#سپهبد_حاج‌قاسم_سلیمانی:
عشق به مهدی(عج) ، عشق به خداست.

?از پذیرش مسئولیت‌ها شانه خالی نکنید و هر جا سنگری خالی می‌شود آن را پر کنید، هر جای انقلاب قادرید فعالیت کنید، برای حاکمیت قرآن و ولایت فقیه در صحنه وارد شوید و حضور پیدا کنید.

?ای مسئول تو قراردادی همیشگی با خدا داری، اسلام را نگذار ضربه بخورد، شهدا از شما ادامه راه می‌خواهند، خدای نکرده در درگاه خداوند پیش شهدا شرمنده نشوید که از آنها جدایتان کنند و شما را با مارقین و ناکثین و قاسطین و صدامیان و شاه و دار و دسته‌اش یک‌جا جمع کنند و شکنجه دهند.

?مسئولین باید نامه‌های علی (ع) را به کارگزارانش و فرمان او به مالک اشتر را الگوی خود قرار دهند. مواظب باشید، در هر صورت فکر حسین (ع) را زنده نگه داشته و نذرها را در جهت ساختن انسان‌ها به طرز ویژگی‌های حسین (ع) خرج کنید.

?فرماندهٔ گردان عملیاتی امام رضا(ع) لشگر۱۹فجر

#سردارشهید_خان‌میرزا_استواری?
شادی روحشان صلوات

ولادت : ۱۳۳۸ مرودشت ، فارس
شهادت : ۱۳۶۶/۱/۲۰ شلمچه ، عملیات کربلای ۵

روز 20 فروردين سال 1372، يادآور عروج هنرمندفرزانه، راوى باصفاى روايت فتح، سردبير مجله ادبى و هنرى سوره و مسؤول واحد تلويزيونى حوزه هنرى، سيد مرتضى آوينى است.

از اين رو، بيستم فروردين روز شهادت اين هنرمند متعهد انقلاب اسلامى و دلسوخته جبهه هاى حق عليه باطل و بيانگر حقايق و رشادت ها و شجاعت هاى رزمندگان اسلام، بنا به پيشنهاد شاعران، نويسندگان و هنرمندان حوزه هنرى سازمان تبليغات اسلامى به مقام معظم رهبرى، روز هنر انقلاب اسلامى نامگذارى شد.

(شادی روح شهدا و امام شهدا صلوات)

شهید مرتضی آوینی:
اگر در جستجوی #امام_زمان هستی ، او را در میان سربازانش بجوی.
از نشانه های خاص آنان این است که همچون نور دیگران را ظاهر می کنند و خود را نمی بینند.

بیستم فروردین سالروز شهادت شهید مرتضی آوینی

محمدرضا کائینی، پژوهشگر تاریخ و فعال رسانه در مطلبی پیرامون شهید آیت الله سید محمدباقر صدر و به مناسبت ایام سالگرد شهادت او (۱۶ فروردین ۱۳۵۹) نوشت:

آنگاه که در یکی از نیمه شب های فروردین ماه هزار و سیصد و پنجاه و نه شمسی، ماموران امنیتی حکومت صدام به همراه گورکنی به نام “عباس بلاش” در حال تدفین پیکر شهید آیت الله سید محمد باقر صدر در پشت ساختمان اطلاعات قبرستان وادی السلام نجف بودند، هرگز گمان نمی بردند که این کالبد شکنجه دیده و سوخته، سه بار دیگر جا به جا شود و ماجرایی تاریخی و تراژیک بیافریند!

اشارت رفت که عباس بلاش تنها کسی بود که جای قبر را -که بی نام و بنا بود- می دانست و سال ها زیر فشار استخبارات حزب بعث که: لو دادن قبر همان و مرگ قطعی همان!

پس از انتفاضه شعبانیه ۱۹۹۱ و سرکوب آن، رژیم صدام برای آزار روحی شیعیان، در قبرستان وادی السلام چندین خیابان احداث کرد که قبر شهید صدر نیز در میان یکی از آنها قرار گرفت. در این میان"سیدکامل عمیدی"نامی -که خود از مریدان سید بود- تصمیم گرفت که پیکر او را به جای امنی منتقل و مدفن او را حفظ کند. او نخست در این باره اجازه علما و همسر و فرزندان شهید را اخذ و قطعه زمینی را در بخش دیگری از وادی السلام تدارک نمود. سپس وی و تنی چند از دوستانش در موعدی مقرر و با رعایت تمامی جوانب احتیاط، پیکر سید را -که همچنان آثار ضرب و جرح و سوخته گی بر آن نمایان بود- از قبر به درآوردند و دوباره کفن پوشاندند و در آستان علوی (ع) طواف دادند و در مکان معهود به نام پدر سید کامل یعنی"سید محمدعلی عمیدی” دفن کردند.

سید کامل پس از سپری شدن پنج سال، دریافت که عباس بلاش در نگاه داشتن راز قبرِ جدید، جانب احتیاط را نگاه نداشته و آن را برای افرادی بازگفته و مصونیت قبر را مخاطره افکنده است. بنابراین بار دیگر و این بار بدون اطلاع بلاش و البته با کسب اجازات لازم، پیکر شهید صدر را به مکانی دورتر از قبر دوم منتقل کردند و البته این بار انگشتری وی را نیز از دستش به درآوردند و نزد همسرش بردند."ام جعفر"نیز در سپاس از زحمات سیدکامل، این انگشتر را به وی بخشید.

پس از سقوط صدام و ابراز تمایل برخی علاقمندان به ایجاد بنایی باشکوه بر مزار شهید آیت الله صدر، پیکر وی برای سومین بار از قبر به درآمد و در مکانی در نزدیکی دروازه نجف دفن گشت که عملیات احداث بنای مرقد و نیز ساختمان های جنبی آن، انجام پذیرد. خانواده شهید از سر اعتماد به سید کامل العمیدی و تقدیر از زحمات وی در حفظ پیکر آیت الله صدر در دوران حکومت صدام، مسئولیت ساخت مرقد آن بزرگ و تمامی ملزومات آن را به وی سپردند.

این تصویر مربوط به سومین مراسم تدفین پیکر شهید آیت الله سید محمد باقر صدر در گورستان وادی السلام نجف است.