37222

پیوند: http://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/07/11/1200916/%D8%A7%D8%B9%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%B4%D8%A8-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B1%D8%B6%D8%A7-

بعضی از نمازهایی را که در این شب وارد شده به‌مقدار حال و توانایی خود خوانده ــ حداقل دو رکعت نمازی را که شامل حمد و ۱۱ بار «قل هو الله احد» است.

در کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی اعمال محرم را در دو بخش اعمال خاص و اعمال روزها تقسیم‎بندی کرده است که به‌شرح ذیل است:
حضرت امام رضا(ع) روایت است «وقتی ماه محرّم داخل می‎شد پدرم را کسی خندان نمی‎دید و اندوه و حُزن پیوسته  تا روز دهم بر او غالب می‎شد. چون روز عاشورا می‎شد آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‎فرمود امروز روزی است که حسین علیه ‎السلام شهید شده است؛ إنَّ اَبی اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لایُری ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَیّامٍ، فَاِذا کانَ الْیَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ.

اعمال شب و روز اول ماه محرم
1 ــ دعای اول ماه محرم: یکی از اعمال مهم، دعای اول ماه است و به‌جهت اینکه اول این ماه اول سال بوده و از طرف دیگر دعاهای قبل از وقت نیز تأثیر خاصی در برآورده شدن حاجات و رسیدن به امور مهم دارد، این دعا تأثیر زیادی در سلامتی و دوری از آفات دینی و دنیایی آن سال و بهبودی حال و به دست آوردن نیکی‎ها دارد و دعایی که برای اول ماه در اقبال روایت شده است، دعای بسیار مفیدی برای مطالب مذکور است.

2 ــ شب اول محرم: بعضی از نمازهایی را که در این شب وارد شده به‌مقدار حال و توانایی خود خوانده ــ حداقل دو رکعت نمازی را که شامل حمد و یازده بار «قل هو الله احد» است ــ بعد از آن دعایی را که پیامبر اکرم(ص) بعد از این نماز خوانده است و در کتاب اقبال نقل شده بخواند و فردای آن روز را روزه بگیرد.

در روایت آمده است:کسی که چنین عملی را انجام دهد، مانند کسی است که به‌مدت یک سال کارهای خوب انجام داده و تا سال آینده محفوظ خواهد بود.

نماز و اعمال شب و روز اول محرم
شب اوّل سیّد در اقبال برای این شب چند نماز ذکر کرده است:
  اوّل: صد رکعت در هر رکعت حمد و توحید بخواند.
دوم: دو رکعت در رکعت اوّل حمد و انعام و در دوم حمد و یس.
سوم: دو رکعت در هر رکعت حمد و 11 قُل هُوَاللّهُ اَحَدٌ. از حضرت رسول(ص) در روایت است هر کس در این شب این دو رکعت نماز را به‌جا آورد و صبحش را که اوّل سال است روزه بدارد، مثل کسی است که تمام سال را مداومت به خیر کرده و در آن سال محفوظ باشد و اگر بمیرد به بهشت برود.
و نیز سیّد برای هلال این ماه دعای مبسوطی ذکر فرموده و اگر ممکن شود احیا بدارد این شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن روز اوّل.
بدان که اوّل محرم اوّل سال است و در آن دو عمل وارد است:
اوّل: روزه است و در روایت رَیّان‌بن شبیب از حضرت امام رضا علیه السلام مرویست که هر که در این روز روزه بدارد و خدا را بخواند خداوند دعای او را مستجاب کند چنانکه دعای زکریّا را مستجاب کرد.
دوم: از حضرت امام رضا علیه ‎السلام منقول است که حضرت رسول(ص) روز اوّل محرم دو رکعت نماز می‎خواند و چون فارغ می‎شد دستها را بلند می‎‎کرد و این دعا را سه دفعه می‎خواند:

اَللّهُمَّ اَنْتَ الاِْلهُ الْقَدیمُ وَهذِهِ سَنَةٌ جَدیدَةُ
خدایا تویی معبود ازلی و این سال تازه است

فَاَسْئَلُکَ فیهَاالْعِصْمَةَ مِنَالشَّیْطانِ وَالْقُوَّةَ عَلی هذِهِ النَّفْسِ
از تو خواهم در این سال نگهداری‌ام را از شیطان و نیروی بر این نفس

الامّارَةِ بِالسّوَّءِ وَالاِْشْتِغالَ بِما یُقَرِّبُنی اِلَیْکَ [یاکَریمُ] یا ذَاالْجَلالِ
که پیوسته به گناه فرمان می‌دهد و سرگرمی بدانچه مرا به تو نزدیک کند ای صاحب جلالت

وَالاِْکْرامِ یا عِمادَ مَنْ لاعِمادَ لَهُ یا ذَخیرَةَ مَنْ لاذَخیرَةَ لَهُ یا حِرْزَ
و بزرگواری ای تکیه‌گاه کسی که تکیه‌گاهی ندارد، ای ذخیره آن کس که ذخیره ندارد، ای پناهگاه

مَنْ لاحِرْزَ لَهُ یا غِیاثَ مَنْ لاغِیاثَ لَهُ یا سَنَدَ مَنْ لاسَنَدَ لَهُ یا کَنْزَ
آن‌کس که پناهگاهی ندارد، ای فریادرس آن‌کس که فریادرسی ندارد، ای پشتیبان آن‌کس که پشتیبانی ندارد، ای گنج

مَنْ لاکَنْزَ لَهُ یا حَسَنَ الْبَلاَّءِ یا عَظیمَ الرَّجاَّءِ یا عِزَّ الضُّعَفآءِ یا مُنْقِذَ
آن‌کس که گنجی ندارد، ای که آزمایشت نیکو است، ای بزرگ مایه امید، ای عزت‌بخش ناتوانان، ای نجات‌بخش

الْغَرْقی یا مُنْجِیَ الْهَلْکی یا مُنْعِمُ یا مُجْمِلُ یا مُفْضِلُ یا مُحْسِنُ
غریقان، ای خلاص‌کننده هالکان، ای نعمت‌بخش، ای زیباپرور، ای فزون‌بخش، ‎ای نیکوده

اَنْتَ الَّذی سَجَدَ لَکَ سَوادُ اللَّیْلِ وَنُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ
تویی که سجده کرد (و به کمال خضوع درآمد) برایت سیاهی شب و روشنی روز و تابش ماه و شعاع

الشَّمْسِ وَدَوِیُّ الْمآءِ وَحَفیفُ الشَّجَرِ یا اَللّهُ لاشَریکَ لَکَ اَللّهُمَّ
خورشید و صدای ریزش آب و به‌هم خوردن درخت، ای خدایی که شریک نداری، خدایا

اجْعَلْنا خَیْراً مِمّا یَظُنُّونَ وَاغْفِرْ لَنا ما لایَعْلَمُونَ وَلاتُؤاخِذْنا بِما
قرارمان ده بهتر از آنچه مردم گمان کنند و بیامرز از ما آنچه را نمی‌دانند و مگیر ما را بدانچه

یَقُولُونَ حَسْبِیَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ
گویند. بس است مرا خدا، معبودی جز او نیست بر او توکل کنم و او است پروردگار عرش

الْعَظیمِ امَنّا بِهِ کُلُّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَمایَذَّکَّرُ اِلاّ اُولُوا الاْلْبابِ رَبَّنا
عظیم ایمان داریم به او و هرچه هست از نزد پروردگار ما است و اندرز نگیرند جز خردمندان، پروردگارا،

لاتُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنا وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ
منحرف مساز دلهای ما را پس از آنکه هدایتمان کردی و ببخش به ما از پیش خود رحمتی که براستی تویی بخشایشگر.

شیخ طوسی گفته است که مستحب است روزه دهه اوّل محرم اما روز عاشورا جلوگیری کند از طعام و شَراب تا بعد از عصر آن‌وقت به‌قدر کمی تربت بخورد. و سیّد روایت کرده است فضیلت روزه تمام ماه را و آن که روزه او صائم آن را از هر گناهی نگه می‎دارد.

گاهی فشارهای اقتصادی به حدی می‌رسد که ممکن است زبان شکایت به خدا باز شود و مؤمنین دچار کفران نعمت شوندو خود را بدبخت‎ترین و فقیرترین افراد دنیا بدانند، خداوند مى‏‌فرماید: «وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور؛از بندگان من، اندکى سپاسگزارند».
قناعت به روزی مقدر خداوند و نیز کسب حلال شاید از مهم‎ترین مسائلی باشد که در سختیهای اقتصادی کنونی باید مدنظر خانواده‎ها قرار بگیرد و این امر بستگی به ایمان و حسن ظن افراد به خداوند متعال دارد.

گاهی فشارهای اقتصادی به حدی زیاد می‎شود که ممکن است زبان شکایت به سوی خدا باز شود و مؤمنین دچار کفران نعمت شوند، محبتهای خداوند را فراموش کنند و خود را بدبخت‎ترین و فقیرترین افراد دنیا بدانند.

در این بین آنچه که اهمیت دارد، حسن ظن داشتن به خداوند متعال و راضی شدن به مقدرات اوست. البته باید برای وسعت رزق دعا را فراموش نکرد و چه بسا دعایی که باعث جاری شدن ارزاق مادی و معنوی می‎شود. حال برای درک بیشتر مطلب به روایتی از امام رضا(ع) اشاره می‎کنیم،‌ امید که راهگشای بسیاری از مسائل و مشکلات اقتصادی باشد.

احمد بن عمر و حسین بن یزید گفتند: به حضور امام رضا علیه‌السلام رسیدیم و عرض کردیم ما داراى روزى بسیار و رفاه و آسایش در زندگى بودیم ولى الان حال ما کمى دگرگون شده است. از خدا درخواست کن که حال پیشین را به ما بازگرداند. امام علیه‌السلام فرمود: خواهان چه چیزى هستید؟ [مى‏‌خواهید] سلطان باشید؟ آیا راضی مى‌‏شوید از اینکه مثل طاهر و هرثمه باشید و بر خلاف مذهبى که دارید باشید؟ عرض کردم نه، به خدا سوگند که خرسند نیستم که دنیا با تمام طلا و نقره‌‏اش از آن من باشد اما مذهبى بر خلاف آنچه اینک دارم، داشته باشم. امام علیه‌السلام فرمود: همانا خداوند مى‏‌فرماید: «اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُکْراً وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور؛ اى خاندان داود سپاسگزار باشید و از بندگان من، اندکى سپاسگزارند» [سبأ (34)، آیه 13]. به خدا نیک گمان باش؛ «أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّه‏» چرا که هر کس گمانش را به خدا نیک دارد خداوند به قدر گمانش با او باشد [و عطا فرماید] و هر که به روزى کم خشنود باشد، کردار کم او پذیرفته آید و هر که به [روزى‏] حلال اندک خشنود باشد هزینه‏‌هاى [زندگى‏] او کاهش یابد و خانواده‏‌اش نعمت یابند و خداوند او را به درد و درمان دنیا، بینا سازد و او را سالم، از دنیا به بهشت دارالسلام ببرد. «مَنْ رَضِیَ بِالْقَلِیلِ مِنَ الرِّزْقِ قُبِلَ مِنْهُ الْیَسِیرُ مِنَ الْعَمَلِ وَ مَنْ‏ رَضِیَ‏ بِالْیَسِیرِ مِنَ الْحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ نُعِّمَ أَهْلُهُ وَ بَصَّرَهُ اللَّهُ دَاءَ الدُّنْیَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَخْرَجَهُ مِنْهَا سَالِماً إِلَى دَارِ السَّلَامِ».

طبق این روایت، گاهی تنگنای ‎معاش به سبب مقدراتی است که خداوند مدنظر دارد تا ایمان و آبروی فرد یا خانواده‎اش محفوظ بماند، زیرا خداوند نسبت به آینده علم دارد. خداوند در بخشی از آیه 216 سوره بقره می‎فرماید «عَسى‏ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛ بسا چیزی را خوش نمی‏‌دارید و آن برای شما خوب است‏، و بسا چیزی را دوست می‏‌دارید و آن برای شما بد است‏، و خدا می‏‌داند و شما نمی‏‌دانید» بنابراین باید راضی به روی مقدر خداوند بود و در کنارش جهت گشایش روزی دعا کرد.
از سوی دیگر در این حدیث اشاره به برکتی دارد که خداوند در رزق حلال قرار داده است، به این صورت که خشنودی به مال حلال اندک، هزینه او کاهش می‌یابد و خانواده‎اش دارای نعمت می‌شود و خداوند به او بصیرتی می‌دهد که نسبت به درد و درمان دنیا آگاه و در نهایت با صحت روحی و ایمانی وارد بهشت دارالسلام شود.

منبع:سایت تسنیم

بیانات مقام معظم رهبری درمورد حجاب

چادر یک حجاب ایرانی و اسلامی است

زن در این‌جا حجاب خودش را حفظ می کند. مردم ما چادر را انتخاب کرده‌اند. البته ما هیچ وقت نگفتیم که «حتماً چادر باشد، و غیرچادر نباشد.» گفتیم که «چادر بهتر از حجابهای دیگر است.» ولی زنان ما میخواهند حجاب خودشان را حفظ کنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملی ماست. چادر، پیش از آن‌که یک حجاب اسلامی باشد، یک حجاب ایرانی است. مال مردم ما و لباس ملی ماست.

۱۳۷۳/۰۷/۲۰ بیانات در دیدار جمعی از پرستاران

آثار ماندگار حجاب و بدحجابی

وضع حجاب را، وضع عفاف را، وضع تقیدات و پایبندی را خانمها باید مراقبت کنند؛ این وظیفه است. خودنمائی و جلوه‌فروشی، یک لحظه است و آثار سوء آن برای کشور، برای جامعه، برای اخلاق، حتّی برای سیاست، آثار مخرب و ماندگار است؛ در حالی که ملاحظه‌ی عفاف، ملاحظه‌ی حدود شرعی در رفتار و حرکات بانوان، اگر چنانچه سختی‌ای داشته باشد، سختیِ کوتاهی است، اما آثارش، آثار عمیق و ماندگاری است. خود خانمها خیلی باید مراقبت کنند مسئله‌ی حجاب را، مسئله‌ی عفاف را؛ وظیفه‌ی آنهاست، افتخار آنهاست، شخصیت آنهاست.

حجاب مایه‌ی تشخص و آزادی زن است؛ برخلاف تبلیغات ابلهانه و ظاهربینانه‌ی مادیگرایان، مایه‌ی اسارت زن نیست. زن با برداشتن حجابهای خود، با عریان کردن آن چیزی که خدای متعال و طبیعت پنهان بودن آن را از او خواسته، خودش را کوچک می کند، خودش را سبک می کند، خودش را کم‌ارزش می کند. حجاب وقار است، متانت است، ارزشگذاری زن است، سنگین شدن کفه‌ی آبرو و احترام اوست؛ این را باید خیلی قدر دانست و از اسلام باید به خاطر مسئله‌ی حجاب تشکر کرد؛ این جزو نعمتهای الهی است.

۱۳۹۱/۰۲/۲۳ بیانات در دیدار جمعی از مداحان سراسر کشور

غرب باید پاسخگو باشد نه طلبکار

ما زن را به عفّت، به عصمت، به حجاب، به عدم اختلاط و آمیزش بیحد و مرز میان زن و مرد، به حفظ کرامت انسانی، به آرایش نکردن در مقابل مرد بیگانه – برای آن‌که چشم او لذّت نبرد – دعوت میکنیم. این بد است؟ این کرامت زن مسلمان است. این کرامت زن است. آنهایی که زن را تشویق میکنند که خود را به گونه‌ای آرایش دهد که مردان کوچه و بازار به او نگاه کنند و غرایز شهوانی خودشان را ارضا کنند، باید از خودشان دفاع کنند که چرا زن را تا این حد پایین میآورند و تذلیل میکنند!؟

۱۳۷۱/۰۹/۲۵ بیانات در دیدار جمعی از زنان

حجاب، یک مسأله‌ی ارزشی است

باید مسائل ارزشی اسلام در جامعه‌ی ما احیاء بشود. مثلاً مسأله‌ی حجاب، یک مسأله‌ی ارزشی است. مسأله‌ی حجاب، مسأله‌یی است که اگرچه مقدمه‌یی است برای چیزهای بالاتر، اما خود یک مسأله‌ی ارزشی است. ما که روی حجاب این‌قدر مقیدیم، به خاطر این است که حفظ حجاب به زن کمک میکند تا بتواند به آن رتبه‌ی معنوی عالی خود برسد و دچار آن لغزشگاههای بسیار لغزنده‌یی که سر راهش قرار داده‌اند، نشود.

بحث از حجاب تحت تاثیر تهاجم تبلیغاتی غرب نباشد

به نظر ما، بحثهایی که درباب پوشش زن می شود، بحثهای خوبی است که انجام می گیرد؛ منتها باید توجه کنید که هیچ بحثی در این زمینه‌های مربوط به پوشش زن، از هجوم تبلیغاتی غرب متأثر نباشد؛ اگر متأثر از آن شد، خراب خواهد شد. مثلاً بیاییم با خودمان فکر کنیم که حجاب داشته باشیم، اما چادر نباشد؛ این فکر غلطی است. نه این‌که من بخواهم بگویم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من می گویم چادر بهترین نوع حجاب است؛ یک نشانه‌ی ملی ماست؛ هیچ اشکالی هم ندارد؛ هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرکی هم در زن ندارد. اگر واقعاً بنای تحرک و کار اجتماعی و کار سیاسی و کار فکری باشد، لباس رسمی زن میتواند چادر باشد و – همان‌طور که عرض کردم – چادر بهترین نوع حجاب است.البته می توان محجبه بود و چادر هم نداشت؛ منتها همین‌جا هم بایستی آن مرز را پیدا کرد. بعضیها از چادر فرار میکنند، به خاطر این‌که هجوم تبلیغاتی غرب دامنگیرشان نشود؛ منتها از چادر که فرار میکنند، به آن حجاب واقعی بدون چادر هم رو نمیآورند؛ چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار میدهد!

۱۳۷۰/۱۰/۰۴ بیانات در دیدار اعضای شورای فرهنگی، اجتماعی زنان