شعبان ماه بسیار شریفی است، و به پیامبر اکرم حضرت محمّد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم منتسب میباشد،
و آن حضرت همه ی این ماه را روزه میگرفت، و روزه ی آن را به ماه مبارک رمضان متّصل مینمود، و
میفرمودند: “شعبان ماه من است، هر که یک روز از این ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب میشود” از امام
صادق علیه السلام نیز روایت شده است: چون ماه شعبان میرسید حضرت زینالعابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع میکردند و میفرمودند: ای اصحاب من! میدانید این چه ماهی است؟ این ماه شعبان است، و حضرت رسول اکرم
صل الله علیه و آله و سلم میفرمودند شعبان ماه من است، پس در این ماه برای جلب محبّت پیغمبر خود صلوات الله
علیه، و برای تقرّب به سوی پروردگار خویش، روزه بدارید، به خدایی که جان علیبن الحسین علیه السلام به دست
قدرت اوست سوگند یاد میکنم از پدرم حسینبن علی علیه السلام شنیدم که فرمود: از امیرالمؤمنین علیه السلام شنیدم:
هر که شعبان را برای جلب محبّت پیامبر، و تقرّب جستن به سوی خداوند روزه بدارد خداوند او را دوست بدارد، و
در روز قیامت به کرامتش نزدیک نماید، و بهشت را بر او واجب گرداند. شیخ از صفوان جمّال روایت کرده است
که امام صادق علیه السلام به من فرمود: کسانی را که پیرامون و اطراف تو هستند به روزه ی ماه شعبان وادار کن!
گفتم: فدایت شوم! مگر در فضیلت آن چیزی میبینی؟ فرمود: آری! رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم هرگاه هلال
ماه شعبان را میدید، به منادی دستور میداد تا در مدینه ندا کنند: ای اهل مدینه! من از جانب رسول خدا صل الله
علیه و آله و سلم به سوی شما ارسال شدهام. آن حضرت میفرماید: آگاه باشید! به درستی که شعبان ماه من است،
خدا رحمت کند کسی را که مرا در ماه من یاری کند (یعنی روزه بدارد آن را). سپس امام صادق علیه السلام چنین
گفت: امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمود: از هنگامی که شنیدم منادی رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم در ماه
شعبان ندا داد، روزه ی شعبان از من فوت نشد، و تا زمانی که زنده هستم به خواست خداوند از من فوت نخواهد شد.
پس میفرمود: روزه ی دو ماه شعبان و رمضان مایه ی توبه و آمرزش خداست. اسماعیلبن عبدالخالق روایت کرده است: نزد امام صادق علیه السلام بودم، ذکر روزه ی شعبان به میان آمد، حضرت فرمود: در فضیلت روزه ی
شعبان چنین و چنان است،تا جایی که انسان مرتکب قتل حرام میشود، پس چنانچه شعبان را روزه بدارد، این روزه
به او سود میرساند، و به خواست خداوند آمرزیده میشود! بعضی از اعمال مشترک این ماه: 1. هر روز هفتاد مرتبه بگوید: أًستَغفِرُاللهَ وَ أَسأَلُهُ التَّوبَهَ 2. هر روز هفتاد مرتبه بخواند: أَستَغفِرُاللهَ الَّذی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحمنُ الرَّحیمُ الحَیُّ
القَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیه توجه: در بعضی روایات الحیُّ القَیُّومُ پیش از الرَّحمنُ الرَّحیمُ است، و عمل به هر دو خوب است و
از روایات استفاده میشود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است، و هر که در هر روز این ماه هفتاد
مرتبه استغفار کند، مانند این است که در ماههای دیگر هفتاد هزار مرتبه استغفار نماید. 3. در این ماه صدقه بدهد،
گرچه نصف دانه ی خرمایی باشد، تا حقتعالی بدن او را بر آتش دوزخ حرام کند. از امام صادق علیه السلام نقل
شده است که از وجود مبارک ایشان دربارهی فضیلت روزه ی ماه رجب سؤال کردند. فرمود: چرا از روزه ی
شعبان غافل هستید؟ راوی عرض کرد: یا ابن رسولالله! کسی که یک روز از ماه شعبان را روزه بدارد، چه ثوابی
دارد؟ فرمود: به خدا سوگند بهشت پاداش آن است. عرض کرد :یا ابن رسولالله! بهترین اعمال در این ماه چیست؟
فرمود: صدقه و استغفار، هر که در ماه شعبان صدقه دهد حقتعالی آن را رشد و نموّ دهد همانگونه که یکی از شما
بچّه شترش را رشد میدهد، تا آن که در قیامت، در حالی که به اندازه ی کوه احد شده باشد به صاحبش باز گردد.
4. در تمام این ماه هزار مرتبه بگوید: لا إِلهَ إِلَّا اللهُ، وَ لا نَعْبُدُ إِلّا إیّاهٌ مٌخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ معبودی
جز خدا نیست، و نپرستیم جز او را، در حالی که دین را برای او خالص کردیم، گرچه مشرکان را خوش نیاید توجه
: روایت است که این ذکر، پاداش بسیاری دارد، از جمله اینکه در نامه ی عملش عبادت هزار ساله بنویسند. 5. در
هر پنجشنبه ی این ماه، دو رکعت نماز بجا آورد. در هر رکعت پس از سوره ی مبارکه حمد صد مرتبه سوره
مبارکه اخلاص خوانده و بعد از سلام نماز، صد مرتبه صلوات بفرستد، تا حقتعالی هر حاجتی که در امر دین و دنیا
دارد روا کند، و نیز روزه ی هر پنجشنبه این ماه فضیلت بسیار دارد. توجه: روایت شده است که در هر پنجشنبه ی
ماه شعبان آسمانها را زینت میکنند، پس ملائکه عرض میکنند: خداوندا! روزهداران این روز را بیامرز، و دعای
آنان را اجابت فرما. در خبر نبوی است: هر که روز دوشنبه و پنجشنبه ی شعبان را روزه بدارد، حقتعالی بیست
حاجت از حوایج دنیا، و بیست حاجت از حوایج آخرت او را برآورد. 6. در این ماه بسیار صلوات فرستد.
مرجع: پایگاه “استاد حسین انصاریان”
صحیفه سجادیه
این کتاب را حضرت سیدالساجدین علی بن الحسین(ع) انشاء فرموده و حضرت باقرالعلوم(ع) آن را نوشته و حضرت امام جعفر صادق(ع) می شنیده است .
صحیفه سجادیه یکی از مهمترین ذخایر معنوی و علمی ما محسوب می شود . امام سجاد(ع)در این کتاب شریف مسائل فکری و اعتقادی مهمی را در قالب دعا مطرح نموده است و ارتباط عاشقانه مخلوق به خالق خود را به زیبایی به تصویر کشیده است .
این کتاب مجموعه درس هایی است برای زندگی ، عبادت عاشقانه درخواست و مسئلت از فیاض علی الاطلاق و راز و نیازهای مخلصانه نقش تربیتی و انسان ساز صحیفه سجادیه در پرورش نفوس مستعده ، کمتر از نقش کتاب های بزرگی چون قرآن و نهج البلاغه نیست .
علمای دین مقدس اسلام و پیشوایان مذهب شریف جعفری این کتاب را به اخت القرآن ( خواهر قرآن) وصف نموده اند و نهج البلاغه را اخ القرآن ( برادر قرآن گفته اند . از این کتاب شریف به « انجیل اهل بیت » و « زبور آل محمد » یاد می شود .
« آشنایی با نحوه ختم جمعی ترجمه ی صحیفه سجادیه »
در این طرح 68 نفر در مدت 68 روز ، 68 بار ترجمه ی کتاب شریف صحیفه سجادیه را می خوانند ، به این ترتیب که هر فرد از ردیف تعیین شده تلاوت روزانه را شروع کرده و طبق برنامه به ترتیب جدول پیش می رود.هر فرد در ختم روزانه ترجمه ی صحیفه سجادیه شریک می شود و در پایان 68 روز موفق به ختم انفرادی می گردد . ( حروف ابجد سجاد عدد 68 می باشد ).
با آرزوی توفیق و با توکل بر خداوند منان شما مطابق با شماره ……….. از روز …………. مصادف با ……………………… تلاوت را شروع کرده و پس از 68 روز با خواست خداوند این ختم را در شب ………… به پایان می رسانید.
مدرسه علمیه کوثرعلی آباد کتول
پایگاه بسیج طلاب کوثریه
شماره |
شروع |
پایان |
تاریخ |
شماره |
شروع |
پایان |
تاریخ |
1 |
ابتدای دعای اول |
و محل کرامته التی لا تحول |
|
35 |
ابتدای دعای سی و سوم |
انتهای دعای سی و چهارم |
|
2 |
والحمدلله الذی اختار لنا |
انتهای دعای اول |
|
36 |
ابتدای دعای سی و پنجم |
انتهای دعای سی و ششم |
|
3 |
ابتدای دعای دوم |
انتهای دعای دوم |
|
37 |
ابتدای دعای سی و هفتم |
انتهای دعای سی و هفتم |
|
4 |
ابتدای دعای سوم |
انتهای دعای سوم |
|
38 |
دعای 38 و ابتدای دعای 39 |
برحمتک توبقنی |
|
5 |
ابتدای دعای چهارم |
انتهای دعای چهارم |
|
39 |
اللهم انی استوهبک |
انتهای دعای سی و نهم |
|
6 |
ابتدای دعای پنجم |
انتهای دعای پنجم |
|
40 |
ابتدای دعای چهلم |
انتهای دعای چهل و یکم |
|
7 |
ابتدای دعای ششم |
و قصلا و احسانا |
|
41 |
ابتدای دعای چهل و دوم |
علی صلابتها عن احتماله |
|
8 |
اللهم یسر علی الکرام |
انتهای دعای ششم |
|
42 |
اللهم صل علی محمد و آله و ادم |
انتهای دعای چهل و دوم |
|
9 |
ابتدای دعای هفتم |
انتهای دعای هفتم |
|
43 |
دعای چهل و سوم و ابتدای دعای 44 |
و لا نبتغی فیه مرادا سواک |
|
10 |
ابتدای دعای هشتم |
انتهای دعای نهم |
|
44 |
اللهم صلی علی محمد و آله و قفنا فیه |
انتهای دعای چهل و چهار |
|
11 |
ابتدای دعای دهم |
انتهای دعای یازدهم |
|
45 |
ابتدای دعای چهل و پنجم |
ان عذابی لشدید |
|
12 |
ابتدای دعای دوازدهم |
انتهای دعای دوازدهم |
|
46 |
و قلت ادعونی استجب لکم |
و وفاء عدده |
|
13 |
ایتدای دعای سیزدهم |
انتهای دعای سیزدهم |
|
47 |
فنحن مودعوه وداع |
من شهور الدهر |
|
14 |
ابتدای دعای چهاردهم |
انتهای دعای چهاردهم |
|
48 |
اللهم و ما الممنا به |
انتهای دعای چهل و پنجم |
|
15 |
ابتدای دعای پانزدهم |
انتهای دعای پانزدهم |
|
49 |
ابتدای دعای چهل و ششم |
معاجلتهم برهانک |
|
16 |
ابتدای دعای شانزدهم |
ولا نسیان من حفظی له |
|
50 |
حجتک قائمه |
انتهای دعای چهل و ششم |
|
17 |
و انا حینئذ موقنون |
انتهای دعای شانزدهم |
|
51 |
ابتدای دعای چهل و هفتم |
صنع ما صنع |
|
18 |
ابتدای دعای هفدهم |
انتهای دعای هفدهم |
|
52 |
سبحانک ما اجل شانک |
و یقابل عز جلالک |
|
19 |
ابتدای دعای هجدهم |
انتهای دعای نوزدهم |
|
53 |
رب صل علی محمد و آله محمد المنتجب |
بنظائر هن ابدا |
|
20 |
ابتدای دعای بیستم |
و اغضی عن السیئه |
|
54 |
اللهم انک ایدت |
لک من عبادک |
|
21 |
اللهم صل علی محمد و آله و حلنی |
و سلامه المرصاد |
|
55 |
و انی و ان لم اقدم |
فیها علی ما اردت |
|
22 |
اللهم خذ لنفسک |
انتهای دعای بیستم |
|
56 |
و لا تمحقنی فیمن تمحق |
الی ان تشهر |
|
23 |
ابتدای دعای بیست و یکم |
انتهای دعای بیست و یکم |
|
57 |
فاحینی حیاه طیبه |
من تحفاتک |
|
24 |
ابتدای دعای بیست و دوم |
انتهای دعای بیست و دوم |
|
58 |
واجعل تجارتی رابحه |
انتهای دعای چهل و هفتم |
|
25 |
ابتدای دعای بیست و سوم |
انتهای دعای بیست و سوم |
|
59 |
ابتدای دعای چهل و هشتم |
طلب نیلک و جائزتک |
|
26 |
ابتدای دعای بیست و چهارم |
انتهای دعای بیست و چهارم |
|
60 |
اللهم فصل علی محمد و آل محمد |
ولا تسلطه علی |
|
27 |
ابتدای دعای بیست و پنجم |
انتهای دعای بیست و پنجم |
|
61 |
الهی ان رفعتنی |
انتهای دعای چهل و هشتم |
|
28 |
دعای 26 و ابتدای دعای 27 |
جبهه دونک |
|
62 |
ابتدای دعای چهل و نهم |
ما حل |
|
29 |
اللهم اغز بکل ناحیه |
انتهای دعای بیست و هفتم |
|
63 |
و کم من فاسد |
انتهای دعای چهل و نهم |
|
30 |
ابتدای دعای بیست و هشتم |
انتهای دعای بیست و نهم |
|
64 |
ابتدای دعای پنجاهم |
انتهای دعای پنجاهم |
|
31 |
دعای 30 و ابتدای 31 |
ادعونی استجب لکم |
|
65 |
ابتدای دعای پنجاه و یکم |
انتهای دعای پنجاه و یکم |
|
32 |
اللهم فصل علی محمد و آله |
انتهای دهای سی و یکم |
|
66 |
ابتدای دعای پنجاه و دوم |
انتهای دعای پنجاه و دوم |
|
33 |
ابتدای دعای سی و دوم |
من استرحم فارحمنی |
|
67 |
ابتدای دعای پنجاه و سوم |
انتهای دعای پنجاه و سوم |
|
34 |
اللهم و انت حدرتنی |
انتهای دعای سی و دوم |
|
68 |
ابتدای دعای پنجاه و چهارم |
انتهای دعای پنجاه و چهارم |
|
امام باقر (عليه السلام ) مي فرمود :
« پدرم هنگام نماز همچون برده افتاده اي بود كه در پيشگاه پادشاه بزرگي بر پاي ايستد ، از بيم خدا مي لرزيد
و رنگش دگرگون مي شد ، ونماز را چنان به جا مي آورد كه گويي اخرين نماز اوست.
كلمات نوراني حضرت امام سجاد
چشمي كه در قيامت نمي گريد
روز قيامت تمام چشمها گريانند مگر سه دسته ازچشمها :
1- چشمي كه در راه خدا بيدار بماند
2- چشمي كه از گناهان بسته شود
3- چشمي كه از خوف خدا اشكبار باشد .
بحار ،ج 7،195
شعبان شد و پيك عشق از راه آمد
عطر نفس بقيه الله آمد
با جلوه سجاد و حسين و عباس
يك ماه و سه خورشيد در اين ماه آمد
ولادت سه نور ولايت بر شما گرامي باد
لقب هاي هر شخص گذر گاهي براي شناخت حقيقي او هستند ، زيرا درباره اهل بيت اين القاب بر اساس ويژگي هاي واقعي كه از آنان ظهور و بروز مي يافت .
در اين مختصر تنها به شرح چند لقب از حضرت ابو الفضل العباس مي پردازيم:
قمر بني هاشم
طيار
سقا كبش الكتيبه
علمدار (صاحب رايه الحسين )
ابعاد شخصيتي حضرت اباالفضل العباس
العباس
ايمان
ادب
عبادت
شفاعت
ولايت پذيري
بصيرت
فداركاري
شجاعت
ماهنامه مبلغان
پيش شماره دهم شعبان 1421ه ق
ص 20-25
فلسفه بعثت پیامبر(ص)
در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرموده اند:«إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق»[1]یعنی پیامبر(ص) هدف بعثت خود را پرورش اخلاق و سیرت نیکو در بین عرب جاهلیت که تنها چیزی که نداشت همین اخلاق
بود بیان فرموده است.
پایه و اساس و فارق بزرگ اسلام و جاهلیت همان عدالت و بسط و گسترش مساوات بین همه افراد جامعه در همه
ابعاد زندگی و برجسته کردن و اهمیت این نکته که فقط برتری به تقوا و پرهیزگاری و تقرب نزد خداست و الا همه انسانها با هر نژاد و جنسیت برابرند و تنها تقواست که باعث برتری افراد می گردد. اهمیت دادن به کرامت انسانی
«وَ لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنی ءَادَمَ»[2] و عزت نفس بشری و دوری از پلیدیها و زشتیها و این که انسان خلیفه الله و جانشین
حضرت حق در زمین است و این انسان از خون ریزی و زور مداری که اصل و اساس نظام جاهلی را تشکیل
می داد کاملاً بایستی دور شده و راه سعادت و کمال را بپیماید.
1- مستدرک الوسائل ج11 ص 187 ، باب استحباب التخلق بمکارم الأخلاق و ذکر جملة منها.
2- سوره اسرا، آیه 70.