?قطب شمال و قطب جنوب :?

?خورشید همیشه نورافشانی می کند و هیچگونه تبعیضی در بذل اشعه ندارد، ولی قسمت هایی از زمین مانند قطب شمال و جنوب به خاطر اینکه نمی توانند خود را در معرض نور خورشید قرار دهند، همیشه یخ زده و منجمد هستند و با اینکه خاک و آب قطبین مانند زمین های دیگر مستعد رشد هستند، همیشه در یخبندان به سر می برند.
?رحمت الهی دائمی است: « یا دائمَ الفَضلِ عَلَی البَریَّه ». اگر انسان موانع را برطرف کند، می تواند از آن رحمت های واسعه، بهره کامل را ببرد و به هر مقدار که در مقابل این تابش موانعی باشد، دل انسان منجمدتر می شود و این همان قساوت قلب است❤️. وقتی دنیا مانع تابش نور الهی و رحمت های واسعه ی ربوبی گردد، دل انسان یخ می بندد و برای ذوب این انجمادها باید ابتدا موانع را برطرف کرد.

?مثل ها و پندها ج ۱ آیت الله حائری شیرازی

✍️رهبر انقلاب،

عدّه‌ای هستند که در این شرایط حقیقتاً زندگی‌شان بسختی قابل گذران است، مردمی که توانایی دارند بایستی در این زمینه فعّالیّت وسیعی را شروع کنند. بخصوص که ماه رمضان در پیش است، ماه انفاق و ایثار. چه خوب است که یک رزمایش گسترده‌ای در کشور به وجود بیاید برای مواسات و همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان.

۹۹/۱/۲۱

مقام معظم رهبری :

عزیزان من! قبل از آن‌که دیگران بخواهند ما را بسازند، خودمان باید خود را مستحکم کنیم و از درون بسازیم. هر انسانی مسؤول دل و فکر و احساسات و انگیزه‌های خود در مقابل خداست. جوانان بهتر از قشرهای دیگر می‌توانند خودسازی کنند؛ چون نیرومندند. بعضی کسان خیال می‌کنند جوانان در مقابل گناه بیتابند؛ ولی من می‌گویم جوان همچنان که از قدرت جسمانی برخوردار است، از قدرت اراده هم بهره‌مند است. اراده، همان چیزی است که انسان می‌تواند با اتّکای به آن، خود را به خدا نزدیک و از شیطان دور کند. اسلام برای انسان، تربیت و تهذیب نفس و به دست آوردن بصیرت را لازم دانسته و در خلال برنامه‌های اسلامی، آن‌ها را تأمین کرده است. بصیرت جوان، یعنی این‌که او بداند با چه وسیله و انگیزه‌ای دنبال این هدف است؛ بداند کجا می‌رود و چه کار می‌کند. امروز ملت ایران و بخصوص جوانان از بصیرت برخوردارند؛ این را همه می‌فهمند.
۱۳۸۰/۲/۱۶

?امام علی (علیه‌السلام) :

? روزه ماه شعبان وسواس دل و پریشانی جان را از بین میبرد.

? تحف العقول/ ص۱۰۲

«عَنْ أَبُو جَعْفَرٍ ع یَا صَالِحُ اتَّبِعْ مَنْ یُبْكِیكَ وَ هُوَ لَكَ نَاصِحٌ وَ لَا تَتَّبِعْ مَنْ یُضْحِكُكَ وَ هُوَ لَكَ غَاشٌّ وَ سَتَرِدُونَ عَلَى اللَّهِ جَمِیعاً فَتَعْلَمُون» ( كافى، ج 2، ص 683 )

حضرت علیه السلام می فرماید : [از] آن كسى كه حرفهائى به تو می زند كه آنقدر تلخ است كه تو را به گریه مى‌آورد، اما خیرخواه توست؛ حرف او را قبول كن. «اتَّبِع» یعنى حرف او را گوش كن، بپذیر؛ [اگرچه] تلخ است، لیكن به نفع توست.

« وَ لَا تَتَّبِعْ مَنْ یُضْحِكُكَ وَ هُوَ لَكَ غَاشٌّ »؛ ولى گوش نكن، پیروى نكن از حرف آن كسى كه حرفهاى شیرینى میزند كه خوشت مى‌آید و لبهاى تو را به تبسم باز میكند، فریبگر است، غش میكند با تو، خیرخواهى ندارد، از روى بددلى و بدخواهى است، [ولی] حرفى میزند كه تو خوشت بیاید؛ از این شخص پرهیز كن.

« وَ سَتَرِدُونَ عَلَى اللَّهِ جَمِیعاً فَتَعْلَمُون»؛
وقتى پیش خداى متعال رفتید، آنگاه حقایق دلهاى یكدیگر را آنجا خواهید فهمید.

[ شرح حدیث از حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای ، 13/10/89 ]