منطقه ي ورود ممنوع

كسي كه «خط قرمز» هاي نگاه را نشناسد ، به منطقه ي «ورود ممنوع» وارد مي شود و گرفتار مي گردد .

مگر به هر چه «ديدني» است ، بايد نگريست ؟

چشمي كه حريم زندگي ديگران را مراعات نكند و «هرزه بين» شود ، از قيمت مي افتد .

نگاه ، گاهي تير مسموم شيطان است و ميان نگاه و گناه ، گاهي فاصله ي اندكي است .

كسي كه حريف چشم خود نيست و نگاهش را نمي تواند كنترل كند ، چه ادعايي دارد ؟!